Er is geen schonere dag dan een donderdag om in Gent iets nieuws te komen voorstellen. En dat was precies wat de postwavers van Korinthians kwamen doen in de Charlatan, want ze lieten hun nieuwe album A Major Walk voor de eerste keer live horen.
De debuutep van de support-act is zo’n vier maand oud, maar geen enkel probleem want dus ook nog steeds kakelvers… Of ook gewoon Nona Problemo!
Want dat was de band die de avond mocht openen. Een twee jaar jonge band die we hier bij Luminous Dash maar al te graag in ’t oog houden. Ook zij stelden nog heel vers gereleased werk uit, want hun zelfgetitelde debuutep hadden wij alvast nog niet live gehoord.
Jenske Verhamme (bas), Nona Hysegems (gitaar), Tijs Fastré (drums) en Sigi Willems (zang, elektronica) waren met Nona Problemo één van de winnaars van Sound Track 2021 in Vlaams-Brabant. Ze beschrijven hun geluid als indiepop / ecowave en ondertussen wordt hun debuutep erg gesmaakt! Daar klinkt muziek met een verhaal achter: “Voor de ep vertrok Nona Problemo vanuit de existentiële verwarring die opgroeien in een door schermen gedomineerde consumentenmaatschappij met zich meebrengt. De plaat zou het antwoord bieden op hoe we kunnen ontsnappen aan de vernietigende, sociaal ecologische effecten die het hedendaagse ongebreidelde surveillance kapitalisme in de hand werkt. Zo brengen ze op deze ep vijf ecologische sprookjes dat ze tot “radicaal naïve eco wave” omdoopten omwille van de combinatie van “intellectualisme voor kleuters” en haar newwavesound” Ontdek meer over de ep in ons review.
Wat hun live-performance betreft: dit viertal is tof, cool, een bedreiging voor fashionista’s, de vrees der kapitalisten, een cadeau voor ecologisten,… maar vooral een veelbelovend jonge band, die zijn energie weet over te brengen op het publiek.
In Nowhere Home horen we een gedreven, ietwat bittere gitaarlijn het voortouw nemen, terwijl Willems met hoge zang daarop een tegenmelodie brengt en dromerig eindigt. Eenzelfde eightiesvibe horen we vooral in de rollende baslijn en het postpunkdrumlijntje in Are You Equally Weird? De toetsen gaan vrolijk deunend mee, als compensatie voor de weinig melodieuze zanglijn en dat klinkt helemaal goed zo!
Mooi dromerig snaarwerk horen we in Fighting Climate Zombies, een nummer over bomen waar smartphones aan groeien. Een knappe indieballade.
The Walloon Wall heeft veel meer onbezonnenheid in zich dan de vorige tracks. Het gaat uptempo vooruit, met snijdende gitaar en leuke synths.
En dan krijgen we iets over kat Gonzo te horen, die de wereld redt van al het kwaad.Het klinkt banaal, maar was het nummer dat ons helemaal vastgreep. Traag, prachtig, warm breekt het nummer open.”I don’t know where I’ve lost him”. Oow… Als Gonzo niet te redden was… hoe zit dat dan met al dat kwaad? En onze wereldvrede?
Er was ook een nummer rond cyborgs op Tinder. Als onze toekomstdates er zo gaan uit zien, moeten we toch overwegen om nu al even de échte markt van mogelijke partners verder te gaan verkennen, niet? Het nummer deed ons meteen aan Suds ’n Soda denken en dat is een compliment, aangezien we een enorme dEUS-fan waren tot en met het nummer Roses (1996).
Een aangename stem met een groot bereik, rollende baslijntjes, een afgemeten gitaarsound en krautrockdrumslagen met vrij veel herhaling… De teksten zit vol fijne humor en dat maakt dat het Britpopaccent en de typerend energieke hoofdknikjes van de frontman mooi passen!
Alles klinkt mooi gedoseerd en fris in hun opgroeiend geluid. Diepte en vuiligheid komt er volgens ons zeker aan, tijdens dat verder muzikaal opgroeien, want dit is duidelijk talent in viervoud!
Als special guests werd het elektropunkduo Nel & JP uitgenodigd, die tussen de 2 bands een korte set van 5 nummers brachten. Wegens onverantwoord hoge betrokkenheid bij dit project, zullen we met geen woord reppen over die 20 minuten vol *%??:!*, ¨*@&!?µ%£* en *Xç!ù%/?* ! 😉 Wij waren er dan ook niet voor Nel & JP vanavond, maar vooral om die nieuwe schijf van Korinthians live te horen!
Mattias De Backer (gitaar, zang), Ruben Masson (bas, Moog), Jeroen Weckhuyzen (synths, zang) en Kenny Voet (drums/samples) stonden te blinken op het podium, net als hun nieuwe Korinthians-lp in de merch-stand.
Na hun ep Olympus (2016) en hun eerste lp Chaos/ Control (2019), was het toch wel even spannend die dag voor de release van de opvolger A Major Walk, want zowel de vinyl als de cd’s lieten op zich wachten en werden pas die namiddag om 14 uur geleverd en ze moesten die avond uiteraard liggen blinken tussen hun andere merch!
Openen deden ze met een ouder nummer Icarus Airlines, waarna we nieuwe nummers afgewisseld met oudere tracks te horen kregen. Zo klonken de woorden “I put my trust in you” in A Means To An End, waarna ook het van retro-toetsen voorziene You & Island, het stuurse, uptempo Aura H671, het darkdisconummer Beat van op hun eerste album Chaos/ Control volgden. In vergelijking met de nieuwe nummers klonken deze een stuk eentoniger en donkerder. Een serieuze stap vooruit dus!
In Drift klinken ronkende gitaren, licht grimmige zang en toetsen. Het onheilspellende No Future drijft ons met fijne beats langs snijdende synths en dito gitaarlijnen. Het viel daarbij op dat er in beiden, maar ook in de zang, knappe melodieën verweven zijn met elkaar terwijl monotone beats het geheel ook erg dansbaar maken. “I wanna run into the night!”
The Wimper pakt ons met zijn triggerend, dreigende synthlijn, terwijl Mount eerder een ijzige kilte door de Charlatan stuurt. Mystiek begeesterend!
Leader Of The Night laat behoorlijk zot toetsenwerk horen in een rijke elektrosound. Het meest stevige nummer, is zonder twijfel Reconsider, met verstoorde gitaren, stevig gedrum en de nervositeit van de duisternis die valt, wachtend op de donkere nacht. “Een moshpit mag”, liet Mattias weten, maar zover kwam het net niet. De samenzang met toetsenist Jeroen is een grote meerwaarde. Klinkt knap!
Ook in Wake Me Up horen we knappe drums en haakse toetsen, die kregelig tegen de zanglijn pushen. Als afsluiter van de set, was dansen de missie! Als bis kregen we nog de bonzende beats en daarop inhakkende elektronica te horen in Normal Lives For Normal People. Grimmig strenge vocalen leiden tot snerpend wervelende oplopende toetsen die ook de zang de hoogte injagen. Met het uptempo, meer opgewekte Well, met diepe bas en lichtgevende toetsen, verliet Korinthians het podium.
Een zeer fijne avond in een goed gevulde Charlatan!
A Major Walk is digitaal, op vinyl en op cd verschenen. Naast muziek en tekst, koppelde de band er ook een kleine literaire uitdaging aan vast en krijg je een leesposter met kortverhalen bij het album. Korinthians gaf enkele schrijftalenten een nummer van het album om te beluisteren, samen met de tekst. De opdracht was om er een eigen kwinkslag aan te geven tot er een kortverhaal ontstond. Fijn om er op die manier, naast de nummers ook nog kortverhalen bovenop te krijgen, van de hand van Danny Quetin, Golnesa Rezanezhad, Geert Simonis, Tim F. Van Mensbrugghe, Adinda Cocquyt, Ken Van Roose, Sien Volders, Tim Lejeune en Gregory E Watson.
Nona Problemo: Facebook – Instargram
Korinthians: Facebook / Bandcamp / Website / Instagram
