We zakten op vrijdagavond af naar De Grote Post te Oostende om aldaar te gaan aanschouwen: Rudy Trouvé en Die Anarchistische Abendunterhaltung kortweg DAAU. Akkoord, we waren er al bij op 1 maart, dat verslag kan je hier vinden.
Maar hier, in de Koninginnenstad der Belgische kust, zouden ze hun theatertournee afsluiten en daar wouden we bij zijn. Opportunisme? Misschien. Maar vooral die sfeer wilden we nog een laatste keer opsnuiven. Onze ziel voelde aan alsof we erbij moesten zijn, er was geen andere keuze.
Rudy Trouvé is, buiten een bijzonder aimabel man, een muzikant zoals ze niet dik gezaaid lopen. Hij is van vele markten thuis op creatief vlak. Zo is hij de producer achter het laatste album van DAAU (Musik für Animierten Tonspurfilm) maar bijvoorbeeld ook alle visuals die geprojecteerd worden tijdens het optreden van DAAU zijn van de hand van de heer Trouvé. Hij is ook een begenadigd tekenaar en schilder.
Kiss My Jazz, dEUS, Dead Man Ray, Goreslut, The Love Substitutes,… Hij had er allemaal zijn (aanzienlijk) aandeel in. Hij is ook een enorm gewaardeerd collega bij vele artiesten en muzikanten.
En dan beslist deze man om onder één eenvoudige witte spot enkele van zijn liederen met ons te delen. Hij heeft ze maar uit te kiezen uit zijn gehele repertoire. Hij begeleidde zichzelf op gitaar en enkele nummers op melodica. Het was vooral een sereen optreden, dat stijf stond van de beklemmende eenvoud. Maar hij kan dat op de manier zoals het hoort te worden gedaan. Pas bij het voorlaatste nummer liet hij zich begeleiden door Jeroen Stevens en voor het laatste nummer door de overige bandleden van DAAU.
Na een half uurtje schone muziek van Rudy Trouvé en een half uurtje pauze, was het aan de mannen van DAAU.
De anarchisten kennen God noch gebod om het publiek te entertainen. Zo hebben ze een playlist maar “eigenlijk heb je er niets aan want sommige nummers heten nu anders”. Oké, daar hebben we inderdaad heel weinig aan, maar who cares?
Vanaf Jeroen Stevens (percussie), bassist/keyboardspeler Hannes d’Hoine, Roel van Camp op accordeon en Han Stubbe aan de klarinet hun eerste noot inzetten, ga je mee op trip. Of je dat nu wil of niet. Je gaat mee in een soort trance, versterkt door die machtige beelden van dhr. Trouvé die worden geprojecteerd op een muur van kartonnen dozen achter de band.
Het ging alle kanten uit: van wiegend en kalm naar repetitief en heel feestelijk. Wat een kracht, wat een force.
Heel af en toe viel het stil voor enkele bindteksten door Jeroen Stevens en die zijn op z’n zachtst uitgedrukt hilarisch. Maar ook zonder het te willen, bracht hij het publiek aan het lachen. Zo gooide hij op een bepaald moment zijn drumstokken naar zijn elektronische drum maar had hij die wel nodig voor het volgende nummer. Wegens blijvend onvindbaar vroeg hij de lichtman wat meer licht in de zaal om zijn drumstokken terug te vinden. Iedereen die hem meehielp met aanwijzen waar de verloren stok lag, kreeg een gratis cd. Officieel althans, volgens de heer Stevens. Want eigenlijk had hij enkel een goede reden nodig om cd’s uit te delen in de buurt van waar hij wist dat er recensenten zaten. Om die alvast te paaien. Geef die man aub zijn eigen comedy-programma in primetime op tv!
Na de show was er uiteraard ook nog tijd voor een bisnummer en daar zou Rudy Trouvé weer aansluiten. Samen uit, samen thuis. En daarmee klopte het volledige plaatje.
Voor zo ver als mogelijk hebben we volgende setlist onthouden. Deze is alles behalve compleet maar zo heb je als lezer toch een idee: Graceful, Shoegaze, Cinema, Guillermo Brown, Bach, Moody Shuffle, Tropic Of Cancer, Daau Lockdown en Two Fast Dreams.
Het was tenslotte ook Jeroen Stevens die aankondigde dat er koopjes te doen zijn in de merch-stand omdat het jammer genoeg het allerlaatste concert was van deze theatertournee. En er een enorme meerkost was om al die spullen van Oostende mee het vliegtuig in te nemen richting Antwerpen. Bij iedere aankoop kreeg je een cd extra en er waren promo’s te doen in de vinyls. Ook de dozen van het decor waren gratis mee te nemen door… mensen die iets kunnen doen met grote dozen. Ze wilden ze zelfs signeren of je kon er Rudy Trouvé iets laten op tekenen.
En dat laatste, beste lezer, was een geniaal idee. We weten nog steeds niet of het een grap was of niet… Maar dat is wel de reden waarom er heden ten dage een gesigneerde Trouvé in ons kantoor hangt.
Een geniale avond! We bedanken Rudy Trouvé om tijd te maken voor onze fotoshoot. We danken de mensen van DAAU voor hun vertrouwen en de amicale babbel. We danken De Grote Post voor het warme ontvangst en we danken tenslotte Griet De Blende van booking agency Rumoer om ons ons ding te laten doen in alle vertrouwen. Bye bye, till the next time!
DAAU op Facebook / Rudy Trouvé op Facebook
