De muzikale reis van singer-songwriter Simon Martens begon als frontman van de funkband Mister Moon en als achtergrondzanger en bassist bij de soulband Safran. In 2021 besloot hij dat het tijd was om zijn eigen artistieke visie te verkennen. Hij bracht zijn eerste conceptalbum uit en staat op het punt zijn tweede album te releasen later dit jaar. Op 4 mei zal Simon het podium delen van JC Juvenes met vier andere veelbelovende acts tijdens de finale van Lokaal Kabaal.
Waar komt de naam vandaan en stel je eens voor!
Hoewel mijn vader quasi amuzikaal is, is zijn beste vriend het tegenovergestelde. Die toonde verrassend veel belangstelling toen ik mijn eerste muzikale stappen zette in 2014. Doorheen de jaren gaf hij me vaak feedback en tips. Op een gegeven moment is hij me ‘Simon Le Ma’ beginnen noemen omdat hij dat een goede podiumnaam vond. Het was dat of ‘Simon Martens’. Dat eerste vond ik beter klinken.
Hoe ziet je muzikale geschiedenis er uit en wanneer wist je dat muziek spelen je passie is?
In 2014 startte ik als frontman in de funkband Mister Moon. Dat waren leuke, wilde tijden met mijn maten. Een paar jaar later ontmoette ik Anly Lippens, een getalenteerde zangeres waar ik in 2018 de soulband Safran mee oprichtte als bassist en achtergrondzanger. In 2021 was ik het bandgebeuren beu en begon ik mijn eerste soloplaat te schrijven: The Housewarming.
Ik wist dat muziek mijn passie was toen ik met mijn vrienden na de schooluren onze eerste eigen nummers aan het kapotrammen was in de repetitielokalen van Togenblik in Beveren. Het was een zwetend zootje ongeregeld met heel veel bruine noten, maar het was wel nice.
Wie zijn je inspiratiebronnen en hoe zou jouw muziek het best omschreven worden?
Mijn zangstijl is sterk beïnvloed door Arctic Monkeys, Queens of the Stone Age en The Black Keys. Dat waren mijn eerste grote liefdes. Verder is mijn muzieksmaak relatief eclectisch. Ik luister vaak naar Warhaus, Radiohead, Theo Katzman, Das Pop, Anderson Paak en Talking Heads, maar deze lijst is niet-exhaustief.
Voor welke band wil je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Warhaus. Ha Ha Heartbreak vind ik een enorm sterke plaat. Ik denk ook dat mijn gekweel geen al te grote stijlbreuk zou vormen met Warhaus’ muzikale stijl. Ik hou ook van de zuiderse en nonchalante esthetiek rond de band.
Wat maakt jou anders dan andere bands?
Ik schrijf graag conceptalbums. Mijn eerste twee albums volgen elkaar op als een chronologisch verhaal.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou?
Op 6 november stel ik mijn tweede conceptalbum voor in Charlatan in Gent.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Love Love Love van Shht. Die nemen zichzelf niet serieus en ik vind dat cool. (Ik denk wel dat ze hun muziek serieus nemen.)
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Muziek spelen kan vrij verslavend worden. Potentiële risico’s zijn: je afwas laten staan; de woede van je grootmoeder op je nek halen omdat je haar in geen weken hebt gezien en je lief kwijtspelen. In sommige gevallen kunnen mensen ook zodanig kut reageren op je muzikale creaties dat je er je zelfvertrouwen door verliest.
Toch blijft de ervaring van je eigen muziek schrijven en die op een podium spelen een van de meest speciale ervaringen wat mij betreft. Ik heb geen interesse in drugs en ik denk ergens dat muziek daar voor iets tussen zit.
