Momenteel viert Alfa Matrix, samen met Front 242, het 35 jarige jubileum van de band. Ze doen dit door het re-releasen van een aantal zeer gewilde collectors items, en er zijn een aantal zeer speciale jubileum ‘surprise’ releases, waaronder dit Underviewer-album.
Voordat Jean-Luc de Meyer in 1981 aan het Front 242-avontuur begon, werkte hij al sinds 1978 samen met Patrick Codenys. Geïnspireerd door de Neue Deutsche Welle maakten ze samen muziek die ze met behulp van een vier track-taperecorder opnamen. verder gebruikte de mannen een bas, een synthesizer, een tape machine, een drumcomputer en andere analoge apparatuur voor hun muzikale experimenten,. Ondanks hun ‘minimal approach’ werkte ze hiermee aan muziek waarmee ze geen restricties meer hadden en zodoende door spreekwoordelijke grenzen en barrières heen zouden breken, en ze noemden zichzelf Underviewer.
Aangezien het duo zich begin jaren tachtig bij Front242 voegde, zullen weinig mensen bekend zijn met hun werk. Op Geography, het Front 242 debuut staan wel twee songs aan het duo geacrediteerd, maar verder is er nooit officieel materiaal van Underviewer uitgebracht. Maar onlangs vonden de mannen, in de donkere krochten van hun studio een aantal oude analoge tapes die vol stonden met oude Underviewer-opnames. Speciaal voor deze Front 242 anniversery editions hebben ze, gebruikmakend van dezelfde analoge apparatuur als voorheen, een aantal van deze songs opnieuw opgepoetst en heropgenomen. En zo ziet, bijna 40 jaar na dato, alsnog het Underviewer debuut Wonders & Monsters het levenslicht.
De 14 songs tellen 46 minuten en zijn te omschrijven als een geslaagde mix tussen synthpop, EBM en new wave. Ook de Neue Deutsche Welle-invloeden zijn terug te horen. Desondanks is de muziek van Underviewer minder electro en EBM gericht dan die van Front 242. De songs zijn wat melodieuzer en liggen wat mij betreft meer in de richting van synthpop en new wave. De zang van Jean-Luc geeft me kippenvel, en doet me op sommige momenten ook nog eens aan een jonge David Bowie denken, wat niet zo verwonderlijk wanneer je bedenkt dat het merendeel van dit materiaal uit het einde van de jaren zeventig stamt.
Toen ik het album voor de eerste keer beluisterde dacht ik onmiddelijk bij openingstrack Was Soll Ich Tun? dat we hier iets zeer speciaals hebben, en na drie nummers was ik verkocht.
“Een heerlijke retrosound met een vleugje new wave” stond er in mijn eerste aantekeningen. En ik beschouw het dus echt als compliment dat het mij, tijdens die eerste luisterbeurt absoluut niet is opgevallen, dat dit album bijna 40 jaar geleden is opgenomen. Ook al zijn de tracks op Wonders & Monsters voor het merendeel oudere en opgepoetste producties, ze staan als een huis. De synthesizer riffs en licks klinken echt heerlijk retro. De songs hebben dan ook stuk voor stuk de tand des tijds goed doorstaan, en hiermee toont dit album meteen hoe geniaal en visionair Jean-Luc en Patrick toen bezig waren.
Wonders & Monsters is zeker niet alleen een release voor de verstokte Front 242-liefhebber, maar het is er ook een voor de jongere garde, want mede door de synthwaverevival die momenteel gaande is, klinkt het album ook nog eens behoorlijk eigentijds, en zodoende een schot in de roos. Het bevat namelijk alle signature sounds van het op dit momenteel zo populaire genre. Alleen zijn echte sounds, dus geen remakes met virtuele computersynthesizers, of digitale audio workstations, maar opnames op een 4 track taperecorder, gebruikmakend van echte instrumenten en de productieprocessen van weleer. Dit is dus the real deal.
Uit bovenstaande is het al wel duidelijk geworden, ik ben echt zeer gecharmeerd van deze release, het album is niet alleen een genot om te horen voor iedereen die synthesizers een warm hart toedraagt. Er staat ook geen enkele track waar ik iets op aan te merken heb. Het album heeft genoeg variatie en afwisseling, zodat het geen moment gaat vervelen. Aanrader.
MARC HUPKENS
