Even anderhalf decennium terug in de tijd. Op een blauwe maandag wandelt ondergetekende in Gent – met de toen nog jonge kroost in het kielzog – richting KC Vooruit. Daar aangekomen worden we staande gehouden door een vriendelijke jongeman. Met een walkman, én een prangende vraag. Of we niet even naar zijn muziek willen luisteren; “ik heb een paar nieuwe liedjes gemaakt”. En liefst ook zeggen wat we ervan vinden.
Even onorthodox als ontwapenend die move om je werk wereldkundig te maken. Maar zo hoorden we wel voor het eerst van The Bony King Of Nowhere. Dat klonk prima, zelfs met een druk kruispunt in de achtergrond. De kinderen vonden het (ook) geweldig. Wat we toen precies hoorden weten we niet meer, maar die song is zonder twijfel op het eerste Bony album Alas My Love beland.
Anno 2021 wordt dat eerste album, toen enkel op CD verkrijgbaar want vinyl was toch ‘dood en begraven’, heruitgegeven. Op gekleurd vinyl en vergezeld van eerder onuitgegeven werk uit die periode. Versta: demo’s en een live opname.
De integrale herbeluistering van de eerste worp leerde alvast dat het album de tand des tijds probleemloos heeft doorstaan. Alas My Love klinkt nog altijd even gevarieerd, fris en relevant als een slordige 12 jaar geleden. Met dank aan producer Koen Gisen die het minimalisme van Bram Vanparys in goede banen wist te leiden en opleukte met (spaarzame) toeters en bellen waar nodig.
De Deluxe Edition van de eerste plaat komt uit op 26 november via Unday. Een leuk/mooi hebbeding. Wie verlegen zit om een passend eindejaarscadeau voor een muziekminnende melancholische medemens, weet meteen wat gekocht. Herbeluisteren kan nu al via Bandcamp.
