Sigmundskvæði Yngra. Inderdaad, ook wij begrijpen hier (net zoals Google translate trouwens) niets van. Maar wat we wel begrepen hebben is dat dit de titel is van het debuutalbum van het Belgisch-Faeröers duo Raske Drenge én dat ze hiermee een krachtig, dynamisch folkstuk neergezet hebben. Folk met sterke wortels in de Scandinavische en Noord-Atlantische traditionele muziek, maar vooral ook met hun eigen twist. Tijd voor een kennismaking met violist Oscar Berten (de Belgische helft van het duo) en gitarist Ragnar Finsson (afkomstig van de Faröer-eilanden).
Waar komt jullie bandnaam Raske Drenge vandaan, wat betekent ze voor jullie?
Ragnar: De naam is van Scandinavische afkomst en heeft diverse betekenissen in de verschillende Scandinavische talen. Het is afkomstig van de Faeröerse traditionele ballade Grindavísan en in deze context betekent het ‘frisse, hardwerkende jonge jongens’.
Hoe is jullie samenwerking ontstaan?
Oscar: We ontmoetten elkaar in 2017 in Zweden, waar we samen volksmuziek studeerden. We hadden allebei honger om te gaan optreden en het duurde niet lang voordat we onze muzikale chemie ontdekten. Al snel hadden we een kant-en-klare set met zelfgecomponeerde en traditionele deuntjes samengesteld.
Wanneer beseften jullie dat muziek spelen jullie passie is?
Oscar: Zowel ik als Ragnar begonnen al op zeer jonge leeftijd met het spelen van muziek. Als gitarist ben ik op 6-jarige leeftijd begonnen met het componeren van verschillende melodieën en had volksmuziek zijn invloeden. Ik ben heel laat viool beginnen spelen. Ik was 14. Sindsdien wist ik dat muziek spelen mijn drijfveer in het leven was.
Ragnar: Ik ben opgegroeid met het luisteren naar mijn vader en moeder die op de Faeröer speelden. Ze hebben allebei professioneel muziek gemaakt, hoewel ze geen van beiden folkmuzikanten zijn. Er was nooit een specifiek punt waarop ik het me ‘realiseerde’, het was gewoon altijd het meest interessante dat me overkwam.
Waaruit halen jullie inspiratie?
Oscar: We houden allebei van akoestische muziek en we waarderen allebei de intimiteit waartoe die in staat is. Akoestische muziek is zo eerlijk als maar kan, en er is iets heel ‘oers’ en warms dat instinctief weerkaatst op mensen.
Hoe beschrijven jullie de muziek die jullie maken?
Ragnar: Onze muziek is erg energiek en intens. Ik denk dat je zeker kunt horen dat het geschreven of gearrangeerd is door twee jonge heethoofden die dol zijn op groovy, akoestische muziek. We zijn duidelijk beïnvloed door traditionele muziek; vooral de Noord-Atlantische, Scandinavische en Amerikaanse tradities. Maar daar proberen we altijd creatief mee te zijn en er iets nieuws van te maken.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
Ragnar: Uiteraard gebruiken we de Faeröerse taal enzovoort en er is de Belgisch / Faeröerse samenwerking, maar we hebben niet de neiging om veel over deze dingen na te denken. Ik denk dat iedereen begint met een aantal sterktes en beperkingen en je vermogen om beide te gebruiken is wat uiteindelijk je ‘uniciteit’ wordt.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Oscar: Aangezien we net onze eerste plaat hebben uitgebracht, hebben we het gevoel dat we nu een goede basis hebben om op verder te bouwen. De volgende stap is de bal aan het rollen houden door meer optredens te boeken in Noord- en West-Europa. Nog een andere stap is om onze muzikale ideeën voor onze band nog meer uit te dagen door ons te concentreren op hoe we onze muziek kunnen blijven uitbreiden naar andere genres.
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren?
Oscar: El Aaiun Egdat van Mariem Hassan.
Ragnar: All Is Well van Sam Amidon.
Wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Oscar: Terwijl ik naar verschillende soorten (volks)muziek luister en speel, zijn er meerdere platen die ik ‘Mijn favoriete plaat aller tijden’ zou kunnen noemen omdat ze de grootste impact hebben gehad op mijn muzikale uitgangspunten vandaag. Het album Mazurki Niepojętewydawca van het Poolse volkstrio Kapela Maliszów heeft me onlangs verbaasd achtergelaten. De jonge vioolspeler in deze band, Kacper Malisz, heeft zo’n fascinerende benadering om traditionele muziek uit Polen te spelen. Ik voel een zeker begrip in zijn spel dat heel goed resoneert met mijn eigen spel.
Ragnar: Natuurlijk zijn er veel geweldige albums in de wereld, maar ik denk dat Pink Moon van Nick Drake een van de albums is waar ik steeds op terugkom. De sfeer had me meteen beet, toen ik het hoorde.
Wat is jullie muzikale droom?
Oscar: Mijn muzikale droom is om mijn muzikale carrière uit te breiden, als artiest met verschillende muzikale projecten, maar ook als muziekleraar op het gebied van folk- en wereldmuziek.
Ragnar: Ik wil zoveel mogelijk goede muziek spelen met goede mensen en er een behoorlijk inkomen mee verdienen, zodat ik kan blijven leren, uitbreiden en liedjes schrijven.
Dank je voor dit interview, heren!
Youtube / Instagram / Facebook
ENGLISH:
Where does your band name Raske Drenge come from, what does it mean to you?
Ragnar: The name is of Scandinavian origin and has different meanings in the different Scandinavian languages. It is taken from the Faroese traditional ballad Grindavísan and in this context, it means ‘fresh, hard-working young lads’.
How did your collaboration come about?
*Oscar: We met in Sweden back in 2017 where we were studying folk music together. We were both hungry to go out gigging, and it didn’t take long until we discovered our musical chemistry. Very soon we had put together a ready-to-play set of self-composed and traditional tunes.
When did you realize that playing music is your passion?
Oscar: Both me and Ragnar started playing music from a very young age. As a guitar player at the age of 6 I started composing various melodies, already there folk music had its influences. I started playing the violin very late. I was 14. But since then, I knew that playing music was my drive in life. Ragnar: I grew up listening to my mom and dad playing around the Faroe Islands. They have both been playing music professionally although neither of them are folk musicians. There was never a specific point when I ‘realized’, it was just always the most interesting thing that was going on to me.
What do you get inspiration from?
Oscar: We both love acoustic music, and we both really appreciate the intimacy that the music is capable of. Acoustic music is as honest as it gets, and there’s something very primal and warm about it that instinctively resonates with people.
How do you describe the music that you like to make?
Ragnar: Our music is very high-energy and intense. I think you can definitely hear that it’s written or arranged by two young hot-heads who love playing groovy, acoustic music. We are clearly influenced by traditional music; especially the North Atlantic, Scandinavian and American traditions. But then we’re always trying to be creative with it and trying to make something new out of it.
What makes you different from other bands?
Ragnar: Obviously we are using the Faroese language and so on and there is the Belgian/Faroese cross-country collaboration, but we don’t tend to think about these things much. I think everyone starts out with some advantages and limitations and your ability to utilize both is what ultimately becomes your ‘uniqueness’.
What will be the next (big) step for the band?
Oscar: As we’ve just released our first record, we feel that we now have a proper foundation to built on. The next step would be to keep the ball rolling by booking more gigs in North- and Western Europe. Yet another step is to challenge our musical ideas for our band even more by focusing on how we can keep expanding our music across genres.
Which album can you play ‘on repeat’?
Oscar: El Aaiun Egdat by Mariem Hassan.
Ragnar: All Is Well by Sam Amidon.
And what is your favorite record of all time and why?
Oscar: As I listen and play different kinds of (folk) music, there are multiple records that I could call ‘My all-time favourite record’ due to the fact that they have had the biggest impact on my musical starting points today. The record Mazurki Niepojętewydawca by the Polish folk trio Kapela Maliszów recently left me mind blown. The young violin player in this band, Kacper Malisz, has such a mesmerizing approach to playing traditional music from Poland. I feel a certain understanding in his playing that resonates very well with my own playing.
Ragnar: Of course there are a lot of great albums in the world, but I guess Pink Moon by Nick Drake is one of the albums I keep coming back to. The vibe just had me the second I heard it.
What is your musical dream?
Oscar: My musical dream is to expand my musical career both as an artist with various musical projects and as a music teacher within the field of folk- and world music.
Ragnar: I want to play good music with good people as much as I possibly can and make a decent living off of it, so I can keep learning, expanding, and writing songs.
Thank you for this interview, Oscar and Ragnar!
You Tube / Instagram / Facebook
