Home Live BOOMTOWN 2016 – DAG 1 (19/07/2016)

BOOMTOWN 2016 – DAG 1 (19/07/2016)

by Didier Becu

Voor iedereen betekent de Gentse Feesten wel iets anders. Laten we het op onze pagina’s maar op het hart van de muziekliefhebber houden en daarmee komen we automatisch bij Boomtown terecht. Het initiatief van Cafe Video begon in 2002 bescheiden, maar is ondertussen uitgegroeid tot een gerenommeerd festival met topacts uit binnen- en buitenland. 58 concerten op vijf dagen tijd, en dat op 4 podia. Met zo’n aanbod is het altijd een beetje kiezen (en dus ook een beetje verliezen). Gewapend met een recycleerbare beker om de hitte te doorstaan, een hapje uit één van de vele foodtrucks en een broek vol goesting begonnen we aan onze eerste Boomtown-dag…

Een festival starten is nooit gemakkelijk, toch moet iemand het doen. Waarom van de Gentse Kouter geen exotisch strand maken? De blakende zon en de gezellige sfeer was er al, de kasseien kun je wel wegtoveren, en al wat we nodig hebben is de ideale soundtrack: bijvoorbeeld surfpop. Alpha Whale uit de Koningin der Badsteden bleek daarvoor de geknipte keuze; Hun aangename mix van 60s kitsch rock en eigentijdse indie maakt dit sympathieke viertal een combinatie van Wavves en The Shadows. Na afloop vertelde de Oostendse band ons dat er in september nieuw materiaal aankomt. Dat wordt dus een extra kruisje in de overvolle agenda, maar na 40 minuten Boomtown zonder meer een welverdiend kruisje.

Met deze editie kozen de organisatoren wederom voor een potpourri van gevestigde waarden en onbekend (zeg maar onbemind) talent. Neufchâtel uit Sint-Gillis behoort tot de laatste categorie. De rock noir zoals ze het zelf omschreven werd loeihard gebracht. Dit viertal dat reeds twee ep’s uitbracht, kiest voor een onconventioneel geluid dat wel enige tijd nodig heeft vooraleer het zich in de geluidskanalen weet te nestelen, maar eens het zijn plaats heeft gevonden, geniet je ervan. Je wil een referentie? Wat dacht je van Swans met wat psychedelica?  Voor wie het allemaal net iets te heftig was kon in de zaal van de Handelsbeurs terecht waar Tamino speelde. Deze Antwerpenaar met Arabische roots wordt wel eens vergeleken met ene Jeff Buckley. Hij is niet de enige, maar je weet er wel meteen mee dat het singersongwriter van een hoog niveau is.

Voor heel wat festivalgangers was de folkzanger Damien Jurado het allereerste hoogtepunt. Boomtown wilde hem al een tijdje strikken, en dit jaar stond (of beter zat) hij er. Samen met Eric Fisher en de hemelse vocalen van Jenna Conrad zorgde de Amerikaan regelmatig voor kippenvel. Zelfs wie niet op zeemzoete (bijna akoestische) lo-fi tuk is, kan niet omheen de schoonheid die deze rasmuzikant etaleert. Buiten waren het tropische temperaturen, desalniettemin slaagde zelfs de zon er niet in om ons hart zo te verwarmen als Damien Jurado dat deed. Wie voor zijn schoonheid koos, miste jammer genoeg wel de postrockset van de Antwerpse Go March. De songs die we nog zagen deden ons denken aan Explosions In The Sky en Mogwai. Overtuigend genoeg om alweer de agenda boven te halen. Voor dat kruisje…

Opmerkelijk op deze editie is dat er heel wat bands op het podium staan die door het Gentse platenlabel Consouling Sounds (of diens spin-off 9000 Records) zijn opgemerkt. De eerste in het rijtje is Kiss The Anus Of A Black Cat. De band met de meest opmerkelijke naam van de affiche? Jazeker, maar ook de muziek is dat. In december vorig jaar stond Stef Irritant met zijn gevolg in diezelfde Handelsbeurs om tijdens Autumn Falls het zesde album To Live Vicariously voor te stellen. Wat we toen zagen, werd gisteren gewoon bevestigd. Deze band die naar verluidt een mix is van alles wat naar de betere eighties ruikt, heeft gewoon een zeer eigen geluid dat uiterst intens is. Laat je meeslepen door de elektronica, de gitaren, de beklemmende stem en het gedreven drumspel van Jonathan en je bekomt een hoogtepunt: Kiss The Anus Of A Black Cat is een collectief dat tot het kruim van de hedendaagse Belgische muziekscène behoort.

Na de laatste noot van Kiss The Anus Of A Black Cat was het snel naar buiten hollen om geen seconde van Faces On TV te moeten missen. De single Love/Dead (bekroond als de hotshot op Studio Brussel) deed het al vermoeden, maar deze band van duivel-doet-al Jasper Maekelberg is tamelijk uniek in België. Je merkt wel dat de studio-engineer van Mintzkov en Gabriel Rios heel goed naar de moderne psychedelica van Tame Impala heeft geluisterd, wel doet hij er iets zeer eigens mee. Zijn stem in combinatie met die van toetseniste Dienne Bogaerts zorgt voor vuurwerk. Dansbaar, toch is Faces On TV vooral bloedstollend mooi, en bovendien een band die weet waar een podium voor dient. Ja hoor, de Belgische scène doet het goed vandaag, een paar uurtjes op Boomtown zijn daar al een mooi sluitend bewijs van.

Wie wil genieten van alle muzikale acts op Boomtown, houdt maar beter zijn uurwerk in de gaten. Iedere minuut is immers (muzikaal) goud waard en dus hop, vliegensvlug De Handelsbeurs binnen voor Giant Sand. Na bijna iedere song vertelde bezieler Howe Gelb dat hij de zestig naderde en hoewel niks zeker is in het levens (zelfs Mick Jagger wordt op 72-jarige leeftijd nog vader) zou het concert van Giant Sand op Boomtown één van de allerlaatste ooit zijn. De band raakte nooit bekend bij het grote publiek, maar de bluesrock met een Nick Cave-kantje bereikte wel de ziel van de muziekkenner (een vies woord, we weten het wel). De Handelsbeurs was dan ook aardig gevuld om deze Amerikaanse legende die samenwerkte met de allergrootsten (van PJ Harvey tot Isobel Campbell) te mogen begroeten. De laatste keer in België? Alles is mogelijk, aldus Gelb.

Ondertussen speelde op de Kouter de Nederlandse rockband De Staat die al lang geen onbekenden meer op Vlaamse podia zijn en in de opera verwende Tindersticks zijn fans met het nieuwe album The Waiting Room. We kozen ervoor om ons eerste avondje Boomtown af te sluiten met Blackie & The Ohoos. De zusjes Loesje en Martha Mahieu (beiden aan een Korg!) zorgden voor feeërieke taferelen, zowel met hun minimal dance pop dat zowel iets van CocoRosie als Stereolab heeft, als met hun magistrale lichtshow.
De benen waren moe, nog want ronddwalen op de Gentse Feesten en denken aan wat morgen komt.

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More