De liefde voor Belgische muziek stopt niet aan de landsgrenzen, zo veel is duidelijk. Een uitstekend voorbeeld daarvan is het Jezus Factory Records label van Andrew Bennett. Vanuit het Verenigd Koninkrijk probeert hij ondertussen al vijftien jaar vriend en vijand te overtuigen van de kwalitatieve bands die ons kleine land al heeft voortgebracht en nog zal voortbrengen. Naar aanleiding van deze vijftiende verjaardag besloten we even poolshoogte te nemen bij de labelbaas himself voor een blik op het verleden, het heden en de toekomst.
Dus, Andrew. Laat ons starten bij het begin. Waar is die voorliefde voor Belgische muziek begonnen?
Andrew: Ja dus, dEUS en de Evil Superstars hadden al wel wat bescheiden succes in het Verenigd Koninkrijk. Mede door programma’s zoals 120 minutes van MTV. We waren in ieder geval met een paar vrienden direct enorme fan. Daarna ontdekten we Gore Slut, Moondog Jr., Kiss My Jazz en dan ook nog Zita Swoon.
Er was een kerel die ik kende en die wat ouder was dan ons. Die kerel had massa’s bootlegs op cassette van dergelijke groepen. Voor ons klonk het eigenlijk gewoon heel exotisch en mysterieus. We hebben het hier ook nog over het tijdperk voor het internet echt voet aan wal had. Dus zo is de interesse eigenlijk wat begonnen. Nu, zowel dEUS als de Evil Superstars moeten het wel echt goed gedaan hebben in het Verenigd Koninkrijk want anders had ik er waarschijnlijk nooit van gehoord.
Voorheen en eigenlijk nu nog, was ik eigenlijk vooral into metal en de Seattle bands. Maar die Belgische bands die hadden een soort jazzy element zoals Captain Beefheart wat ze anders maakte dan de dingen waar ik normaal naar luisterde. Maar ja, het is eigenlijk lachwekkend om nu terug te denken aan het feit dat we ons zelfs als de bands begonnen te kleden (lacht). Maar ja, we waren tieners. Het meest hilarische van alles is eigenlijk dat we ooit probeerden om op deze bands te lijken en dan enkele jaren later sta ik gewoon met Craig Ward in mijn slaapkamer te praten terwijl ze op tour waren in het Verenigd Koninkrijk. Het is eigenlijk niet te vatten hoe het allemaal is gelopen als je erover nadenkt. Het ene moment ben ik gewoon één van de vele fans die deze personen vanop een afstand bewonderd voor hun kunst en het volgende moment leer ik verschillende van mijn helden kennen als persoon.
Het label heeft overduidelijk best wat volgers in België. Heb je het gevoel dat je die voorliefde voor de Belgische muziek, die je zelf hebt, makkelijk kan vertalen naar je eigen landgenoten?
Wel, ik ben dit nu al vijftien jaar aan het doen, dus ik denk dat het feit dat ik het na vijftien jaar nog steeds doe, wil zeggen dat ik krankzinnig ben of dat het echt wel iets is dat van belang is. Ik denk eigenlijk dat het beiden is. Ik ben echter wel nog altijd verbaasd dat, hoewel we het meest bekend zijn in België, dat we toch nog steeds relatief onbekend blijven als label.
In het Verenigd Koninkrijk zijn er wel wat opportuniteiten om mensen te laten kennismaken met dergelijke muziek maar het probleem is vaak dat veel mensen wat zijn blijven hangen bij grote namen zoals dEUS en Soulwax en niet de moeite deden om wat verder te kijken. Ik denk dat grote naamsbekendheid in het Verenigd Koninkrijk nooit gaat gebeuren en ik twijfel zelfs of het ooit in België zal gebeuren.
Wat denk je dat de reden daarvan is? Is het materiaal of de bands misschien te obscuur?
Wel, we hebben Jezus Factory eigenlijk opgestart met z’n drie maar na drie of vier jaar was het enkel ik die nog overbleef. En nu doe ik eigenlijk praktisch alles zelf. Ik denk dat de muziek enorm veel potentieel zou hebben als het door een groot label zou worden uitgebracht maar spijtig genoeg ben ik vaak één van de weinigen die de muziek interessant genoeg vind om uit te brengen. Door de manier waarop de muziekwereld geëvolueerd is, heb ik soms wel eens wat twijfels maar als ik dan kijk naar andere labels en zie dat die het ook niet altijd even schitterend doen dan kan ik dat allemaal opnieuw wel in perspectief plaatsen (lacht).
Verder zijn er nog enkele andere problemen met de bands waarvan ik muziek release. Eentje daarvan is dat ze eigenlijk zeer weinig toeren. Een ander probleem is dat deze bands vaak geen lang leven beschoren zijn omdat de muzikanten hun zinnen op andere projecten zetten. Neem nu bijvoorbeeld A Clean Kitchen Is A Happy Kitchen, ik denk echt dat die gasten pioniers waren in het soort noise rock dat ze maakten. Ik geloof dan ook echt dat als de band had doorgegaan dat ze echt wel iets zouden bereikt hebben. Maar weet je, de realiteit is dat veel van deze bands gewoon geen interesse hebben in een toer van pakweg veertig dagen om zichzelf en hun album te promoten. Dat is volgens mij ook deels de reden waarom het soms wat moeilijker is.
Het is ondertussen al vijftien jaar geleden sinds je Jezus Factory oprichtte. Wat heeft nu precies tot de oprichting van het label geleid en kan je misschien ook even de herkomst van de naam verklaren?
Het is een erg lang verhaal eigenlijk. Maar vroeger schreef ik voor een klein magazine en het was daardoor dat ik Craig Ward wat beter kon leren kennen, voornamelijk omdat ik toen ook de eerste toer van The Love Substitutes via dat magazine probeerde te promoten. Ik stuurde flyers rond die ik zelf gemaakt had en stuurde die onder meer naar een platenzaak in Camberley genaamd Rock Box. Toevallig was de man die daar toen werkte ook gigantische fan van Belgische muziek en hij kon het bijna niet geloven dat hij deze flyer had ontvangen. Ik stuurde de flyers eigenlijk gewoon willekeurig op naar verschillende winkels om op te hangen. Die man had ook een vriend die eigenlijk wat into dezelfde muziek was. Ze zijn dan uiteindelijk ook samen naar het concert van The Love Substitutes gegaan. Ik was ook op dat concert maar we wisten van elkaar niet dat we daar aanwezig waren, het is niet dat we op voorhand hadden afgesproken ofzo. Op één of andere manier heeft die man toen mijn e-mailadres, we hebben het nu over het pre-Facebook tijdperk, weten te bemachtigen en heeft hij mij toen enkele mails gestuurd in verband met het releasen van een Mauro 7”. En toen dacht ik gewoon van misschien moet ik dit zelf eens proberen en zo naïef was het eigenlijk allemaal. Kort daarna hebben we dan ook de eerste Jezus Factory compilatie uitgebracht. Wat me daarvan vooral bijbleef was eigenlijk de bereidheid van artiesten om op deze compilatie te verschijnen.
De eerste grote release die we vervolgens deden was de eerste Pawlowski, Ward en Trouvé plaat die overigens schitterende recensies kreeg en ook best wel voeten in de aarde had. Het succes van dat album gaf ons dan ook het vertrouwen om door te gaan.
De naam was het idee van Jerry. Het was eigenlijk een knipoog naar Factory Records en we vonden ook dat het gewoon goed klonk.
Momenteel is Jezus Factory eigenlijk een éénmanszaak. Is dat altijd een haalbare kaart geweest?
Zoals ik eerder al vermeldde waren we met z’n drie in het begin van Jezus Factory maar op een bepaald punt hielden de twee anderen het voor bekeken. Ik wil benadrukken dat we als vrienden uit elkaar gegaan zijn. Het zijn bovendien nog steeds erg goede vrienden van mij en ze zijn nog steeds grote fan van het label.
Maar, op de vraag of het effectief haalbaar is om dit alles alleen te doen, zou ik in alle eerlijkheid eigenlijk neen moeten antwoorden (lacht). Er is zo veel werk mee gemoeid en financieel houd ik er eigenlijk amper iets aan over. Praktisch al het geld dat ik met Jezus Factory verdien, wordt terug in het label gepompt. Ik heb naast Jezus Factory ook gewoon een job doorheen de dag wat toch wel een serieus contrast voorziet met wat ik met Jezus Factory doe. De glamour is dan ook vaak ver te zoeken. Het is vooral moeilijk om dit alles alleen te doen in die zin dat ik ook 90% van de promotiecampagnes op mij neem en daar kruipt enorm veel werk en tijd in. Maar het is iets waar ik van overtuigd ben dat ik het moet doen. Ik ben het nu ook al zo lang aan het doen.
Het spreekt voor zich dat je titanische inzet wordt geapprecieerd. Misschien niet wereldwijd maar wees maar zeker dat er veel appreciatie is voor het label.
Ik denk het wel. Ik denk dat muzikanten weten dat ze me altijd kunnen vragen om materiaal uit te brengen. Ik denk trouwens dat bij veel van de platen die ik uitbreng ze simpelweg vaak niet eens zouden bestaan als ik ze niet zou uitbrengen en dat is een spijtige zaak.
We denken dat het feit dat de muziek uitgebracht wordt door een onafhankelijk label ook bijdraagt tot de x-factor van de muziek. We weten bovendien niet of de muziek dezelfde appreciatie, aandacht en zorg zou krijgen die het verdient als het door een groot label zou worden uitgebracht. We denken verder ook dat heel wat muzikanten, zoals bijvoorbeeld Rudy Trouvé, die dingen uitbrengen op Jezus Factory niet echt de ambitie (meer) hebben om dingen op grote schaal te releasen.
Ja, dat denk ik ook. En Rudy bijvoorbeeld, hij geeft niet echt meer om grote releases denk ik. Hij heeft een lange tijd geleden die wereld al de rug toegekeerd.
Wat ik nu ga zeggen komt echt uit het diepste van mijn hart en ik meen het dan ook echt als ik zeg dat Rudy één van de aardigste en meest nonchalante personen is als het gaat over het promoten van zichzelf en zijn muziek. Ik denk dat hij niet echt geeft om de promotionele kant van de zaak. Bij hem is het meer van, hier is het materiaal doe er maar mee wat je wil. Wat misschien ook meteen voor een deel de aantrekkingskracht van de muziek verklaart. Voor mij is Rudy echt één van de grootsten aller tijden.
We veronderstellen dat je vijftien jaar geleden wel een soort idee had van waar je met het label naartoe wou en wat het label moest uitstralen. Is dat iets dat in de voorbije vijftien jaar veranderd is?
Nee, niet echt. Ik ben de enige die voor het label werkt dus ik heb gewoon geprobeerd om trouw te blijven aan het label en de muziek. Ik zou sowieso nooit dingen uitbrengen die ik niet zelf zou kopen. Ik durf wel te denken dat ik de kwaliteit hoog heb proberen te houden.
Dus eigenlijk zijn de releases op Jezus Factory zowat jouw persoonlijke playlist?
Dat kan je inderdaad zo wel stellen. Breek me echter de mond niet open over streamen. Ik haat streamen (lacht). Ik weet dat het een noodzakelijk kwaad is dus ik probeer de meeste dingen die ik uitbreng wel op streaming diensten te plaatsen om er vervolgens praktisch niets aan te verdienen. En, het is niet zo dat we geld willen verdienen voor persoonlijke verrijking maar gewoon om door te kunnen gaan.
Toen we met Jezus Factory startten, probeerden we mensen aan te moedigen om onze muziek te kopen maar in de huidige tijden zitten we soms in situaties waarbij we praktisch mensen moeten smeken om toch maar eens een track of album te streamen en dat is gewoon reinste waanzin. Het is daarom ook soms makkelijk om wat verbitterd te worden als je iets uitbrengt waar zowel jij als de artiest je hart en ziel insteken om vervolgens vast te stellen dat er maar weinig reactie op komt. Dergelijke situaties kunnen soms wel echt in je kleren kruipen.
Het is een moeilijk jaar geweest voor iedereen maar de combinatie van covid-19 en Brexit heeft het vermoedelijk een extra moeilijk jaar gemaakt voor Jezus Factory. Hoe heb je dit alles zelf ervaren?
Breek me de mond niet open over de Brexit, het is gewoon pure krankzinnigheid. Het maakt me echt boos, vooral vanuit een praktisch perspectief. Er zijn heel wat mensen die nu door alle geruchten over exuberante douanetoeslagen niets meer durven bestellen bij Jezus Factory. Ik heb best wel wat klandizie verloren. Ik wil daarom gewoon nog eens benadrukken voor alle lezers dat geen enkele van mijn klanten in het verleden of het heden ooit extra toeslagen hebben moeten betalen voor een bestelling bij Jezus Factory. Dus mensen hoeven echt niet bang te zijn om een bestelling te plaatsen.
Op een bepaald punt heb ik echt moeten nadenken of ik nog door kon gaan. De tijd zal het moeten uitwijzen uiteraard. Ik hoop nu vooral dat de distributeur in Europa een meer actieve rol gaat spelen om de releases naar de winkels te krijgen. Momenteel is het nog wat koffiedik kijken maar dat het moeilijk is geweest, staat als een paal boven water. Recent hebben we trouwens een 10” van Kloot Per W uitgebracht. Ik denk echt dat het één van de beste dingen is die we ooit hebben uitgebracht. Het is daarom ook echt spijtig dat er geen optredens kunnen plaatsvinden om deze prachtige release te promoten.
Is er een specifieke plaat waar je nog naar uitkijkt om ze ooit te releasen met Jezus Factory? Wat kunnen we in de nabije toekomst nog zoal verwachten?
Wel, er komen hopelijk nog vier I H8 Camera volumes uit. Dus dat is zeker iets om al naar uit te kijken. Kloot Per W is ook een nieuw album aan het maken voor de Kloot Per W Group samen met Pascale Deweze, dus dat is iets waar ik ook erg enthousiast over ben. Verder komt er ook van Heyme in juli nog een nieuw album uit waar ik van overtuigd ben dat het opnieuw een parel zal zijn. In de toekomst ga ik ook nog een anthologie uitbrengen van de band Brazen Hussies, een Canadese-Britse band. Het mag dan geen Belgische band zijn maar ik heb er echt veel zorg en liefde ingestoken.
Ik zou het ook geweldig vinden als Rudy in de toekomst nog eens een plaat zou uitbrengen in de stijl van het Rudy Trouvé septet. Rudy blijft eigenlijk constant goede platen uitbrengen maar ik zou het erg leuk vinden als hij nog eens een singer-songwriter plaat zou maken.
Het zou ook super zijn, mocht ik de Kiss My Jazz albums opnieuw op vinyl kunnen uitbrengen. Ik heb het idee ooit eens naar Elko gestuurd maar kreeg als antwoord enkel maar een smiley terug. Het ziet er naar uit dat het waarschijnlijk nooit zal gebeuren.
Tenslotte was ik een paar jaar geleden in de flat van Elko waar hij enkele nummers speelde die hij en Rudy hadden opgenomen in de stijl van Kraftwerk. Het probleem was dat het geluid op de cassette klonk alsof het onder water was opgenomen omdat het om een live-opname ging en iemand een fout had gemaakt bij het opnemen. Desondanks klonk de plaat nog altijd schitterend en ik ben hen sindsdien aan het vragen of ze de muziek niet opnieuw willen opnemen zodat ik het op vinyl kan uitbrengen. Ondertussen ben ik het hen al acht jaar aan het vragen dus het lijkt een beetje een terugkerende grap te worden tussen ons drie (lacht).
Zijn er nog andere albums of muziek waar je zelf naar uitkijkt afgezien van de releases op Jezus Factory. We zien bijvoorbeeld regelmatig op je Facebook-pagina dat je afbeeldingen post van metal albums en een paar maanden geleden zagen we bijvoorbeeld ook dat je laatste plaat van Mark Lanegan had gekocht.
Ik hou altijd van de releases van Mark Lanegan en ook zeker van het werk van Aldo Struyf. Het was echt een schitterende ervaring om Aldo te zien samenwerken met Mark Lanegan omdat Aldo echt één van mijn favorieten is.
Voor de rest, afgezien van oude heavy metal groepen die nu nog albums uitbrengen en de Belgische muziek, is het een beetje moeilijk voor mij om albums te noemen. Ik kijk wel heel erg uit naar het nieuwste album van Dinosaur Jr.. Ook bij David Cronenberg’s Wife, een schitterende groep uit het Verenigd Koninkrijk, kijk ik ook steeds uit naar nieuwe releases. Ik kijk tenslotte ook zeker nog uit naar de nieuwe plaat van Zwerm en ook de nieuwste plaat van Chantal Acda.
Is er een artiest waar je in de toekomst nog graag een album van zou uitbrengen? Misschien iemand die nog geen release heeft uitgebracht op Jezus Factory?
Ik zou het super vinden als Mark Meyers van Pox een soloalbum zou maken dat ik kan uitbrengen. Verder zou het ook schitterend zijn als Craig Ward een soort akoestische low-fi singer-songwriter album zou uitbrengen. Ik ben het hem al wel een tijdje aan het vragen of hij zoiets zou zien zitten dus ik hoop dat het ooit echt wel zal gebeuren. Tot dan blijf ik in ieder geval aan zijn mouw trekken.
Je hebt recent heel wat coole dingen gereleaset waaronder een schitterende 10” van de Kloot Per W Group. Kan je ons iets meer vertellen over deze release/samenwerking en waarom het een vanzelfsprekendheid is om deze plaat in je collectie te hebben?
Het eerste ding dat we samendeden, was de release met Mauro en dan was er nog de release met Rudy. En weet je, ik vind Kloot gewoon echt een heel goede artiest. Ik vind dat deze 10” echt één van de beste dingen is die we al hebben uitgebracht. Zeker op het gebied van zogenaamde hits. In mijn hoofd is het in ieder geval een echte hit, een echte klassieker. Zijn enthousiasme is ook echt aanstekelijk en ik ben ervan overtuigd dat hij tot op heden nog niet de erkenning heeft gekregen die hij verdient. Dus ik hoop echt dat hij door deze release wat meer erkenning krijgt voor zijn werk. Het artwork van de plaat is ook gewoon echt heel mooi vind ik. Ik kan me niet voorstellen dat iemand de plaat zou draaien en er niet stante pede verliefd op wordt.
Hoe kijk je terug op de afgelopen vijftien jaar van Jezus Factory? Zijn er dingen waar je spijt van hebt of momenten waar je echt trots op bent?
Soms denk ik wel eens na over wat ik met al die uren die ik in Jezus Factory al heb gestoken had kunnen doen (lacht). Ik zou graag, voornamelijk voor de bands, willen dat we een breder publiek kunnen aanspreken. Op het gebied van releases ben ik wel echt trots op wat we allemaal hebben uitgebracht. We hebben zowel hoogtes als laagtes gekend in de laatste vijftien jaar. Enerzijds hadden we Creature With The Atom Brain die het voorprogramma verzorgde van Alice In Chains op hun tour van de VS, wat complete waanzin is. Anderzijds hebben we ook al bands gehad die in zaaltjes voor vijf man moesten spelen. Zo extreem is het dus bij momenten al geweest. Ik zou de mensen graag laten beseffen dat het echt wel schitterende muziek is die we uitbrengen en dat ze het niet zomaar moeten afschrijven.
Ik zou het ook zeker leuk gevonden hebben als sommige bands of projecten een wat langer leven beschoren was. True Bypass is een mooi voorbeeld daarvan.
Waar zie je het label binnen vijftien jaar? Wat is je ambitie?
Ik wil gewoon door blijven gaan en muziek blijven uitbrengen waar ik van hou. Het gaat niet om persoonlijke verrijking. Wanneer je zoveel tijd en moeite in iets hebt gestoken, wil je er alles aan doen om het voortbestaan te garanderen. Een echte zakenman zou waarschijnlijk na de eerste drie jaar het voor bekeken gehouden hebben maar dit is kunst, dat is een totaal anders speelveld. Het is echt iets dat ik met hard en ziel doe.
Oké, Andrew nog één laatste vraag. Het heeft niets te maken met Jezus Factory maar we moeten het gewoon weten. Op jouw Facebook-pagina kunnen we verschillende foto’s van jou met de koning van rock-’n-roll Lemmy Kilmister terugvinden. Dat is echt wel cool. Wat is het verhaal achter deze foto’s?
Wel, ik schreef vroeger voor een magazine waardoor ik in Londen een paar keer de gelegenheid kreeg om backstage te gaan bij Motörhead en ook naar de aftershows. Voor mij was het echt gewoon monumentaal om die gasten te ontmoeten. Motörhead is voor mij ook zo’n band die naar mijn mening nooit echt de artistieke appreciatie kreeg die ze verdienen. De platen die ze bijvoorbeeld eind de jaren negentig releaseten, zijn echt heel interessant maar naar mijn mening te weinig bekend bij het grote publiek.
Lemmy was ook heel aardig toen ik hem ontmoette maar ik was zo in bewondering voor zijn persoon en zijn kunst dat ik geen zinnig woord kon uitbrengen. Ik heb eigenlijk vaak zowat hetzelfde gevoel bij Rudy als ik met hem spreek. Ik ben zo’n grote fan van hem dat ik soms gewoon niet weet wat zeggen als we praten.
Dat doet me trouwens aan één van mijn favoriete Rudy verhalen denken. Toen Pox in het Verenigd Koninkrijk speelde, kwam er na een optreden iemand naar Rudy die zei dat hij een gigantische fan was van hem en dat hij al zijn cd’s had. Die kerel had dus effectief een gigantische stapel cd’s bij en vroeg aan Rudy of hij deze wou signeren. Dus Rudy, die extreem beleefd is, ging effectief zitten om al de cd’s één voor één te signeren. Wij zagen het allemaal gebeuren maar hadden er totaal geen benul van dat die kerel Rudy een gigantische stapel gekopieerde cd’s had gepresenteerd. Die kerel had dus geen eurocent uitgegeven aan de muziek van Rudy maar desondanks heeft Rudy elke cd gesigneerd zonder aarzeling. Dat is gewoon hoe Rudy is, maar als je erover nadenkt, was het echt hilarisch.
Andrew, wil je zelf graag nog iets toevoegen?
Al de artiesten die ik al noemde, zijn voor een stuk maar momentopnames. Hoewel ik van al deze artiesten hou, kan het best zijn dat als je me dezelfde vraag morgen stelt ik totaal andere antwoorden zou geven. Ik wil gewoon nog eens benadrukken dat ik van elke release hou die we al hebben uitgebracht en die we nog zullen uitbrengen. Voor mij zijn alle releases en artiesten gelijk en even belangrijk.
Verder hoop ik gewoon te kunnen blijven doorgaan waar ik mee bezig ben. Ik hoop dat ik enthousiast kan blijven en dat ik niet verbitter. Ik zou ook zeker nog willen toevoegen dat de meeste van onze releases ook in Europa te verkrijgen zijn via Sonic Rendezvous. Het zijn enkel de zeer gelimiteerde cassette-releases die je daar vaak niet kan krijgen.
Ik wil tenslotte ook zeker Boots nog eens bedanken voor de inspanningen die hij al voor het label heeft geleverd en benadrukken hoe loyaal hij steeds geweest is. Hij helpt me ook echt met de promotie van de releases.
Luminous Dash doet zijn petje af voor jou, Andrew. Doe zo verder en God save the queen of zoiets!
JEZUS FACTORY RECORDS: BANDCAMP / FACEBOOK / WEBSITE
So, Andrew. Let’s start from the beginning. Where did the love for Belgian music originate from?
Andrew: Yeah, I mean dEUS and Evil Superstars had some kind of minor success in the UK. Probably due to things like MTV’s 120 minutes and stuff like that. And there was a few of us massively into it. Then we discovered Gore Slut, Moondog Jr., Kiss My Jazz and then Zita Swoon.
There was a guy who was a little older than us who had a lot of cassette bootlegs and to us it all just sounded really exotic and mysterious. And we’re talking about before the internet had any real presence. So that is what started the interest really but obviously the band I mentioned before obviously did quite well over here for me to have even heard of them.
And before that I was like purely into metal and Seattle stuff, which I still like. But these bands brought in this jazzy thing like Captain Beefheart. But yeah, it is laughable to say now or to even think back but we even really tried to look like them (laughs). But yeah, we were teenagers. The most hilarious thing about it all is that at one point we were trying to look like these bands and then a couple of years later I was talking to Craig Ward in my bedroom while they were on tour in the UK. It is just inconceivable how it ended up really. I went from a fan admiring them from a distance to actually knowing them as a person.
Obviously, the label has a lot of following in Belgium. Do you feel the love for Belgian music, which you have, is something you can translate to the UK market?
Well, I have been doing this for fifteen years, so I suppose the fact that I am still doing it after fifteen years means I am either mad or there is some kind of truth to it. I think it is both. I am still amazed that although we are most known in Belgium that up to now, we are still relatively unknown.
So, the UK, there are pockets but there are a lot of people who are still stuck in dEUS and Soulwax and not much else. I think mass acceptance is never going to happen, but I doubt that is even ever going to happen in Belgium either.
What do you think the reason for that is? Is the material or the bands possibly to obscure?
Well, there used to be three of us that did Jezus Factory but after three or four years it was just me. And now you know it’s just me that does everything. I think that the music has big potential if it was on a big label but seeing as no one else but me is interested. And you know the whole nature of how music is now. You often get self-doubt but if you look and see other labels do equally as badly it all puts it a bit in perspective. (laughs)
Another issue with a lot of the bands I release is that they don’t tour much, and they often do a project and then they move on. Like for example A Clean Kitchen Is A Happy Kitchen, they did a tour in the UK and I really think they were ahead of the curve with the type of noise rock that they made and that if they had carried on, I really believe they could have done something. But you know a lot of these bands don’t want to play a forty-day tour to promote themselves and their album and that’s kind of part of it as well, I think.
It has already been fifteen years since you started Jezus Factory. What made you start the label, and could you maybe briefly explain the origin of the name?
Yeah, so this is a real long story actually. I was writing for a small magazine and that’s how I kind of got a bit more friendly with Craig because I was promoting the Love Substitutes’ first gig in the UK via this magazine. I sent flyers around that I had handmade, and I sent them to shop in Camberley called the Rock Box. It just so happened that the guy working there was massively into Belgian music and he just couldn’t believe that somebody had just posted these flyers. I was just sending them to random shops to put up, really. And then he had another friend who was into the same kind of music. So, they went to the Love Substitutes concert and so did I but we had not spoken or anything. For some reason he found my e-mail and we’re talking about a time before Facebook or anything and he started messaging me with the idea of him releasing a Mauro 7”. And I just thought well I’ll have a go at this as well and it really was as naïve as that. I thought let’s just do this and you know we did that first compilation, and it was amazing to see how receptive people were to being on it.
And then the first major Belgian thing we put out was the first Pawlowski, Ward and Trouvé record which got great reviews and traction which then gave us the confidence to continue.
The Jezus Factory name was Jerry’s idea and it was a nod to Factory Records and he just thought it sounded good.
Currently Jezus Factory is a one-man operation. Has this always been a feasible task?
Like I said there were three of us in the beginning of Jezus Factory but at some point they both decided to move on. I want to emphasise that they left amicably, I mean I am still really good friends with them and they are still very supportive of the label.
But, to tell you the truth whether it is feasible as a one-man operation I would have to say no (laughs). There’s really a lot of work involved and financially any money that I make, goes straight back in so there is no real financial gain from Jezus Factory. And I also have a day job which probably deglamourizes the idea of running a record label a bit. It’s quite hard being a one-man operation. Especially when you are doing the promo campaigns by yourself, which 90% of the time I am doing. But at the same time, it is something I feel compelled to do; I have already been doing it for so long now.
And obviously it is appreciated. Maybe not worldwide but rest assure there is massive appreciation for Jezus Factory Records.
I think so. I think the musicians know that they can ask me to put their stuff out. I think with a lot of these records that if I didn’t put them out, they sadly would not exist.
We think the fact that it is released by an independent label also makes it kind of cool. We don’t know if this music would get the appreciation, attention and care it deserves if it were to be put out on a major label. Furthermore, we think that a lot of the musicians that have put something out on Jezus Factory like Rudy no longer or do not carry the ambition with them for major label releases.
Yeah, I believe so as well. And Rudy for example he does not really care, he turned his back on that world a long time ago. I mean this from the bottom from my heart when I say he is one of the nicest most nonchalant guys when it comes to promoting himself. I don’t think he even cares. He just goes there it is, do what you want with it, which is part of the appeal really.
Rudy is definitely one of the greats of all time in my book.
So we would assume that fifteen years ago you started off with a set idea of what the label should represent. Is this something that has altered in the course of the past fifteen years.
No, not really. Because it is me, I have only got myself to blame so I have tried to stay true to what it is really. I have only ever put out stuff that I would buy myself. I have tried to keep the quality control up, I think.
So, in a way the releases on Jezus Factory are kind of your personal playlist.
Basically, I would say so yeah. Don’t get me started on streaming though. I hate streaming (laughs). I know that it is necessary and I put most of the stuff out there but you virtually make nothing out of it. And we do not want to make money for personal financial gain but just to be able to carry on. When we started off we wanted to encourage people to buy the music but in the current state of affairs we find ourselves practically begging people to just stream stuff and that just screams utter madness to me. In that respect it is sometimes a bit easy to get bitter when you release something only to find out that it gets a weak response even though both the artist and I have put our heart and soul in it. It can definitely get to you.
It has been a hard year on everybody, but I suppose the combination of Covid-19 and Brexit has made it an extra tough year for Jezus Factory. How have you coped with all this?
The Brexit thing, don’t even get me started because it is just absolute lunacy. It makes me so angry especially from a practical perspective. So many people are scared to order something and I have lost so many people.
I just want to emphasise to the people reading that not one of my customers has ever been charged additional customs fees. So, people really shouldn’t be scared of ordering anything from Jezus Factory.
At one point I even thought if I could even carry on and time will tell obviously. I now hope that the distribution in Europe will take more of a role in getting the stuff to the shops. But who knows? It definitely has been tough.
We also have got a Kloot Per W 10” coming out and I think it is just one of the best things we have ever put out and it’s a shame that no shows can take place to promote this beautiful release.
Are there any particular releases you are still looking forward to putting out with Jezus Factory? What can we expect in the not-so-distant future?
Well, we have got hopefully four I Hate Camera volumes coming out. So that is definitely something good. Kloot is also making his new album for the Kloot Per W Group with Pascale Deweze, so I am really excited about that. Heyme, he’s got a new album coming out in July which is going to be a real gem I believe.
And then slightly off piece I am releasing an anthology of an old UK-Canadian band Brazen Hussies. I know it is not a Belgian band but still it’s a real labour of love.
For the future I would love it if Rudy would put out another Rudy septet-style album. Because he keeps doing loads of really nice records and bits and bobs, but I would really love it if he were to put out another singer-songwriter style of record.
I would also love it if they would re-release the Kiss My Jazz albums on vinyl. I suggested the idea to Elko, but he just sent me back a smiley face. I think it looks like it is never probably never going to happen.
A couple of years ago I was in Elko’s flat and he played me some tracks that him and Rudy made in the style of Kraftwerk. The problem was that the sound on the cassette sounded like you were under water because it was a live-recording and somebody had messed up the audio. Despite that, the record still sounded amazing and I have been pleading with them ever since to re-record it for me to put it out on vinyl. I have been asking them to do that now for eight years I think so It’s kind of turning into a running joke believe it or not (laughs).
Are there any other albums or music that you are looking forward to apart from the stuff that you release with Jezus Factory. We regularly see you posting pictures of metal albums on your Facebook page and we also saw you posting a picture of the latest Mark Lanegan album a couple of months ago.
I always like Mark Lanegan and definitely Aldo’s work. That was really amazing the experience of Aldo working with Mark Lanegan because he is one of my real favourites.
For the rest other than old heavy metal bands that still make albums and Belgian music it’s kind of hard for me. I am really excited about the new Dinosaur Jr. album though. David Cronenberg’s Wife is also an excellent UK band and I am definitely always looking forward to new stuff from them. I am also looking forward to the new Zwerm record and the new Chantal Acda album. The latter of which has been delayed slightly.
Is there an artist that you would very much like to release an album of in the future? Maybe somebody that has or has not already put out an album on Jezus Factory.
I would love Mark Meyers of Pox to make a solo album and I would love to put that out. I would really like it if Craig Ward did kind of an acoustic low-fi singer-songwriter kind of album. I have been asking him about it for ages so I really hope it will happen someday. I will definitely keep bugging him about it.
You recently put out a lot of cool stuff among which a magnificent 10” of the Kloot Per W group. Can you tell us something more about this release/collaboration and why buying it should be self-evident?
The first real thing we did was the album he put out with Mauro and then he did one with Rudy. And you know, I just think he is a really great artist. I think it is one of the best things we put out. Just in terms of a hit single it, in my mind, is a real hit single, a real classic. The album is obviously to follow soon and I know Kloot is hungry for it to work. His enthusiasm is really infectious, and I really believe that he hasn’t gotten the recognition he deserves. So, I am really hoping that through this he can get that and you know it is just such a great looking piece of vinyl. I would challenge anyone to listen to that and not like it.
How do you look back on the past fifteen years of Jezus Factory? Any regrets or moments you are particularly proud of?
I could imagine the hours of what I could have done with the time that I have invested in the label (laughs). I would like things to, for the bands really, to reach a wider audience than it has but to tell you the truth I am proud of what we put out. What can I say, I am proud of it all. We have had massive highs and massive lows. You know when we had Creature With The Atom Brain they were supporting Alice In Chains on full US-tours and stuff like that. I mean that was just madness and on the other hand we have had bands just playing to five people, you know. It is that kind of extreme really. I would like to have people realise that the music is really good and to not just dismiss it.
I also would have liked it when some bands or projects would have carried on for a bit longer. True Bypass is a good example of that.
Where do you see the label in another fifteen years? What is your ambition?
I just want to be able to carry on and to keep on releasing the music that I love. It is not about personal gain. When you have spent so much time and effort on something you don’t want to just leave it. You know a businessman would have probably bailed out after three years but this is art you know it’s a completely different playing field, I think. It’s a labour of love.
Okay, Andrew one more question. It has nothing to do with Jezus Factory but we just have to know. On your personal Facebook page we can see several pictures of you with the king of rock ’n roll Lemmy Kilmister. That is pretty cool. What’s the story?
I used to write for a magazine. And on a couple of occasions I got to go backstage and aftershows when they played in London. For me it was just monumental. They are another band that to me is artistically really underappreciated. For example, the stuff that they released in the late nineties is really artistically interesting but to me totally unrecognised by most people.
Lemmy was really nice but I was just so in awe so I could not really utter a word because I am and was just in total admiration for this man’s art. Come to think of it, I have the same feeling when I speak to Rudy sometimes. I am such a big fan that I am just sometimes lost for words whenever we speak.
That reminds me by the way of one of my favourite Rudy stories. When Pox was playing in the UK somebody had come up to Rudy and said that he was such a big fan of Rudy and his music and had all his cd’s. The guy actually had a big pile of cd’s with him and asked Rudy to sign them all. So Rudy, who is extremely polite, sat down and signed each and every one of that guy’s cd’s. Little did we know that the guy presented Rudy with a stack of CDR’s. So, they were just copies. He had not even bought a single one. But even then Rudy, the polite guy that he is, just signed them without any hesitation. That is just the guy he is, but it was hilarious when you think about it.
Andrew, would you like to add something?
You know all the artists that I gave I would probably say different on a different day. I just again want to emphasise that I love each release that we have already put out and will put out. To me all artists and releases are equally important. I also hope I can just keep going, you know. I hope I can keep enthusiastic and not turn bitter.
I would also like to add that, apart from the ultra-small cassette releases, most of our releases are available in Europe through Sonic Rendezvous.
And last certainly not least I also definitely want to mention Boots and emphasise how helpful and loyal he has been towards me. He really helps me promote and push stuff around.
Luminous Dash salutes you sir. Keep up the good work and God save the queen or something like that.
JEZUS FACTORY RECORDS: BANDCAMP / FACEBOOK / WEBSITE
