Als we naar de muziek van Poltrock luisteren, horen we niet enkel een soundtrack maar horen we vooral een complementair verhaal. Planetary Community Chicken bevat noties van klassieke muziek maar is dan tegelijkertijd ook weer voorzichtig dansbaar. Poltrock speelt met de contradictie van ingehouden grandeur wat de beelden die bij de spirituele zoektocht van Vanmechelen horen, versterkt en naar een hoger niveau tilt.
Hi My Name Is Jonny geeft een eerlijk inzicht in het lot dat vele professionele muzikanten beschoren is. Voor elke band die arena’s en stadia plat speelt, zijn er duizenden andere bands die hun bestaan proberen te rechtvaardigen en vechten om te overleven. In de documentaire wordt vooral, naast een ode aan de muzikant, ook een hulde gebracht aan de 18-jarige fan in ons allen en dat is wat dit stukje muzikale cinematografie zo bijzonder mooi maakt.
Wie wat bekend is met het fenomeen Alex Koo weet dat het spreekwoordelijke jazz wonderkind anno 2021 niet meer aan zijn proefstuk toe is. Na, onder meer, in 2019 de wereld te verblijden met Appleblueseagreen en in 2020 Kimono Garden op ons los te laten, heeft hij met compagnons du route Ralph Alessi en Attilla Gyárfás anno 2021 alweer een parel van een plaat klaar.
Heyme brengt volgens ons met Another Day Gone een ode aan de dagelijkse sleur en beslommeringen des levens met de bijbehorende noties van neerslachtigheid en depressie en dit alles verpakt in een mooi staaltje DIY-vakmanschap.
Als we de 7” opzetten, horen we overduidelijk de hand van Aldo Struyf, dat gezegd zijnde willen we het woord herhaling absoluut niet in de mond nemen. Het is weinig muzikanten gegeven om echt een herkenbaar origineel geluid te brouwen en dat dan ook nog eens aan de man te brengen zonder constant in herhaling te vallen. Aldo Struyf mag zich tot de happy few rekenen die dit Fingerspitzengefühl overduidelijk bezit en dit dan ook nog tot kwalitatieve nummers weet de destilleren.
Het is alweer drie jaar geleden toen Elko Blijweert zijn eerste soloplaat, I Bambini Di Basilisco, op de wereld losliet. Wie toen één van de 500 exemplaren kon bemachtigen, heeft zich ondertussen waarschijnlijk al menig maal in de handen gewreven en de platengoden uitvoerig bedankt omdat je één van de 500 uitverkorenen was. Wie net te laat was, halen wij graag uit het diepe dal dat de afgelopen drie jaar jouw realiteit was want anno 2020 heeft Elko Blijweert met zijn tweede soloplaat: Realm Of Rides & Romance opnieuw een schitterend stukje instrumentaliteit afgeleverd. Gezien de nakende kerstdagen een absolute cadeautip voor zowel jong en oud!
IIII is duidelijk een plaat voor de geduldige luisteraar. Net zoals tijdens de opnames voor de muzikanten het geval was, is het ook voor de luisteraar een ontdekkingsreis. Rustig wachten en luisteren naar de verschillende nuances binnen elk nummer en wachten waar je naartoe wordt geleid. In een wereld waar ook muziek vaak ten prooi valt aan de term fast-moving consumer goods zijn wij blij om dergelijke muziek ten oren te krijgen. Gemaakt zonder compromissen en zonder kapsones met enkel liefde voor het vak en voor de muziek zelf als uitgangspunt.
Wie wat bekend is met de releases van Dadaist Tapes en meer specifiek met de vorige releases van Jef Mertens weet dat je doorgaans geen meezingers à la Love Me Do of Strawberry Fields moet verwachten; iets dat ook voor de release van single Reversed Feedback, No Control opnieuw van toepassing is. De drang om experimenteel om te gaan met geluid heeft Jef echter duidelijk wel geërfd van The Fab Four.
De Gentse De Portables bestaan volgend jaar 25 jaar. Omdat de zilveren bruiloft en bijbehorende release door de consumptie van onze gevleugelde vrienden, de vleermuizen, uitgesteld moest worden, besloten De Portables in plaats van 1 dan maar even 12 releases te doen. Van een contradictie gesproken!
Zij die een beetje in de, eerder underground, belpop thuis zijn, zijn ongetwijfeld wel bekend met het Turnhoutse label Gazer Tapes. Dries Hermans brengt in zijn eentje sinds 2017 de zwarte spoelwieltjes aan de man en dat met enig succes mogen we toch wel stellen. Wie een beetje onze website volgt, heeft ongetwijfeld het interview van 2018 gelezen maar aangezien we weer een aantal jaren en een hoop releases verder zijn, leek het ons tijd om nog eens een actuelere stand van zaken op te maken bij de Turnhoutse cassettenboer en labelbaas.