Jezus Factory records

Zijn echte naam is Geert Budts, maar de meeste mensen kennen hem vooral als Bootsie…

De voorbij twee jaren waren niet evident voor de mensheid en ook de muzieksector deelde daarbij helaas in de klappen. Heel wat artiesten waren genoodzaakt hun release on hold te zetten vanwege de onmogelijkheid om hun albums live te promoten. Gelukkig veranderde dit alles in 2022. Hierbij dan ook Het Beste Van 2022 van Luminous Dash medewerker Jos Buersens.

Gelukkig zijn er ook Britten die wat dieper graven dan de loopgraven van Bayernwald en onze muziek naar de nodige waarde weten te schatten. Andrew Bennett van Jezus Factory Records is zo’n Brit. Het spreekt dan ook voor zich dat we hem in deze editie van Het Beste Van 2022 aan het woord willen laten.

Wie optimistisch is, heeft het over ‘de uitdagingen van de nieuwe tijd’, de andere over…

Enkele maanden geleden voelden we de heer Andrew Bennett als eens ruim aan de tand over het reilen en zeilen van zijn Jezus Factory Records. Zijn liefde voor de Belgische muziek is even groot als ons afgrijzen bij elke aflevering van The Masked Singer. Hoe groot dat dan wel mag zijn, mag je zelf invullen. Ondanks de vele obstakels waaronder: corona, Brexit en aanhoudende onderwaardering, blijft zijn liefde voor onze bands en de drift om platen uit te brengen groter dan ooit. We dan ook graag het woord aan Andrew van Jezus Factory Records.  

De bandnaam en de cover van de overzichtsplaat mogen dan wel behoorlijk punk aandoen, louter punkmuziek hoef je op dit album niet te verwachten. Verwacht je vooral aan een ode aan het ethos van punk en dat is de middelvinger opsteken naar alle conventies die de wereld rijk is.

De slotsom van het verhaal is dat Yeva Kupchenko en Heyme met oeverloos respect voor de integriteit van het originele nummer een schitterende nieuwe versie van Sick & Tired neer te zetten. Wat dan de betere versie is, laten we graag aan jou over. Voor ons zijn ze beiden prachtig, zonder meer!

Kloot Per W zal bij definitie wellicht steeds één van die enfants terribles van de…

Kiss My Jazz, I H8 Camera, … het zijn maar enkele van de legendarische bands waar Heyme in het verleden een hand in had. De voorgenoemde bands mogen voor Heyme dan wel definitief tot het verleden behoren, solo draait de creatieve machine nog steeds op volle toeren. Met de release van Moving On wordt het meer dan ooit duidelijk dat Heyme zijn stem als soloartiest heeft gevonden.

Kiss My Jazz, I H8 Camera en Lionell Horrowitz & His Combo het zijn allemaal bands waar Heyme Langbroek in de jaren negentig en nillies een actieve bijdrage aan leverde. Na een muzikale pauze van een klein decennium is de multi-instrumentalist met Nederlandse roots weer helemaal terug van weggeweest.