Jos Buersens

De Gentse De Portables bestaan volgend jaar 25 jaar. Omdat de zilveren bruiloft en bijbehorende release door de consumptie van onze gevleugelde vrienden, de vleermuizen, uitgesteld moest worden, besloten De Portables in plaats van 1 dan maar even 12 releases te doen. Van een contradictie gesproken!

Zij die een beetje in de, eerder underground, belpop thuis zijn, zijn ongetwijfeld wel bekend met het Turnhoutse label Gazer Tapes. Dries Hermans brengt in zijn eentje sinds 2017 de zwarte spoelwieltjes aan de man en dat met enig succes mogen we toch wel stellen. Wie een beetje onze website volgt, heeft ongetwijfeld het interview van 2018 gelezen maar aangezien we weer een aantal jaren en een hoop releases verder zijn, leek het ons tijd om nog eens een actuelere stand van zaken op te maken bij de Turnhoutse cassettenboer en labelbaas.

Je zal maar te kleine benen hebben en de blues kunnen spelen zoals B.B. King. Of Tiny Legs Tim nu effectief te kleine benen heeft, laten we in het midden want dat zou ons naar te verregaande anatomische discussies leiden. Dat hij en zijn band de blues meester zijn, staat echter als een paal boven water. Wat kunnen die gasten spelen!

Hoewel het erg duidelijk is dat Dadaist Tapes toch eerder het experimentele aanboort bij hun releases slagen ze er toch keer op keer weer in om intrigerende en diverse pareltjes aan de man te brengen. We zijn van de riolen van Antwerpen naar Mozart gegaan; van de controlekamer van een ruimteschip naar jagende spitfires. Qua variatie kan dat alvast tellen voor ons.

Vorig jaar, tijdens de passage van Horse Head Bed in cafe De Wolwinkel, opende Rudy het concert met de woorden: “Wij zijn Horse Head Bed en wij spelen Jazz, sorry!” Als Rudy zich voor dit soort muziek wenst te excuseren dan kunnen we enkel maar hopen dat hij in de toekomst zich nog vaak zal moeten excuseren.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Dit oer-Vlaamse staaltje volkswijsheid hebben we recentelijk een eerste keer van onze houten plaque aan de muur gehaald bij de recensie van The Covid Collabs van Butsenzeller, een geweldig staaltje muziek overigens. Ook voor de drijvende krachten achter Heaven Hotel Presents halen we met veel plezier de vintage plaque van moemoe zaliger nog eens even van onder het stof.

Het is tijd om je portefeuille nog eens uit je zak te halen en in het wilde weg wat geld rond te gooien. Voor wie deze instructies wat te vaag zijn concretiseren we het graag in twee stappen. Stap 1: neem tien euro uit uw zak. Stap 2: duw het in de handen van Crayon Sun.

Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat de dinosaurussen ongeveer 66 miljoen jaar met één klap van de aarde geveegd werden. Na het live-aanschouwen en het beluisteren van de ep van Dino & The Chicks durven we deze bewering, ondanks ons totaal gebrek aan wetenschappelijke achtergrond, volmondig tegenspreken. De Dino’s lopen nog wel degelijk rond op planeet aarde al hebben de T-Rexen van 2020 er wel een pak langere armen, witte maskers, zwarte maatpakken en behoorlijk wat ritmisch gevoel aan over gehouden. Evolutietheorie noemt men dat zeker?

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, zeggen ze wel eens. In het geval van Geert ‘Bootsie’ ‘Butsenzeller’ Budts is dat voorgenoemde figuurlijke bloed zowat 15 tracks en 9 bonustracks ver moeten kruipen. Een behoorlijke inspanning die de modale mens zou reduceren tot een stuiptrekkende smurrie met bloedarmoede. In het geval van Butsenzeller konden er waarschijnlijk zonder problemen nog enkele tracks bij.

Het is best mogelijk dat we na de verstrengingen het weer een paar maanden zonder live-muziek zullen moeten stellen. Indien dat het geval zou zijn, kunnen we ons berusten in het feit dat we konden afsluiten met Dino & The Chicks.