Lap. Aanstekelijke deuntjes met een Discord-gevoel, Fugazi voorop. Oorwormen volop. Probeer Dry Branches. Wat een riffs, wat een melodie, wat een stem, wat een geluid, wat een geweld. Wat een smaak ook, en dan hebben we het over de headhoncho van Pang Pang Records natuurlijk. Hij was meteen om toen hij hoorde wat We Came As Dirt met (ex-)leden van Hemelbestormer, The Kid Karate en TroubleLovesUs lieten horen en zien.
Zelf zijn we ook om, al vanaf de eerste keer dat we de gifgroene vinyl van Cursed Into Meaning onder de naald schoven. Die naald huppelt mee uit louter tevredenheid bij wat er uit de boxen knalt. Deuntjes die bands als Botch en het geschifte The Jesus Lizard in ons hoofd oproepen, maar dan met een twist waardoor de band een heel eigen punky hardcoregeluid weet te creëren. Doe ook maar Unsane trouwens, wat zo intens klinkt We Came As Dirt ook wel.
Groovy is het allemaal, met veel tempowisselingen en tegelijk de staat van de wereld en wat de mens er maar van maakt onder de loep nemend en ferm bekritiserend. Hoofdzaak blijft natuurlijk de muziek zelf. Tien knallers in een klein half uurtje. Geen doorslagjes, maar doorwrochte hardcore-stemmen waar we instant blij van worden. Variatie troef, net door de vele tempoveranderingen en het overtuigend razende getier van Maarten Adriaens.
Gitarist Joris Adriaens, broer van veronderstellen we, drummer Wim Eli Gijbels en bassist Koen Milly Swerts zetten een uitermate sterk potje herrie neer waardoor we maar blijven beide kantjes na elkaar draaien, keer op keer weer en het verveelt nog steeds niet.
Dit kwartet is er eentje met veel potentie die zijn urgentie goed op plaat heeft weten te vereeuwigen en dat staat te springen om elk ruig kot met ietwat van een podium van een potje voortreffelijke hardcore te bedienen. Aan u om het uit te vogelen.
