Home ReviewsAlbum Reviews THE TELESCOPES – Songs Of Love And Revolution (Tapete Records)

THE TELESCOPES – Songs Of Love And Revolution (Tapete Records)

by Patrick Van Hauwaert

Met een titel als Songs Of Love And Revolution, zou je geneigd zijn te denken dat we hier nog maar eens een hippieplaat voorgeschoteld krijgen maar niets is minder waar. The Telescopes, geboren 1987, zijn een groepje Engelse muzikanten die indertijd dweepten met een kapsel zoals dat van Robert Smith en die vandaag muziek maken alsof The Jesus and The Mary Chain nog geboren moet worden.

De songs op deze plaat zijn duidelijk van het donkere type en leunen aan bij wat ooit gothic of new wave was, maar dan 30 jaar later. Pr-gewijs gaan ze voor dreampop, psychedelic pop of space rock maar eigenlijk zijn het allemaal parels voor de zwijnen want je betrapt hen er zelden op om twee keer met een zelfde geluid naar buiten te komen. Deze keer sluit hun muziek aan op dat van het eerder genoemde Jesus and the Marcy Chain, al dan niet een beetje op rust want niet alleen de tonen zijn aan de lage kant, ook het tempo zit laag.

Openen doen ze met This Is Not A Dream. Gedrenkt in overdrive en distortion, vergezeld van een grafstem waar Andrew Eldritch jaloers mag op zijn en met een traag kloppende ritmesectie, bouwt deze gestaag aan de opening van dit album. Op Strange Waves gaan we lekker verder op het eerder ingeslagen pad, maar met Mesmerised komt daar enige verandering in. Een piepklein zonnetje komt af en toe eens door de wolken piepen als het ware. Doch vergis je niet, gitzwart is de kleur van deze plaat. Veel verandering komt daar niet meer in behalve dan misschien tijdens afsluiter We See Magic en We Are Neutral, Unnecessary, waarin het tempo iets omhoog gaat en het zwart aan het verbleken is in de wekelijkse was. De echte afsluiter van deze plaat is trouwens een soundscape die niet op de hoes vermeld staat, maar onder de naam Haul Away The Anchor op de plaat staat.

Songs Of Love And Revolution is zeker geen meesterwerk en verliest zichzelf een beetje in het oeverloze repetitieve van de songs. Vampieren en nachtbrakers, zeg maar fans van het genre en de band gaan hier nog wel wat plezier aan beleven, maar als je The Telescopes nog niet kende kan je eerlijk gezegd beter een andere plaat gaan opzoeken ter kennismaking.

Mr. Blue Boogie

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More