Toen het nieuwe album van Katastroof op ons bureau terechtkwam, werden enkele medewerkers wel heel enthousiast.
Je kon het zien aan de blinkende ogen en de schunnige lachjes naar elkaar.
Jawel, beste lezer, er zitten binnen de redactie van Luminous Dash dus fans en aanhangers van de Katastrofale vetzakkerij. Van het Antwerpse fenomeen Katastroof dat reeds 45 jaar (!) heel Vlaanderen doorkruist. Als ware het een missie trekken ze van dorp naar stad en van gehucht naar deelgemeente om hun liederen te laten schallen en wat later het publiek deels in shock en deels ladderzat achter te laten.
Wat het nieuwe album betreft, valt het ons meteen op dat er een serieuze wissel heeft plaatsgevonden onder de bandleden. Stef (Bef) kondigde een tijd geleden zelf aan te stoppen met Katastroof en dan was er de ruzie tussen Zjuul (Krapuul) en Jos (Smos). Even dreigde deze hele woordenwisseling te worden uitgevochten op sociale media en in de boekskes maar gelukkig is ons dat bespaard gebleven.
Feit is dat het nieuwe album hier ligt en dat het werd gemaakt door Jos Smos, Wout Stout en Eli Droge Keli. Opnieuw een trio dus, zoals we Katastroof sinds 2005 definitief kennen. Voorheen telde de band 4 groepsleden maar ook als trio bleef ze stevig overeind staan.
Natuurlijk ontbreekt er nu wel een typische en vertrouwde stem die er al 45 jaar was: die van Zjuul.
En in de nummers waarin Jos niet zingt, valt dit meteen op. Maar ‘anders’ hoeft daarom niet beter of slechter te zijn, dus zetten we ons brein en onze ziel helemaal open en laten we het album Zottekot met maar liefst 23 nummers zachtjes binnensijpelen.
Pissen in de poempbak is het eerste nummer op de cd.
Dit is volgens ons een alom gekend nummer van Katastroof en we kunnen het meteen mee zingen. Maar als we beginnen opzoeken op welk album het eerder verscheen, moeten we het antwoord schuldig blijven. Noch onze fysieke collectie cd’s, noch opzoekingen op het wereldwijde web of Spotify brengen een antwoord. We kennen het als een nummer van Katastroof en toch vinden we niet van wanneer precies of van op welk album. Gelukkig komt Katastroof zelf met het antwoord: “Een al wat ouder nummer van Jos Smos. In 2002 prijkte het al op een soloalbum. Een of andere onverlaat had het toen onder de uitvoerder ‘Katastroof’ op YouTube geplaatst, zodat iedereen het ten onrechte als een Katastroofnummer beschouwde. Vanaf nu dus terecht. Wij hebben het met de nieuwe formatie opnieuw ingezongen.”
Eens bekomen van de verwarring rond het eerste nummer, keert de rust weder en kan de rest van het album aan bod komen.
Terug Naar Ons Moeder, Puur Natuur en Een Trioke zijn typische Katastroof nummers zoals we ze al 45 jaar kennen. Eens je de ‘nieuwe’ stemmen weet te waarderen zijn het eigenlijk allemaal rasechte Katastroof nummers.
Ik Hou Me Ni Bezig Me Later doet ons in eerste instantie aan een ander nummer denken (De Wereld Gaat Naar De Kloten) van een eerder album (Den Aard Van ’t Beest) maar het wordt toch meteen een ander nummer. Het nummer gaat over mensen die vandaag niet durven te genieten uit schrik dat ze dat later ook niet meer gaan kunnen doen.
Alleen vannacht is volledig a capella ingezongen en gaat over onenightstands.
Oep ’t Gemak vinden we zelf iets minder terwijl daar geen specifieke reden voor is. Pure Katastroof-sound en ook de tekst (over nadenken op het toilet) is meer dan Katastroofwaardig. Maar in een vijver met 23 songs, kunnen het niet allemaal zalmen zijn. En we weten allemaal dat een forel ook lekker kan zijn.
Blik Oep Oneindig En Verstand Oep Nul wijkt dan weer helemaal af van alles wat we tot nu van Katastroof kennen. Stevig gitaarwerk en zelfs wat rap in één nummer… we associëren het niet meteen met Katastroof. Meteen een dikke middelvinger naar iedereen die voorspelde dat Katastroof niet meer hetzelfde zou klinken na de bandwissel. We begrijpen het statement maar Katastroof dient te begrijpen dat ook andere mensen deze middelvinger kunnen voelen. In het vervolg graag wat vaseline bij zulke songs. We weten dan op voorhand dat er iets staat te gebeuren en het glijdt allemaal net iets vlotter naar binnen. Of Studio Brussel dit nummer gaat oppikken, valt nog af te wachten. Hoeveel vaseline is er tegenwoordig nog te vinden binnen de muren van de Vrt?
Boven De Wolken is een nummer dat bijzonder kritisch is tegenover het geloof. Dat is altijd al deel geweest van de corebusiness van Katastroof. Maar het is wel een heel braaf nummer. Misschien iets te braaf voor Katastroof? God will tell…
Vasecto-Miekes is daarentegen een echte Katastroof-song uit dat ander deel van hun corebusiness: een herkenbare situatie (operatie) en daar een humoristisch verhaal rond op een bedje van aanstekelijke folk. We zijn fan van dit soort nummers!
Vanavond Gaat Het Lukken gaat over alle losers die iedere avond weer op zoek gaan naar een lief maar toch weer iedere morgen alleen in bed kruipen. We zijn dat nooit zelf, maar we kennen allemaal zulke types van mannen.
Taentwaerps Lieke is een ode aan het Antwerpse dialect zoals enkel Katastroof het kan. En moet! Wie zou het anders doen?
Pensjoeng zou een tweede middelvinger kunnen zijn en het venijn zit hem dan in de staart. Het hele nummer gaat over op pensioen gaan, veel tijd hebben maar af en toe ook vrijheid (weg van huis) willen. In de staart horen we “d’r is één dink da’k beloof want tot ik erbij neerval, blijf ik bij Katastroof”. Jos is meteen ook de enige die dit (nog) kan zingen.
’s Nachts, Het Beste, De Matras Van ’t Stad, De Gluurder zijn allemaal songs zoals we ze kennen van Katastroof. Met als onderwerpen feesten, overspel, niet aan een bedpartner geraken, voyeurisme… Songs allemaal minstens evenwaardig aan de voorgaande dertig albums.
Iedereen Wordt Volwassen beukt er dan weer stevig in: gitaar, drum en een ode aan de drankverslaving. Als The Pogues ooit een nummer zouden coveren van Katastroof, is het geheid deze song!
Schatke On Wa Denkte en Leven Zonder A zijn aangrijpende song zoals Katastroof ze ook wel eens op plaat perst. Niet vaak, maar als ze het doen voel je meteen een drukkende hand rond de keel. Wel, op dit album staan er zo twee!
En dan, beste lezer, komen we aan song nummer 21. Zijn we op zoek naar een Katastroof-klassieker dat in geen tijd luidkeels zal worden meegebruld de volgende optredens? Zoeken we een song dat iedereen op de duur kent, fan of geen fan? Zo een song dat je écht op een verkeerd moment kan zingen waardoor het heel gênant wordt?
Dan hebben we daar het nummer Handjesvol!
Waren er nog dames die zich vroeger beschaamd verstopten op optredens als het nummer Dikke Tette werd ingezet? Dan hebben jullie hier jullie weerwoord. Jullie song! Deze song is gemaakt uit liefde voor de A-cups en de B-cups. Vrouwvriendelijk dus! Want na de Dikke Tette worden nu ook de kleinere borsten bezongen.
Deze song zal vanaf nu ieder optreden op de playlist staan om de simpele reden dat het in geen tijd een klassieker wordt. 3 minuten en 10 seconden feest!
Met Sloppel Pa Sloppel Ma komen we aan de voorlaatste song. Een typische Katastroof-song over de man die nog thuis woont en ’s avonds de nacht intrekt op zoek naar drank. Voor de ene gewoon een zielig nummer, voor de andere herkenbaar. Dat laatste is dan eigenlijk ook zielig.
Gigolo-Jig sluit het album Zottekot af. Een stevig nummer inclusief drums en viool. Alweer een nummer dat gaat over een man die denkt te scoren bij een dame maar… dan toch weer net niet.
Het wordt zo’n song dat je thuis, met wat moeite, volledig kan meezingen. Maar eens op een optreden, na wat bekers pils, struikel je plots over je woorden en ga je de mist in. Gegarandeerd. Zie het als een uitdaging.
Samengevat: wij zullen de cd Zottekot van Katastroof zeker in huis halen. Ten eerste omdat anders onze collectie niet meer volledig is en ten tweede omdat deze zeker de moeite loont.
Ja, er is een bandwissel geweest en zulke zaken zijn jammer maar in dit geval doet het geen afbreuk aan de kwaliteit van het album. Hadden we graag gehad dat Zjuul er nog bij was? Uiteraard! Maar het is nu helaas niet meer zo.
Vijvenveertig jaar is een lange tijd. Veel koppels blijven zelfs zolang niet samen. Jos heeft dus gekozen voor twee nieuwe leden van Katastroof en gaat daarmee verder. En als dit album daar een product van is, dan kunnen we daar enkel maar blij om zijn.
Facebook – Instagram – Concertagenda
