Assur, recht uit een Antwerpse sloot gekropen om de wereld te overdonderen als onemangrindcoreproject, heeft net een nummer van TRAVØLTA (het idyllische Broken Teeth) gecoverd voor de splitcassette met Bombsack. Nog een versnelling hoger dus en die versie deed ons terugdenken aan Pizza Delivery dat we dringend eens een luisterbeurt moesten geven.
Kitchen Grindcore since 2004, dat kan niet anders dan hilarisch en interessant tegelijk zijn. Zodoende namen we even de tijd om de eenentwintig nummers de revue te laten passeren. Neem dat woord ‘even’ maar letterlijk, want veel langer dan tien minuten duurt dit album niet. Hier en daar een nummer dat de grens van de minuut overschrijdt maar het kan net als opener Starter na twaalf seconden al voorbij zijn. Sneller? Pizza Marinara duurt negen seconden. Pizza! Pizza! Hey !Hey! Hey! zelfs een volledige drie seconden.
De meeste liedjes gaan over pizza, of wat had je anders verwacht. Grindcore met de nodige humor ook, of wat dacht je van geniale titels als Eat Fast Die Young of 666 The Number Of The Pizza Delivery.
Net zo zot als de Australische band Pizza Death (12 september aanstaande in de Kortrijkse Pit’s voor een tweede keer te gast) is deze Antwerpenaar. Waar de Aussies trash en vroege punk spelen over pizza, death en death by pizza is Assur, met hier en daar wat knotsgekke stemmetjes en samples doorheen de grindmangel al net zo teut.
Grappig als geen ander, DIY tot in zijn kleinste deegrolletje is dit een heerlijke portie slaapkamer, of neen, het is zijn keuken, muziek. In zijn uppie geen treurige voizekes bij dit heerschap maar pizzapuntige grind. En voor we het vergeten te vermelden, er staan ook een paar oudere maar volledig herwerkte nummers op over bijen. Liefst niet tegelijk met pizza te consumeren.
