Een debuutalbum van een jong Belgisch-Faeröers folkduo lokte toch wel snel onze aandacht. De Belgische helft van het duo is de Herentalse violist Oscar Beerten, vergezeld door Ragnar Finsson op gitaar, die afkomstig is van de Faröer-eilanden (in de noordelijke Atlantische Oceaan, in de driehoek Schotland- Noorwegen- IJsland). Samen brengen ze folk met sterke wortels in de Scandinavische en Noord-Atlantische traditionele muziek.
Het tweetal ontmoette elkaar toen ze samen traditionele muziek studeerden aan de Universiteit van Muziek in Malmö (Zweden). Ze vonden al snel een gemeenschappelijke muzikale energie. Een chemie, geworteld in een gedeelde liefde voor snelle tempo’s, energieke deuntjes en een grote liefde voor punkrock sinds de kindertijd. Sinds 2018 toert Raske Drenge door West-Europa. Ze bouwden en perfectioneerden hun unieke geluid met groovy viooldeuntjes en oud-Faeröerse ballades. Op dit eerste debuut nemen ze je mee door de mythen die de mysterieuze Faeröer eilanden omringen.
Met de instrumentale track Hot Cat, laat Raske Drenge meteen hun ongelofelijk dynamische energie horen. De pit van de Noorse Hardanger viool, die Oscar bespeelt, gecombineerd met het warme gitaarspel van Ragnar doet zin krijgen in een onbezonnen avontuur.
Meer traditioneel klinkt Grindavísan, dat een van oorsprong Faeröerse ballade is uit 1835. Een track in het Deens, maar met sterke Faeröerse accenten, waardoor het perfect binnen het plaatje past. Het nummer beschrijft het belang van de walvissenjacht rond de Faeröer eilanden, die niet gezegend zijn met vruchtbare grond. Een zachte folkballade, die erg natuurlijk aanvoelt en waarin dankbaarheid bijna tastbaar wordt. Het is ook de track waarin de bandnaam Raske Drenge weerklinkt, wat niet meer betekent dan ‘frisse, hardwerkende jonge jongens’.
In Jordad Halling horen we de snaren snerpender en de ritmes doffer, waarmee de heren zonder één woord sferen neerzetten. Her gaat dan weer een andere richting uit, met fris getokkel en veel meer popelementen. Hoewel we niet weten wat ‘Her’ betekent, kunnen we ons de geliefde die bij dit nummer hoort bijna voorstellen. Even emotioneel klinkt Sigmundskvæði Yngra en het is bevreemdend wonderlijk te ontdekken dat historische melancholie ook perfect vrolijk kan klinken in een legende over de twee Faeröerse stamhoofden – Sigmundur en Trondir – en een ring. Nog in diezelfde sfeer zit Seinasta Vaktin, dat een afscheidslied is voor een schipper die op zijn sterfbed wenst om nog een laatste keer uit te varen, voor hij terugkeert naar zijn thuishaven.
Krimslid, of ‘Het Monster’ klinkt hier sprookjesachtig en heeft iets lieflijks. Over een boer die op een dag, onderweg naar zijn aardappelveld een monster ontmoet, met een schaakspel onder de arm. Als de boer verliest, zal hij sterven. Maar hij wint en krijgt in ruil de volledige macht over het monster. Daarbij laat hij het monster hem een kasteel bouwen, voorzien van de meest extravagante snufjes. Nadat het monster de boers wensen inwilligde, vermoordde hij hem alsnog, verraderlijk, door zijn buik open te scheuren met zijn klauwen. Een Faeröers sprookje – zoals het echt hoort te zijn – met een slecht einde, maar niets daarvan hoor je terug in de sound van de heren. Hoewel deze track wel met een vertelling start en eindigt.
De track die wellicht de grootste factor aan traditionele folk meedraagt is Kjörstaddraepern, waarbij we bijna spontaan lang vervlogen volksdanspasjes neigen op te dissen. Misschien daardoor niet meteen onze favoriete track, maar wel voorzien van meesterlijk vioolspel. Ja, toch wel een beetje country getokkel herkennen we in Farewell To Trion – Arkansas Traveler en zoals ze het album energiek instrumentaal begonnen, zo sluit Raske Drenge met Õhtutants ook af.
Met die Noorse Hardanger viool gecombineerd met de eigenaardige en mooie Faeröerse taal, weet Raske Drenge kracht en melancholie, schoonheid en tristesse, te laten samensmelten in een frisse, jongrauwe energie. De traditionele Faeröerse folk werd muzikaal hertaald voor een nieuwe generatie van luisteraars, door het verweven van traditie in een Nordic popgeluid. Een album dat als geroepen komt in muzikaal donkere tijden. Dit hopen we binnenkort live te kunnen ervaren.
Het album is digitaal, op cd en op vinyl verkrijgbaar bij het label TUTL Records.
(Her)lees hier ook ons interview met Oscar Beerten en Ragnar Finsson.
