Donderdag en dus een nieuwe Luminous Belge. Dat is voortaan niet alleen een Spotify-lijst, maar ook de naam van een wekelijks radioprogramma dat je iedere vrijdag om 13 uur kan horen op Urgent.FM en kan herbeluisteren via Mixcloud op hun site. Het gaat niet per se om dezelfde nummers als die je in deze Spotify-lijst vindt, wel om hetzelfde principe: de Belgische undergroundscene volop steunen. Dit zijn de 15 muziekjes die deze week de Spotify-lijst vervoegen.

Deze week verscheen de eerste ep van het Antwerpse B O I. Een cassette op Rotkat Records die in je collectie moet. Snijdende female punk waar evenveel Sonic Youth als Hole in zit. We kozen voor All These Boys, een track die we al een tijdje kennen, maar waar we maar niet genoeg van krijgen!

De enige droom die Marco Zanetton had, was het hebben van een echte rock-‘n-roll-band. Die heeft hij met Stoffel Hias, Bert Van Ende en Raf Borkelmans (ooit bij The Shovels) gevonden. Het resultaat is de langspeler All I Really Wanted Was A Rock ‘n Roll Band en zijn band Marco Z & Gen Zen. We kozen voor Before It Gets Better. Denk aan Nick Lowe, ook al mag je ook aan Eddie Cochran denken.

Van Galine krijgen we nooit genoeg. Wie wel? Om dat te bewijzen inviteren we haar voor een tweede Luminous Fest op 2 juli in Café De Loge in Gent. Een extra reden om haar op te nemen in onze Luminous Belge is omdat de zangeres de komende weken een paar livesessies uit haar debuut Alpha uitbrengt. Intiem op piano en met die stem die het verschil maakt. The Alphabet is de eerste uit de reeks.

Onlangs hadden we Max Forage als VI.BE-tip van de week. Max Forage is de band rond Max Winters. Zelf ziet Max zijn band als een potpourri van allerlei Belgische stijlen. Als eigenzinnigheid de gemeenschappelijke noemer is, dan heeft Max een punt. Luister naar de intrigerende nieuwe single Sleeptalking. Dreigend, maar ook bloedstollend mooi en vooral een vrij fantastische song.

Via Aaron Van Wonterghem belanden we bij de elektronische klanken. Het is moeilijk om het pulserende Your Shadow in een vakje te duwen. Geschikt voor ravefeestjes, maar door het donkere kantje dat aan het nummer hangt, kun je het even goed beschouwen als industrial. Nu ja, zolang het maar goed klinkt en dat doet het ook.
Ook elektronisch, maar van een andere soort is de nieuwe single van Johannes Is Zijn Naam, het muzikale alter ego van Johannes Verschaeve. Nederlandstalige elektronica van een wel zeer hoog niveau en wie weet is Trap gewoon het mooiste liedje uit de Luminous Belge-aanvoer van deze week.

The Mudgang is terug en sterker dan ooit. Hun roots verloochenen ze geenszins, toch weigeren ze steevast om te herkauwen. Het gevolg is dan ook een uiterst interessante sound met een knipoog naar het verleden, maar met de blik op de toekomst. Liar is rock-‘n-roll zoals het moet en de perfecte voorbode van een nieuwe plaat die later dit jaar uitkomt. Een legende die zijn naam alle eer aandoet!

Van garagerock naar postpunk en die wordt geleverd door Komisar. D.O.N.N.A., zo heet de nieuwe single, kon eigenlijk uit de pen zijn gevloeid van Fontaines D.C. Dit maar om te zeggen dat het nummer meer dan aanstekelijk klinkt!

De “wow van de week” kwam uit Leuven. Ze heet Mara Van Reusel, maar eigenlijk mag je M.ara zeggen. Waarom dat puntje daar staat weten we niet. Wel dat Shapes een ongelooflijk knappe single is die iets heeft met indiepop, maar ook met jazzpop. Luister en geef ons binnen een paar jaar maar gelijk dat M.ara wel eens zeer groot zou kunnen worden.

Tijd voor wat Franse chanson, want ook dat wordt gemaakt in ons land. In Gent zelfs. RuWann is het muzikale project van Runa Lotigiers en Johan Maekelberg. La Filette Et La Lune, de nieuwe single. Denk aan wat Vaya Con Dios zou doen met Françoise Hardy.

Team Apollo, tot een paar dagen geleden hadden we er ook nog nooit van gehoord, maar wat een sound! Hedendaags, maar toch ook met een knipoog naar de cold wave van de jaren 80. De referenties laten we maar voor wat ze zijn. Luister naar Animals, ren naar buiten, zing mee en wees blij dat ondanks de ellende op deze aardbol het leven toch nog zo erg niet is…

SONS moeten we al lang niet meer voorstellen. Na Do My Thing is de band er met een nieuwe single. Die heet simpelweg Hello, terwijl het album gewoon Hallo zal heten. Soms mag eenvoud ook. Hello klinkt een beetje anders dan we gewoon zijn van de band, zeg maar een beetje meer postpunk dan anders. Vooral is het een geweldige track die de kwaliteit van de band nog maar eens onderstreept.

A Boy Called French Town krijgt nu al de prijs voor één van de gekste bandnamen. Bedacht door Jonas Bailleul. Deze week verscheen de single Solero. Vernoemd naar het wereldberoemde ijsje en zo zou ook de track moeten klinken. Smullen maar!

In het rijtje “nog nooit van gehoord, maar daar komt snel verandering in”: Justine Wolfs. Hyperfixation, de debuutsingle van deze 23-jarige muzikante is er één die veel indruk maakt en het beste laat vermoeden voor de toekomst.

Met Aaron Van Wonterghem hadden we al wat dansklanken en met Ivolve doen we daar nog een schepje bovenop. Radio doet zonder meer aan Kraftwerk denken. Die vreemde stemmetjes, weet je wel? Maar wie denkt niet aan Kraftwerk als hij elektronische klanken hoort… Tot volgende week!
