Swagger Life is het pseudoniem van dj, producer, kunstenaar, grafisch ontwerper en fotograaf Otis Cox, tevens de zoon van Luuk Cox (Shameboy). Met Hyperfake bracht hij de tweede single uit in Songs From The Gutter-serie van het Brussselse Montage label.
Vertel me eens wat over jezelf.
Swagger Life: Mijn naam is Otis Cox, ik ben 20 jaar en woon momenteel in Hasselt. Ik studeer een MA in Visual Arts. Ik ben dj, producer, audiovisueel kunstenaar, grafisch ontwerper en fotograaf. Muziek heeft altijd een extreem belangrijke rol in mijn leven gespeeld. Als kind groeide ik op in een muzikale omgeving – ik was vaak in de studio en was ook constant muziek aan het luisteren. Als twaalfjarige begon ik gitaar te spelen, maar dat bleek uiteindelijk toch niets voor mij. Op mijn dertiende begon ik slechte blends te maken in Logic en Ableton. Pas op mijn zestiende ben ik serieus beginnen producen, toen ik begon met ambient-jungle tracks. Sindsdien heb ik enorm veel geëxperimenteerd met verschillende stijlen en genres.
Waarom koos je de naam Swagger Life als artiestennaam?
Toen ik die naam koos, was het een soort manifestatie om zo real mogelijk te wordenn de ultieme versie van mezelf. Swagger Life heeft, ondanks het woord ‘swag’, helemaal niets met materialisme te maken. Voor mij betekent echte swag puurheid, innovatie, constante verbetering. Het is eigenlijk een levensstijl.
Hyperfake is een goede single.
Toen ik aan Hyperfake begon, had ik een beeld voor ogen van een donkere club gevuld met rook en flitsende strobes, clubbers die hedonisme uitstralen, een moment van totale extase. Het was de bedoeling om een echte clubbing-track te maken die dat gevoel vastlegt. Hyperfake is voor mij de verbinding tussen old-school fidget en hypergedetailleerde bassmuziek.
Waar verwijst de titel Hyperfake naar?
Hyperfake kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Oorspronkelijk kwam ik op de titel dankzij de term Hyperreal van Jean Baudrillard uit het boek Simulacra and Simulation. Hyperreal verwijst naar de beeldcultuur die ‘echter’ wordt dan de fysieke realiteit, de symbiose van het echte en het virtuele. Ik vond dit concept al lange tijd intrigerend en dacht: wat als ik die term omdraai, van hyperreal naar hyperfake?
Kan je me vertellen hoe Hyperfake tot stand kwam?
Ik was al een tijdje aan het experimenteren met een meer electro/club gerichte sound. Meestal werk ik extreem lang aan tracks; soms duurt dat weken, soms maanden. Het is een vermoeiende workflow, maar zo kan ik de tracks perfectioneren tot ik 100% tevreden ben. De track is volledig in Ableton gemaakt. Ook de sound design heb ik zelf gedaan. De meeste sounds zijn eigenlijk vrij basic, maar het is de manier waarop ze gebruikt en samengevoegd worden die de track interessant maakt, net zoals bij veel oude electro-tracks. Ik wilde een echte peak-time track maken die oude en nieuwe elementen combineert. De additionele mixing heb ik samen met mijn vader gedaan (Luuk Cox), die zelf veel ervaring heeft met elektronische muziek.
Wat is jouw discografie tot nu toe?
Mijn muziek vind je op SoundCloud. Ik hou me niet graag vast aan één stijl en heb dan ook veel verschillende soorten muziek online staan van ambient-trance tot grime blends tot deconstructed. Ook op het mini-label GOOFAHOLICSCORE, dat ik samen met vrienden run, vind je mijn muziek. Tot nu toe heb ik veel edits en blends gemaakt, maar in de toekomst wil ik me meer focussen op volledig originele producties.
Welke muziek inspireert jou?
Muzikaal word ik door heel veel dingen geïnspireerd. Ik vind het belangrijk om als producer een breed spectrum aan muziek te kennen. Toch luister ik meestal in fases naar specifieke genres. De laatste tijd luister ik veel fidget house en old school dubstep. Dit heeft een grote impact op de sound die ik maak. Ook ervaringen zoals Aphex Twin, Kode9 en DjRUM live zien, en gekke clubnachten meemaken, spelen een inspirerende rol. Ik maak altijd de beste muziek wanneer ik net geïnspireerd ben geraakt door een mind-bending muzikale ervaring.
Instagram – Soundcloud – Bandcamp
