Home Interview SOUND TRACK – Siril

SOUND TRACK – Siril

by Ann Cnockaert

Siril staat garant voor topnummers met een sterk, eigen geluid. Siril speelt op 16 oktober in JH De Branding in Jette.

(c) Sander Muylaert

Waar komt de naam vandaan en stel jullie eens voor!

Siril is Sophia Hauseux op lead gitaar en backings, Julien Tanghe op drums, Thierry Rondagh op bas en ik, Cedric Vaessen, op gitaar en zang.
De (ex)-drummer van JAKOMO, Marvin, noemt me Siril in plaats van Cedric. In het Frans worden die twee al eens met elkaar verward, dus vandaar. Ik was al lang op zoek naar een nieuwe naam voor m’n (solo)project. Vroeger gebruikte ik CeVa om m’n eigen nummers mee te delen op Soundcloud etc., maar ben blij dat ik dat niet meer doe onder die naam.

Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?

In feite zal ons optreden op Sound Track het eerste optreden in de huidige bezetting zijn, ‘full band’ dus. Ik heb met Sophia en andere muzikanten in het verleden een paar optredens gedaan met een backing track. Maar ik kan niet wachten om met deze bezetting “echt” live te spelen.

Ik speelde vroeger voornamelijk als drummer in Wooly Mammoths, m’n boys uit Lanaken.
Julien speelt oa. in JAKOMO, Sophia speelt in Delight In Disorder en als soloartiest en Thierry zal voor het eerst optreden, spannend!

Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jullie passie is?

Voor mij persoonlijk toen ik als 11-jarig menneke met Chinese eetstokjes op kussens drumde op 90s punkmuziek in een zolder in Zutendaal. Vanaf dan moest ik koste wat kost m’n eerste drums hebben, alles wat erna is gekomen is daar eigenlijk het gevolg van.

Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven worden?

Moeilijk, maar ik ga voor Fat Trout Trailer Park, Slow Crush en Brutus (shout out naar Stefanie Mannaerts als jurylid van Sound Track). Sophia is groot fan van St. Vincent, Julien van King Krule en Thierry van Opeth.

Onze muziek valt het best te omschrijven als energieke up-tempo gitaren met helende teksten.

Jullie noemden het onlangs, in een review voor ons nummer Welkenraedt: “wij zouden het aanstekelijke indie-britpop met een shoegaze randje noemen.” En daar zijn we heel blij mee.

Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?

Foo Fighters. Sorry als ik daar harten mee breek. Nee toch niet lol.

Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?

Robbing Millions, de half god half gitaar van Brussel.

Wat maakt jullie anders dan andere bands?

Ik denk dat we in het brede muzieklandschap niet per se zouden opvallen, met drie witte dudes in een gitaarband en al.  Wat ons de doorslag geeft is onze lead gitariste die geweldige backings en gitaar speelt, een engel eigenlijk.

Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?

Aangezien dit ons eerste optreden wordt, kan het vanaf hier enkel ‘uphill’ zijn.

Meer concreet zullen we een ep inblikken binnenkort. Onze eerste drie nummers staan al op Spotify! Volg ons op Instagram om dat te volgen: @siril_1043

En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?

Dit zijn de vragen wel natuurlijk. Uit de ’top of my head’ geef ik de volgende albums mee. Een favoriet kan ik niet kiezen:

  • Little Joy – Little Joy
  • Otis Redding – Otis Blue
  • Talking Heads – Speaking in Tongues

Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?

Het mooiste: de techniekers, stagehands, producers, roadies, VI.BE’s, Luminous Dash’s, craqué en minder craqué concertzalen, (vaak onderbetaalde) muzikanten en muziekliefhebbers van deze wereld. Ze hebben de muziekwereld in leven gehouden en kunnen na een moeilijke periode hun passie weer uitoefenen.

Minst: de Live Nations en Chokri’s van deze wereld. Fuck wat is Pukkelpop k*t geworden.

INSTAGRAM

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More