Hoe lang ben je al bezig met muziek, Sander?
Sander: Op mijn 11-12 jaar ben ik begonnen met drummen. Daarna is muziek altijd in verschillende vormen aanwezig geweest. De laatste jaren is dat door het solo project nog intenser geworden.
Ga je akkoord dat ik je als een geluidsknutselaar zie, maar zonder dat het al te experimenteel wordt?
In zekere zin wel. Ik probeer op zoek te gaan naar een breed klankenpalet door amper gebruik te maken van digitale samples. Door heel veel verschillende percussie-instrumenten te gebruiken of dingen die ervoor kunnen doorgaan bijvoorbeeld een ei-snijder, een oud zaagblad, een sleutelbos of een stuk karton. In plaats van de hedendaagse synths te gebruiken, neem ik een oud Yamaha-orgel of een Indisch harmonium al dan niet met wat effectpedaaltjes op.
Ik las ergens dat jij een autodidact bent...
Voornamelijk wel. Ik volgde als kind een drietal jaar drumlessen in de klassieke muziekschool en één jaar startte ik als volwassene opnieuw met sax. Maar beide docenten hebben in de lessen nog de drum nog de saxofoon aangeraakt, wat toch een must is om de kennis/vaardigheid van een instrument over te dragen, denk ik toch. Op die manier een instrument leren lag me dus niet. Waarschijnlijk heb ik tweemaal pech gehad. Pianolessen heb ik tot nu toe nooit gevolgd. Ik probeer alles dus zelf zo grondig mogelijk uit te zoeken via het internet en YouTube en dan heb je al snel een online docent. Ook veel observeren via video’s of op live optredens. Ik heb natuurlijk nog heel veel te leren, de sax en piano zijn er dan ook nog niet zo lang bij. Met een instrument kun je natuurlijk je leven blijven leren. In de toekomst zou ik nog wat meer workshops of privélessen willen volgen, dat ligt me beter denk ik. Daarnaast probeer ik ook gewoon vaak wat dingen uit, dan koop ik een klarinet, dwarsfluit of een bansurifluit en kijk ik wat ik daarmee kan aanvangen.
Kun je iets vertellen over Mafketeldrums?
Samen met Jonathan Frederix ben ik één van de twee oprichters. Mafketeldrums hebben we gestart in 2019 waarbij we drumkits of aparte trommels maken met de stavedrum-techniek. We werken voornamelijk met recuphout (denk aan oud parket of aan oude ramen in tropisch hardhout) en ook recupereren we oude onderdelen van drums die worden afgedankt en voor sommige kits gebruiken we dan die onderdelen. Momenteel ben ik bezig met een grote renovatie inclusief atelier en muziekstudio en daardoor staat dit project wat op een laag pitje. Eenmaal het atelier weer op punt staat, is het de bedoeling om er weer in te vliegen en wat drums te kunnen produceren.
We schrijven Sander Boury, maar je wordt bijgestaan door Jonathan Frederix van Peuk en HEISA. Welke rol speelt Jonathan hierbij?
Ik maak alle nummers en doe de voorbereiding en uitwerking van de livesets. Voor het live gegeven komt Jonathan erbij en repeteren we samen een liveset waarin hij instaat voor de drums en percussie. Naast livedrummer is Jonathan heel nauw betrokken bij dit project. Enerzijds als klankbord, ik stuur regelmatig wat dingen door en dan heb ik een tweede opinie, want alleen is maar alleen. Anderzijds drumde hij ook de eerste plaat in en heeft hij deze ook gemixt. We zijn goede vrienden, dus ik vind het fijn om echt samen te werken. Men kent hem als drummer van de hardere genres, maar bij mij kan hij zich ook van een andere kant laten zien. In de toekomst wil ik zelf weer op wat meer nummers drummen, maar hij zal sowieso ook als drummer terugkeren op verschillende tracks. De plaat is trouwens opgenomen in een studio die ik zelf bouwde (en die nog verder moet worden afgewerkt) en Jonathan is ook af en toe wat komen helpen. Dus zijn rol omvat vele rollen.
Je bracht onlangs je debuut Always In A Hurry For When The Time Is Right uit. De lp klinkt bijna als een zoektocht naar jezelf, is dat de opzet?
Tekstueel is er niet heel veel, het is vooral instrumentale muziek. Maar de teksten zijn wel gebaseerd op het existentiële en ook de absurditeit van onze samenleving. Een heel complexe wereld die eigenlijk amper te vatten is als je er te fel over nadenkt. De conflicten, de grote kloof tussen mensen/bevolkingsgroepen, klimaatveranderingen, uitspelen van het wij-zij denken en de bloopers van onze menselijke geschiedenis herhalen zich precies continu. Dan is het altijd moeilijk om voor jezelf daarin een plaats te vinden. Nu is muziek en kunst in het algemeen daarin een verbindende factor. Dit was het eerste soloalbum, wat sowieso ook een zoektocht was en nog steeds is, vooral naar welke richting ik uit wil. Het album klinkt nu zo, maar daar wil ik me niet op vastpinnen. Ik wil de vrijheid blijven voelen om ook andere richtingen uit te gaan.
Je muziek valt moeilijk te omschrijven, behalve dan dat ze wondermooi is, komt het omdat je er ook zoveel muzikale invloeden in hoort?
Tot nu toe klinkt alles zeer filmisch. Ik vind het zelf ook heel moeilijk om het in een ‘hokje’ te duwen. Ik hou ook niet zo van hokjes. Een heel fijne evolutie is, dat in veel hedendaagse muziek de hokjes vervaagd zijn en dat iedereen verschillende genres combineert.
Als je live speelt, volg je dan het patroon van de plaat of is er ruimte voor improvisatie?
Live zijn we maar met twee en door middel van sampling en live-loopen zetten we de nummers van de plaat neer. Daarbij volgen we dus wel het patroon van de plaat. Hier en daar is er wel wat ruimte voor improvisatie. In de toekomst wil ik bepaalde stukken hebben waarbij er nog meer ruimte is om dit te doen.
Pieker je lang over je songs, want je lijkt er toch zeer goed over na te denken.
Ik zie nummers maken meer als een rijpingsproces. Het begint vanuit een idee en daar blijf je dan aan sleutelen en sleutelen tot je ergens een gevoel hebt dat het goed zit. Meestal laat ik dingen ook wel een eindje liggen om er dan later weer wat verder mee te gaan. Zodat ik met nieuwe oren kan oordelen.
Wat wordt je volgende stap?
Nu is er nog een solo show in de 4AD in Diksmuide deze zomer. Daarna gaan we in het najaar nog wat optredens doen. Ook is er in ,ovember een residentie in Muziek Centrum Dranouter waar we gaan werken op onze live sound en om alles met een PA-technieker op punt te zetten. Op het einde van die week doen we ook een showcase optreden waarbij we wat bookers en programmatoren willen uitnodigen zodat er dan hopelijk wat uit de bus kan vallen. (lacht). In het voorjaar van 2026 wil ik graag opnieuw opnames doen om dan een een nieuwe ep of plaat uit te brengen in 2026.
Mijn traditionele laatste vraag: wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Ik zal je moeten teleurstellen, maar dat heb ik eigenlijk niet. Muziek gaat ook vaak mee met de moods van m’n leven merk ik en er is altijd een tijdelijke favoriet. Elk genre heeft ook zijn karakteristieken en die dan in een soort vergelijking zetten van dit is m’n favoriet, vind ik moeilijk. Ik luister van Nick Cave, John Coltrane, Boards Of Canada, Belgische bands als Black Flower, Nordmann, Madensuyu,… tot het hardere Amenra en HEISA natuurlijk.
