Home Singles PORCELAIN ID – Adam Coming Home (Unday Records)

PORCELAIN ID – Adam Coming Home (Unday Records)

by Björn Comhaire

Oorspronkelijke artiesten, ze zijn niet dik bezaaid; bij ons niet en elders ook niet. Als we er dan eentje tegenkomen dan moeten we die koesteren. Een van die interessante zaailingen is Hubert Tuyishime aka Porcelain id. Winnaar van Sound Track, veel geprezen op deze pagina’s voor hun live performance en doorleefde muziek en aangename mens in de omgang.

Sinds een tijdje brengt Hubert muziek uit bij Unday Records en op 16 februari verschijnt hun debuutplaat Bibi:1. Nu nog even niet dus en alzo krijgen we af en toe een singletje toegeworpen. Deze keer vloog Adam Coming Home onze mailbox binnen. Opnieuw geproducet door Youniss Ahamad en opnieuw 100% Porcelain id (wie anders?).

Hubert over Adam Coming Home: “Het is een van de slechts twee singles die het dichtst bij mijn vorige ep liggen, echo’s van het verleden met de nieuwigheid van Youniss’ dreigende geluid en Arams lichtvoetige strings eronder. In zijn melodieën verweeft het gevoelens van ’tussenin-zitten’, iets wat ik goed kende tijdens het schrijven.
Ik herinner me de dagen die we samen doorbrachten, in dat kleine studentenkot van mijn vriendin, toen de lente overging in de zomer terwijl ze zwanger was. Het was een tijd vol uitdagingen toen we ons moesten aanpassen aan dit nieuwe hoofdstuk van ons leven, terwijl ik koortsachtig probeerde vast te houden aan het bitterzoete einde van het vorige. Ik was net afgestudeerd aan de kunstschool.
Het was een delicaat evenwicht tussen huiselijkheid en tederheid, tegen een achtergrond van absolute angst en ongerustheid, en schetste een beeld van een tijd waarin ik zowel het beste als het slechtste van mezelf was.”

Gitaar en strijkers, dramatische ‘soundscape-ige’ klanken en de herkenbare, straffe stem van Hubert. De tijd verglijdt in een waas van melancholie, richting een onzekere toekomst doch vol mogelijkheden. Herfstige muziek die gevoelige snaren raakt. De laatste blaadjes die zich, met het beetje kracht die hen nog rest, vastklampen aan de takken. Nog even hoog in de boom genieten van de vergezichten, voor het onvermijdelijke loslaten.

FACEBOOK / INSTAGRAM

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More