Het is alweer een klein jaar geleden sinds Mauro ons een eerste glimp gaf van zijn nieuwste album Eternal Sunday Drive. Always Someone werd als eerste single het veld ingestuurd. Weldra volgde ook Spotlight om zij die toch nog twijfelden definitief over de streep te trekken. Wij, en ongetwijfeld vele anderen, keken halsreikend uit naar de release in het najaar van 2020. September, oktober, november, … de maanden gingen tergend traag voorbij dit jaar en zowel van een licht aan het einde van de covid-tunnel als van Eternal Sunday Drive was geen spoor te bekennen, tot nu.
We vermoeden dat Mauro, net als zoveel andere artiesten, genoodzaakt was om zijn release uit te stellen naar aanleiding van covid. En hoewel we al graag deze nieuwe parel in ons bezit hadden gehad, is het een beslissing die we zeker begrijpen. Eternal Sunday Drive is namelijk duidelijk een plaat die een breder publiek zal aanspreken waardoor een release in volle corona uiteraard een weinig gegeerde optie leek.
“Every cloud has a silver lining” en ook in het geval van Mauro is dat niet anders. Met The Silent Sky presenteert Mauro ons opnieuw een dijk van een nummer en wakkert hij de liefde voor het nakende album wederom aan.
The Silent Sky ligt volledig in de lijn van zijn twee voorgangers. Ook op dit nummer regeert een warm, zwoel en licht mysterieus geluid. Instrumentaal is het een pak minder eclectisch dan wat we van Mauro gewend zijn maar conceptueel past het volledig. Een cleane gitaar arpeggio, een minimalistische ritmesectie en strijkers zetten de toon. Mauro predikt op het nummer overigens met een zekere tristesse en melancholie waardoor de puzzelstukken van zowel de instrumenten als de zang perfect in elkaar vallen.
Dat Mauro niet vies is van een alter ego of twee bewees hij onder andere al met zijn Maurits Pauwels passage in Van Gils En Gasten waar, naar verluid, de mensen van de redactie uitgleden in hun eigen tranen en braaksel na Mauro de vloer te zien aanvegen met het minutieus gescripte interview. Ook voor Eternal Sunday Drive lijkt Mauro trouwens opnieuw een alter ego te hebben gecreëerd. Ditmaal is hij gewapend met een witte blazer, een antieke wandelstok en een hele hoop charme.
We zijn verder ook blij om vast te stellen dat de voormalige Evil Superstar wederom Michiel Venmans onder de arm nam om een visueel beeld te schetsen van deze 50-jarige, croonende kasteelheer. Nu, het zou uiteraard Mauro niet zijn als hij tussen het tennissen en statig op en af de kasteeltrap komen niet even tijd zou maken voor een rit op een ezel begeleid door een man in reddingsvest.
Eindigen doet de clip met een omgekeerde eendenkop die de lucht siert als ware het een nieuw Mauroniaans sterrenbeeld. Of Mauro zich nu al dan niet tot amateur ornitholoog heeft omgeschoold zal ons worst wezen. Eén ding weten we, de clip op een andere manier eindigen, hadden we als volledig stompzinnig en lukraak bestempeld.
“Every cloud has a silent sky!” En in het geval van Mauro mag daar gerust nog een eendenkop bij!
Een release waar we nagelbijtend naar uitkijken!
FACEBOOK / BANDCAMP / MAUROWORLD
