Home ReviewsAlbum Reviews UNFINISHED BUSINESS – Open For Business (Waste My Records)

UNFINISHED BUSINESS – Open For Business (Waste My Records)

by Bootsie Butsenzeller

Wij die dachten dat het Antwerpse Waste My Records er de brui aan had gegeven, juichen alvast dat 5 jaar na het Adrift album van LYENN, nu het debuutalbum van Unfinished Business door hen werd uitgebracht. Twee jaar geleden was er al een 4 tracks ep van dit hete jazzy/funky vijftal, waarvan opener Oooweee ook de opener van Open For Business is geworden.

© Jennifer Bogaert/Unfinished Business
© Jennifer Bogaert/Unfinished Business

Die track bevat alvast een swingende 70’s groove, hitsige trompetstoten en wild scheurende gitaren, alsof Booker T, Miles Davis en Jimmy Page de muzikale handen in elkaar hebben geslagen. Bezieler en trompettist Seba Colson (Fela Kuti Celebration Band, Lucid Lucia,..) tekent voor het merendeel van de composities maar mag z’n virtuoze makkers; gitarist Jeroen Reggers, toetsenman Samuel Cooremans, Jef Manderveld op bas en drummer Simon Van Brandt op z’n blote knieën danken voor flitsend samenspel.

Geweldige breakbeats en met bakken soul gelardeerde arrangementen sieren Quatzzc Kwatsj Cherry Nitro Chocolats XXL, het heeft zelfs een licht Zappaiaans tintje maar dan naar het heden gekatapulteerd. Iets minder wild maar daarom niet minder groovend, ondanks de best wel complexe en uitgekiende structuren, gaat het er aan toe in Ataktoi. Old Age mag het dan rustig mijmerend doen met dromerige Rhodes akkoorden, mooie trompet harmonieën, maar toch ook vingervlug gitaarwerk om duimen en vingers bij af te likken. Ronduit funky met subtiele Ethiojazz accenten wordt het in Bright Spirits.

Uit totale stilte mag dan het repetitieve keyboard en bas patroon van The Middle Way vertrekken, dat gezelschap krijgt van alweer heerlijke melodische hoogstandjes. Drums zorgen voor een op een neer gaande dynamiek, die uiteindelijk weer wordt neergelegd naar de stilte van het begin.

Door de titel weet je ook meteen wat je kan verwachten van U.B Strut, het betere strutwerk dat The Meters voor de geest haalt: zalig bas en Rhodes vuurwerk op een ubercoole groove. Going Bananas met knettergekke ritmes, ruige gitaren, en een withete trompet is het dan daadwerkelijk in de afsluitende fase van dit behoorlijk fenomenale album. Extra credits mogen ook zeker gaan naar de opnames van Cyrille Obermüller en de mix van levende audiolegende Werner Pensaert.

WebsiteSpotify FacebookInstagram

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More