Home ReviewsAlbum Reviews MESSER – Die Unerhörten (A Rarities Compilation) – (CrazySane)

MESSER – Die Unerhörten (A Rarities Compilation) – (CrazySane)

by Patrick Bruneel

We zagen recent de Antwerpse band Rehash in één van onze favoriete punkhollen –  de Pit’s in Kortrijk – openen voor Die Verlierer. Het kwartet deed het, wat onze oren betreft dan toch, een stuk beter dan de Duitsers die toch maar een zeer matig soort punk/Oi! brachten met een hoog meebrulgehalte waar wij, zeker die avond, geen zin in hadden. Rehash deed het in het Duits, met Nederlandstalige en Engelstalige bindteksten. Een beetje vreemd misschien, maar het werkte bij het gros van de door hen gebrachte nummers.

Waarom we dit vermelden? Wel, Messer brengt net zo goed postpunk in het Duits, met dat verschil dat het voor deze band uit Münster gewoon hun moedertaal is. Gestart in 2010 en bestaande uit Pogo McCartney, Milek, Philipp Wulf en Hendrik Otremb is Die Unerhörten een soort restjesverzameling van nummers die geen album haalden, of met gasten als Dagobert of Vaovao.


Ze hebben beide kanten van de band mooi verdeeld over de twee kanten van de cassette, en dat zal allicht op de vinylversie net zo goed het geval zijn. De ene kant laat de rustigere nummers horen, die maar weinig met post en punk te maken hebben. Het zijn gewoon degelijke behoorlijk klassiek klinkende popnummers met een lichte Neue Deutsche Welle-touch. Hun cover van Bonnie & Clyde, met medewerking van Dagobert, mochten ze wat ons betreft wel achterwege hebben gelaten. Het klinkt wat zielloos, ongeïnspireerd ook en past nauwelijks bij de rest van de liedjes die we horen. Een tang en een varken, Serge Gainsbourg zou eens vloeken, een Gitane opsteken en iets anders gaan doen.

De andere kant zijn de wat meer uptempo dingen die wel nogal postpunk klinken. De teksten schijnen allemaal nogal cryptisch te zijn, maar wij horen niet bij de Duitskundigen van Rehash en snappen er meestal de ballen van. Niet dat we veel naar teksten luisteren. Het is de muziek die het hoort te doen en dat valt mee al is het over het geheel genomen ook nergens een hoogvlieger.

Wel geeft de plaat, al zijn het B-kantjes, demo’s en niet eerder verschenen nummers, een adequaat overzicht van vijftien jaar Messer. Meteen meer dan genoeg wat ons betreft, meer Messer hoeven we niet te horen.

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More