Door de urgentie van EBM te combineren met vrijmoedige futuristische synth-punk, creëert het minimal wave-, EBM- / synthduo Staatseinde een interstellaire sonische reis, gevoed door pulserende ritmes.
Op hun opwindend nieuw mini-album Artificial Renaissance heten de Nederlanders ons welkom in een dystopisch tijdperk, waar wederopstanding en vernieuwing gevoed worden door technologie: “De mensheid en technologie staan op een cruciaal en fundamenteel kruispunt. In navolging van culturele revoluties uit het verleden in een moderne, technologisch geavanceerde wereld, zal alles opnieuw worden gedefinieerd: onze levens, onze gedachten en de manier waarop we vooruitgaan”, legt de band uit.
Met acht nieuwe tracks, schreven ze de soundtrack bij het nieuwe tijdperk dat zich inzet.
Pulserende spacepunk met witchhousevocalen nemen ons mee in het futuristische Space Scream. Weinig omschrijvend? Wel, de synthlagen die daaronder zitten, doen ons alvast heel vaak aan de wervelende draaglijnen denken die ook Daan Struyven in zijn dancetracks verwerkt. Topnummer, wat ons betreft!
Voor Tanzverbot inspireerden de heren zich op een geannuleerde show op Goede Vrijdag. Donker sombere vocalen spreken stoïcijns dat dansverbod uit, in een minimalistisch synthweb, dat toch de nodige ‘pit’ meekreeg door de beats, waarmee ze het contrast tussen opgelegde beperkingen en vrijheid in een rebelse sound omzetten. Een nostalgische eightiessound drijft ons door Suicide Tuesday. En hoewel dat eerst als een euforisch feestje klinkt, komen we al gauw – ondanks de glinsterende synts – ergens tussen extase en leegte terecht.
Het stille gefluister, sluimert in het hypnotiserende The Trip, dat zich met zijn beats en toetsen steeds explicieter uitspreekt over de ineenstorting van het milieu en stille controle, terwijl de mensheid afdrijft naar een onvermijdelijk einde en niet in staat is de dreigende ramp te keren.
Zowel in Freight als Une Mémoire Sans Fin (het eerste Franstalige nummer van Staatseinde) horen we italo-disco-invloeden. Euforisch qua sound, maar al even donker van inhoud, want gaat het eerste over uitbuiting, migratie, neokolonisatie en de meedogenloze drang naar ‘vooruitgang’ tegen elke prijs, dan hebben ze het in wat volgt over kunstmatige intelligentie die een wereld onthult waarin algoritmen menselijke emoties manipuleren.
In de urgente, uptempo electrotrack Mutant Whispers vieren ze diversiteit en genderfluïditeit en transformeert de dansvloer in een ruimte van eenheid, weerstand en onbeschaamde zelfexpressie.
Afsluiter The Mansion geven ze zelf de noemer ‘synth-pornotrack’, met analoge machines die dadaïstisch gemompel combineren met dansbare grooves.
Staatseinde liet voor dit album de artificiële intelligentie de grenzen van hun teksten opzoeken en balanceert ook qua sound tussen kunstmatige, futuristische esthetiek en rauwe menselijke emoties. Terwijl de grenzen tussen verleden en toekomst vervagen, herinnert hun pulserende muziek er ons aan dat dit nieuwe, artificiële tijdperk al aangebroken is.
Artificial Renaissance is digitaal en op vinyl verschenen via Wave Tension Records.
Website / Bandcamp / Facebook / Instagram
