Home Live HANS MULLENS NODIGT UIT Geel, CC De Werft (23/12/2022)

HANS MULLENS NODIGT UIT Geel, CC De Werft (23/12/2022)

by Jos Buersens

Ondertussen heb je ongetwijfeld alweer enkele, onvermijdelijke, familiefeesten en porties garnaalkroketten achter de kiezen. Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil, het is niet elke familie gegeven waardoor ongetwijfeld heel wat familiale samenkomsten ontaardden in dronken braspartijen, gevolgd door familiale ruzies waar een klap in het aangezicht door The Fresh Prince Of Bel-Air himself klein bier tegen is. Voor zij die zich in deze situatie bevonden, raadden we hier dan ook aan om afgelopen vrijdag af te zakken naar CC De Werft in Geel, in een poging zich voldoende op te laden tegen de nakende kerstgruwelijkheden. We hopen dan ook dat je ons advies ter harte hebt genomen en dat de familiefeesten een stuk aangenamer verlopen zijn dan verhoopt. Indien dat niet zo was, dan heb je er tenminste alsnog een schitterende avond opzitten. Want zij die er waren, zullen ons absoluut bijval geven als we zeggen dat dit een onvergetelijke avond was.

De avond gaat van start met Svinhunder. Blijkbaar hadden de heren van Svinhunder wel wat moeite om een gepaste opener te bedenken voor de start van het concert. Als oplossing laten ze een elektronische stem met Stephen Hawking allures los op de zaal. Die stem vertelt uitgebreid over het moeilijke proces om tot een gepaste intro te komen. Zo werd er onder meer gesproken over een lunch waarbij er, naar verluidt, postgras en vol-au-vent met kroketten werd geconsumeerd. “We don’t have an intro”, luidt het in de uitleg en zo kent de avond meteen al een originele start.

Van zodra de heren eraan beginnen, is het duidelijk dat het hen menens is. Michelino Bisceglia op piano, Geert Roelofs op drums, Hans Mullens op contrabas en Eric Engels, die ook verantwoordelijk is voor de beelden, op bas. Het viertal werkt als een geoliede machine en toch is er ook ruimte voor organisch samenspel. De ogen lijken vooral gericht op Bisceglia die de andere muzikanten met subtiele knikjes de nodige queues lijkt te geven. De nummers zijn bijzonder gevarieerd. Het ene moment overweegt de grandeur van klassieke muziek, het andere moment zet het kwartet dan weer in op pure breekbaarheid. Ontroerend mooi, zonder meer.

Na Svinhunder is het de beurt aan het Julien TassinPatrick Steenaerts duo. Het is vanaf het eerste moment duidelijk dat de twee gitaristen hun instrumenten meester zijn en bovendien ook nog eens extreem goed op elkaar zijn ingespeeld. Tassin en Steenaerts brengen een uniek samenspel waarbij ze elementen uit jazz, rock-’n-roll, pop, … naadloos met elkaar weten te versmelten. Het ene moment bijzonder harmonieus, het andere ongekend atonaal. Het is bijzonder intrigerend om te horen hoe de heren met hun gitaren van elkaar weggaan om ze vervolgens, zonder moeite, wederom te zien samensmelten. Naarmate de set van het duo naar het einde vordert, betreedt drummer Geert Roelofs opnieuw het podium en zet zich klaar achter zijn kit. En net op het moment dat de laatste noot van Tassin en Steenaerts nog nagalmt, betreedt ook Mullens het podium en start het trio van Kameel aan hun schitterende set.

De verschroeiende jazztonen van Kameel banen zich door het publiek, en onmiddellijk zien we dat het goed is. Spelplezier en doelgerichte beheersing gaan hand in hand, waardoor het niet enkel auditief maar ook visueel echt een spektakel is. Vooral bij nummer Aarsworm reikt onze glimlach van oor tot oor. Taping Policies nam destijds een live-video van de track op waarbij Mullens baste alsof zijn leven ervan afhing, en ook live is dat niet anders. De Geelse bassist lijkt wel verwikkeld in één of andere groovy dans met zijn instrument, wat resulteert in een bijzonder coole performance. Op het einde van de set is het saxofonist Joppe Bestevaar die als vierde kamelenbult de rangen komt versterken. Wat volgt, is niets minder dan jazz from hell te noemen met King Crimson allures van jewelste. Niet normaal goed was dat!

En dan nu …

Het zijn de Vermin Twins die de tweede helft van de avond mogen openen. Naar goede gewoonte is Lotte Vanhamel volledig gekleed in het zwart en afgewerkt met zelfgemaakte zwart-wit accessoires. Micha Volders betreedt dan weer het podium in zijn beste zwarte hoed en hemd met cowboy allures.

Starten doet het duo met het handjesklappen van Mongroid. Het liefst van al zouden we dan al uit onze stoel springen en beginnen dansen op de freaky buitenaardse jungletonen van de Vermin Twins. Gelukkig kunnen we ons nog net bedwingen en laten we het dansen over aan Vanhamel die met haar glijdende slangenmoves de gewillige massa bezweert. Ook de bevreemdende katachtige gezangen van Pillions en de stevige uptempo bas van Hotwings passeert vervolgens nog in de set. Bij de Vermin Twins kan je niet veel anders zeggen dan: je stond erbij en je keek ernaar. Wat een schitterende band en sound, zeg. In onze eindejaarslijstjes Het Beste Van 2022 werd Pop van Vermin Twins door heel wat mede-artiesten geroemd als één van dé Belgische releases van het jaar en dat is met recht en reden.

Naast het Julien Tassin – Patrick Steenaerts duo is Vermin Twins de enige band waar Mullens niet mee op de bühne van jetje staat te geven. Het is ons wel echter bijzonder duidelijk waarom Mullens deze twee bands mee op de bill wou. Voor zij die het nog niet doorhadden, SCHIT-TE-REND!

Eindigen doet Mullens met Galina. Het podium is bij aanvang bezaaid met een mix van plastic kreeften en kwalitatieve muzikanten. Zo neemt Mauro Pawlowski de honneurs waar op gitaar, David Poltrock de toetsen, Hans Mullens de bas en Geert Roelofs de drums. De vocalen zijn dan weer gereserveerd voor Lies Steppe die die avond als Galina – haar alter-ego uit de nineties – herneemt. En de kreeften, wel die hangen maar wat rond. Met Galina kiest Mullens voor een rustig einde van de avond, hoewel het brengen van een herinterpretatie van The Beautiful People van Marilyn Manson die bewering misschien wat tegenspreekt. Eindigen doet de band met hun bekendste nummer Lachen Met Liefde en daarmee wordt deze schitterende avond besloten.

De bands, de projecties, de artwork van Onno Hesselink, de blauwe gezeefdrukte jasjes van de medewerkers … Over deze avond is nagedacht en gelukkig was de kwaliteit dan ook overduidelijk. Indien je de fout maakte geen ticket te kopen, kan je je naar de onderstaande links wenden voor wat relevant luistermateriaal en een aanschaf of twee.

SVINHUNDER: FACEBOOKINSTAGRAM WEBSITE
KAMEEL: FACEBOOK BANDCAMP
JULIEN TASSIN: FACEBOOK BANDCAMP
VERMIN TWINS: FACEBOOK BANDCAMP WEBSITE

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More