Foto’s: Cath Van Laere
In 2019 bracht Sheila Cecillia Escovedo, beter bekend onder de naam Sheila E. die Prince haar gaf, het album Iconic: Message 4 America uit waarop ze funkklassiekers en een Beatles-medley had gezet. Vorig jaar bracht ze de opvolger Bailar uit, wat een hommage is geworden aan latin en ze samenwerkt met diverse artiesten binnen het genre zoal Gloria Estafan, Luis Enrique en Rubén Blades.
De Leuvense Fred Gata mocht de avond in het park van De Casino openen. Gata zat vroeger bij Fabrecollectiv, maar sinds hij een van de winnaars was van Sound Track is zijn solocarrière echt van start gegaan. Fred maakt een mix van hiphop en soul en heeft net zijn ep Wind Me Down gelost die hij ook Gent Jazz Festival en M-idzomer komt voorstellen.
Gata had zijn band The Mothership thuis gelaten en had dj A3aan (Adriaan Dirickx) bij die de muziek voorzag van stevige beats, soulvolle soundscapes en vette bassen. Fred bewees dat hij in de wieg gelegd is om op het podium te staan en gaf zichzelf volledig met zijn indrukwekkende stem en zijn coole dancemoves. Met zijn soulvolle Take Back Control (denk aan een combinatie van Black Pumas en James Brown) wist hij iedereen te raken. We zijn er zeker van dat Fred Gata de komende maanden/jaren nog veel harten zal veroveren met zo’n overtuigende sets.
Sheila E. liet eerst haar muzikanten die allemaal in het wit waren gekleed op het podium komen en daarna werd ze officieel aangekondigd en vervoegde de zangeres/percussioniste haar band. Ze heeft altijd al een neus voor talent gehad en had nu alleen maar heel straffe muzikanten bij. Op gitaar Mychael Gabriel die met zijn gitaarspel heel dicht in de buurt kwam van Prince, de sublieme bassist Gabriel Severn, op keyboards Curtis Bertron, drumster Jamie-Leigh Schultz en zangeres Lynn Mabry (zij zong mee op Stop Making Sense van Talking Heads, maakte deel uit van Brides Of Funkenstein en runt samen met Sheila de nonprofit-organisatie Elevate Hope Foundation).
Het gezelschap opende de set met een stevige funky versie van The Beatles-klassieker Come Together wat op het einde nog een streepje All You Need is Love kreeg. Daar viel op dat de inmiddels 67-jarige Sheila E. nog steeds een bomenergie is en dat haar band ongelooflijk strak klonk. De salsa van Leader Of The Band klonk dan ook heel aanstekelijk zodat iedereen in het park van De Casino niet meer stil stond. Daarna volgde het enige nummer uit de set van de nieuwe plaat Playa Teguila wat werd gezongen door Mabry, die later in set nog eens uitblonk met haar stem in de soulklassiekers If You Want Me To Stay van Sly Stone en Heaven Must Be Like This van Ohio Players.
Natuurlijk werden er genoeg Prince-referenties in de set gezet met een vurige versie van 17 Days, en een medley met Erotic City, Let’s Work, U Got The Look, America, Free en Baby I’m A Star. Tussendoor was er ook nog tijd voor de traditional When The Saints Go Marching In, wat een hommage was aan Sheilas moeder. Ook kon ze het niet laten om even te vermelden dat ze na jaren werken eindelijk dit jaar een een Grammy kreeg en dat ze heel droevig is over de toestand in Amerika waarbij er een paar traantjes over haar gezicht rolden en zei dat “liefde” in deze tijden het enige is was dat we nodig hadden en dat het publiek tegen elkaar moest zeggen dat ze van elkaar hielden. Dat kreeg dan ook een soundtrack met Burt Bacharach/Hal David klassieker What The World Needs Now Is Love.
Maar Sheila E bracht met haar bands niet enkel songs van haar muzikale helden ook kregen we haar klassiekers Holly Rock, The Belle Of St. Mark, The Glamorous Life en het wat onbekende Rockstar wat ze bracht van uit het midden van het publiek met haar gitaar. Na een spetterende set van bijna een uur en half verliet Sheila en haar band het podium, er werd zo hard geroepen voor een bis dat de bende terug op het podium kwam. Ook al hadden de gitarist en bassist hun instrument al mee backstage genomen.
Als bis werden we dan nog getrakteerd op een mix van Mothership Connection van Parliament en de traditional Swing Low, Sweet Chariot. Daarna verliet terug iedereen het podium om een paar minuten later nog eens terug te komen met om een geïmproviseerde versie van Prince Controversy te brengen met een ietwat rommelige jamsessie.
De jonge talentvolle muzikanten zorgden ervoor dat Sheila E. vleugels kreeg en dat ze regelmatig kon schitteren als percussionist en Lynn Mabry wist met haar geweldige stem iedereen te raken. Dat was dus allemaal een schitterende combinatie. Zodat deze geweldige set op alle vlakken goed zat. Of dat alles zo spontaan was dat weten we niet zeker maar het maakte wel dat het best een fijne show was die zeker te genieten was.
Fred Gata: Facebook – Instagram
Sheila E.: Facebook – Instagram
