SYMEN hult zich graag in mysterie en werd voor Sound Track getipt door Ayco Duyster. Hij noemt zichzelf een “unknown, mysterious singer-songwriter”. Je kan SYMEN op 28 september om 20u live aan het werk zien in Jeugdhuis TonzenT tijdens de Vlaamse-Brabantse voorronde van Sound Track.
Waar komt de naam van de band vandaan en stel je maar eens voor!
De naam is mijn voornaam, maar anders geschreven. Omdat mijn voornaam al te veel gebruikt wordt.
Hoe moeten we je muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
In het kort: toen ik 14 jaar was, heb ik de gitaar van mijn vader genomen en ben ik die op mijn eigen beginnen leren bespelen. Ook piano. Zingen heb ik altijd al gedaan. Ik heb in de loop der jaren bij verschillende bands gespeeld als frontman en schrijver of soms als muzikant bij een band. Het project SYMEN ben ik vorig jaar begonnen. Een totaal andere richting dan waar ik mee bezig was. Ik ben ook niet meer gaan optreden sinds vorig jaar. Deze wedstrijd wordt een try-out van allemaal nieuwe nummers die ik ben beginnen schrijven vanaf het moment dat ik wist dat ik geselecteerd was. Met nieuwe muzikanten erbij omdat ik niet alleen met een laptop op het podium wil staan.
Wanneer besefte je dat muziek spelen je passie is?
Het zit een beetje in het bloed. Maar zoals ik al vermeld heb, echt muziek maken doe ik vanaf mijn 14 jaar na het horen van Nirvana en zijn teksten en te zeggen tegen mezelf: dit wil ik ook doen!
Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek?
Hier kan ik niet echt een antwoord op geven. Elke artiest is uniek. Dit heeft niet echt met het land te maken.
Wie zijn je inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
Ik luister naar alle muziekgenres. Naar de ene wat meer dan naar de andere. Maar de grote toppers heb ik veel beluisterd vroeger. The Cure, Nirvana, Muse, Placebo, Radiohead, Bon Iver, Queens Of The Stone Age, Coldplay,… en zoveel meer. Ik maak mysterieuze, gevoelige, duistere muziek. Een verhaal. Het is een mengeling van alles waar ik ooit naar geluisterd heb. New wave, pop, trap, indie… het hangt er vanaf welk nummer ik schrijf.
Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Ayco Duyster heeft mij voor Sound Track getipt: helemaal in de lijn van Oscar And The Wolf. Wat een compliment is! Ik trek het me ook niet aan met wie ze me zouden vergelijken. Ik hou me daar niet mee bezig.
Voor welke band zou je eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom?
Elke mogelijkheid tot optreden wil ik doen. Ik heb hier niet specifiek iemand voor in mijn hoofd. Uiteindelijk als je het geluk hebt en grotere festivals kunt doen, dan kom je veel mensen tegen die je graag beluistert.
Wat maakt je anders dan andere bands denk je?
Ik doe gewoon mijn ding of je het nu goed vindt of niet. Ik zing ook vooral over onderwerpen die zeer gevoelig liggen en die mensen kunnen raken. Ik ga ook niet denken van dat ik mensen MOET laten dansen op mijn muziek. Ik schrijf gewoon mijn verhaal en ik zie wat er uit komt. Of dat nu zeer dramatisch is of zeer happy.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Na zeer lange tijd eindelijk eens een ep of album helemaal afwerken en uitbrengen. Ik zie wel wat er daarna komt.
Welk album kan je ‘on repeat’ beluisteren?
Momenteel het nieuwe album van Bon Iver – i,i
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Ik zou zeggen Nirvana’s Unplugged In New York. Prachtige cd. Hier is alles mee begonnen voor mij. Maar daarnaast heeft heel de Seattle-scene mij geïnspireerd tot het maken van muziek. Al de albums van Justin Vernon zijn ook zo goed. Ik kan hier echt niet maar één plaat opgeven.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Alles is mooi aan muziek. Als het maar vanuit het hart komt. Het enige dat mij wel stoort zijn bepaalde frontmannen die niets of niets van betekenis in hun teksten hebben en alleen maar zingen over hun rijkdom, drugs, vrouwen en mensen uitschelden… dat heeft in mijn ogen niets met muziek te maken en geeft echt een slecht voorbeeld aan jongeren.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur in een lift te zitten en waarom?
Justin Vernon. Hij heeft een wereld voor mij geopend om muziek te creëren met wat ik nu doe. Hij ziet er mij ook een zeer rustige neutrale persoon uit.
