PEUK

by Didier Becu

Het zou ons verbazen mocht je de naam Peuk nog niet hebben horen vallen. En tja, het ging snel….zo snel dat je gerust kan zeggen dat Nele, Jacques en David een blitzcarrière hebben gemaakt. Het geheim: straight, in your face-no nonsense kwaliteit, getuige de vele positieve reacties op hun debuut dat begin dit jaar uitkwam. Een gesprek met een groep die alles in zich heeft om zeer groot te worden.

Proficiat. Ik overdrijf niet als ik zeg dat jullie in 2018 één van de bands waren die plotseling vanuit het niets de revelatie werden. Terecht, maar hoe voelt dit aan? Superlatieven impliceren ook dat je ze moet waarmaken, is dat een druk?
Het voelt een beetje raar maar we voelen ons geflatteerd door de positieve aandacht. Het is niet zozeer een druk omdat we de complimenten of reviews allemaal wel met een korrel zout nemen en we het belangrijker vinden dat we ons kunnen amuseren tijdens shows ipv bezig te zijn met verwachtingen.

Opvallend hoe er met namen gegoocheld wordt als men het over Peuk heeft. Altijd juist, maar ook altijd fout want Peuk klinkt als Peuk. Onlangs zei ik aan Nele dat de sterkte van Peuk is dat jullie uniek zijn in België, is dat de kracht van Peuk denk je?
Nele: Als hetgene je creëert oprecht is en uit jezelf komt, dan is het waarschijnlijk uniek, dus ja. Maar zo zijn er nog bands natuurlijk.

Jullie hebben het ook allemaal zelf gedaan, geen pr-bureau met voorgeschreven teksten, wel alles zelf doen en het levende bewijs dat als je live sterk in je schoenen staat de mond-aan-mondreclame de rest wel doet. Is dat een extra wapen?
Jacques: Het past misschien wel bij de oprechtheid van de muziek om niet te veel te gaan werken met reclame en sociale media en wat nog allemaal. De mond-aan-mondreclame heeft vooral in het begin zijn werk gedaan en ons een goeie duw in de rug gegeven. Ondertussen is er natuurlijk meer bij komen kijken: booker, platenlabel, etc tv Limburg moet je ook niet onderschatten natuurlijk.

Peuk is een intense livegroep en het zijn net dat soort bands die vaak op plaat struikelen. Bij jullie hoor ik die livekracht ook op jullie cd, kwamen daar veel technische kantjes aan te pas?
Eigenlijk niet, die plaat is redelijk simpel en vooral live opgenomen. Op twee dagen stonden alle nummers erop, en daarna hebben we dan hier en daar wat overdubs gedaan, zonder echt veel effecten te gebruiken tijdens het mixen. Alles is ook op tape opgenomen waardoor het misschien wel wat minder “clean” en afgeborsteld klinkt. Maar er is wel degelijk een verschil tussen de plaat en onze optredens. Sommige mensen vinden het live beter omwille van de extra energie, zowel qua performance als geluid, terwijl je op plaat de details en nuances van de songs beter hoort.

Een term die je vaak hoort als men het over Peuk heeft is Riot Grrrl. Riot Grrrl is een attitude, wat is de attitude van Peuk?
Nele: De attitude wordt bepaald door de emoties in de muziek, dat kan anders zijn van nummer tot nummer. Ik weet niet of je echt kan spreken van een attitude. Hoe je overkomt bij mensen is wat zij ervan maken en welke connecties zij er aan vastmaken. We zijn daar niet zo bewust mee bezig.

In Gent moet je voor de optredens zijn, maar Limburg is toch wel lekker het mekka van het talent. Hoe komt dat toch?
Jacques: Ik denk dat dat komt omdat je je in Limburg bewust of onbewust nogal snel meet aan de bands die voor je gekomen zijn en niet wilt onderdoen. Zo hebben we bij ons Evil Superstars en Millionaire en konsoorten gehad, die in hun tijd toch wel iets speciaals deden en zo die traditie een beetje zijn gestart. Ofwel komt het omdat er gewoon geen zak valt te beleven in Limburg en we dus minder afleiding hebben, dus dan begint ge nog sneller uit miserie goeie muziek te maken.

Nele: Zucht, ik weet het ook allemaal niet Didier, de natuur doet wonderen.

Ik heb begrepen dat Nele de teksten schrijft. Ik heb tientallen keren geprobeerd om er een touw aan vast te knopen, maar ik raak niet verder dan een dadaïstisch samenraapsel van hedendaags pessimisme en optimisme. Waarover gaan je teksten, Nele en zijn ze een deel van jezelf? Ik bedoel, zou je teksten kunnen zingen die anderen hebben geschreven?
Nele: De teksten gaan over ervaringen, zowel van mezelf als van anderen waar ik me mee verbonden voel. Ze zijn een deel van mezelf maar ze kunnen evenzeer een deel zijn van een ander. Het zijn dialogen die ik met mezelf voer. De reden waarom ik er liever niet te gedetailleerd op inga is omdat ik graag ruimte laat voor interpretatie en wil dat anderen er hun eigen gevoel in kunnen leggen.

Ik zou wel iemand anders zijn teksten kunnen zingen als ik er me in kan vinden, bij een cover bijvoorbeeld, maar daar heb ik weinig behoefte aan.

Ik vind, Nele, dat je tamelijk ver gaat op een podium. Soms lijkt het wel alsof je je demonen uitschreeuwt. Is muziek de catharsis voor je?
Ja het is een goede uitlaatklep voor mij. Muziek helpt me emoties te uiten die in andere situaties moeilijker te uiten vallen. Het geeft je de kans om op een andere manier om te gaan met je eigen kwetsbaarheid. Expressie.
 
Nele, naast je werk met Erik Debny heb je ook een intimistisch soloproject Head On Stone. Het contrast met Peuk kan bijna niet groter, of is er toch een emotionele link?
Natuurlijk. Het zijn kanten van mezelf, hoe ik me voel en hoe het zich vertaalt in mijn muziek.

Jullie hebben ook iets met rake woorden. De groepsnaam (een peuk is iets wat nooit verdwijnt), of rare titels als Dieduwa, Koppijn of Gargamel? Wordt daar aardig over nagedacht of is het eerder wat er in je hoofd zit?
Nele: Daar wordt amper over nagedacht, soms komen er gewoon rare rake woorden in onze kop. Dieduwa komt van een ambulance die in mijn kop voorbij reed terwijl ik een nummer aan het schrijven was bijvoorbeeld. Waarschijnlijk was dat een soort psychose. Nee nee haha.

Ik heb ook begrepen dat Peuk vroeger in een andere samenstelling zat. Hoe zijn David en Jacky bij Nele terecht gekomen?
Nadat de vorige drummer en bassist er besloten mee te stoppen, heb ik redelijk snel een bericht gekregen van Dave om te zeggen dat hij er wel potentieel in zag. Jacky kende ik al langer want die kwam al een jaartje naar Peuk optredens kijken en ik ging soms naar Heisa kijken. Toen hij hoorde dat Peuk ermee zou stoppen stuurde hij een bericht dat als ik ooit zin had om wat te jammen, ik maar iets moest laten weten. Dus toen ik verder wou met Peuk leek hij me wel een ideale bassist.

Het trio lijkt een match made in heaven, want live valt het op hoe goed jullie op elkaar ingespeeld zijn. Enerzijds lijkt het zo simpel, anderzijds hoor je dat hier verdraaid goed over nagedacht is. Hoe zit het?
Jacky: Dat was niet van in het begin zo hoor, we hebben een paar gigs gespeeld (en nu nog) die rammelden langs alle kanten. Maar meestal zijn we wel goed op elkaar ingespeeld ja, dat komt vooral door het feit dat we het onszelf niet al te moeilijk maken maar ook omdat we best regelmatig repeteren. Er wordt eigenlijk amper over nagedacht. Af en toe denken we wel eens na over een overgang of en break hier en daar, maar alles komt redelijk spontaan. Dat moet ook, want je kan Dave niks aanleren.

Deze vraag is speciaal voor Jacky. Behalve dat je er een patent op lijkt te hebben om bij bands te zitten met geniale drummers, zit je ook in twee groepen die bestempeld worden als de toekomst. HEISA en Peuk. Hoe voelt dat?
Dat geeft wel een zekere egoboost. Maar langs de andere kant is dat ook maar de mening van een paar enkelingen, die dan overgenomen wordt door anderen zonder dat dat per se hun eigen mening is. Maar kom, het is wel fijn om in twee goed draaiende bands te zitten, ik weet ook hoe het is om in een band te zitten die nergens naartoe gaat, en dat is minder plezant.

Een perfect debuut en een liveband waar men naderhand niet over uitgepraat raakt, het lijkt wel alsof Peuk het ook internationaal zou kunnen. Zijn jullie daarmee bezig?
Jacky: Mensen zijn overal grotendeels hetzelfde he, dus als ze het hier goed vinden zullen ze het in Duitsland of Engeland ook wel appreciëren. Dus ja, “internationaal”, een tourtje hier en daar zou fijn zijn.

Kan je uitleggen wat muziek voor jullie betekent?
Nele: In woorden is dat onhaalbaar. Alleszins heel veel om niet te zeggen bijna alles.

Vat Peuk samen in één zin!
Why do you care Didier? No one cares Didier!

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More