Paulette Verlée komt naar buitenn met haar tweede album Les Barricades Mystérieuses.
Het album bevat acht nummers en daarvan passeerden er hier al vier in de vorm van singles de revue: Soeur Monique, Matines, Les Nonètes en Mem. Het album bevat dik zevenentwintig minuten luisterplezier. Een beetje weinig enerzijds, en toch meer dan de moeite anderzijds. Laten we het er op houden dat het album ergens tussen een ep en een lp ligt.
Mensen die Paulette volgen, weten dat het opnieuw een plaat zal zijn met toegankelijke neoklassieke muziek.
De mensen die Paulette Verlée nog niet kennen, kunnen hieronder hun schade een beetje inhalen.
Op 18 mei spraken we mekaar al eens via de telefoon over de single Matines en omdat twee uur toen veel te kort bleek, spraken we af om samen een dagje te gaan uitwaaien aan zee. Op 15 juni was het zover en zagen we Paulette, mooi op tijd op de afspraak, komen aanwaaien.
Hallo Paulette, alvast enorm bedankt om op onze uitnodiging in te gaan.
Naar zee gaan is toch steeds een beetje vakantie, he. Als het enigszins kan, zeg ik daar geen neen tegen.
Is het simpel om als Paulette Verlée een snipperdagje te nemen?
Dat hangt af van dag tot dag. Mijn partner werkt en ik geef minstens drie dagen per week les als pianolerares. We hebben ook twee kinderen, een dochter van tien en een zoontje van vijf, die moeten weggebracht worden naar school en ook terug worden opgehaald. En dan moet er ook nog piano geoefend en gespeeld worden. Soms ook gerepeteerd. Ik heb dus zowel ‘lazy days’ als hectische dagen.
Lekker drukke bedoening. Je partner wordt dus sowieso mee getrokken in je muzikale verhaal?
Ik zeg het: zij werkt ook voltijds dus is een strikte taakverdeling nodig. Maar iedereen wordt mee getrokken, al was het alleen al maar omdat er een gigantische vleugelpiano in de woonkamer staat. En die maakt veel kabaal. Dat is toch wat mijn zoontje van vijf ervan vindt. (lacht)
Hij is geen fan?
Nog niet, al is het wel al gebeterd.
Dus Paulette Verléé woont in een kapitale villa waar een vleugelpiano de woonkamer siert? Die foto’s moeten geweldig scoren op Instagram.
(Proest het uit) Neen, Paulette woont in een bescheiden woning te Jette met partner en kinderen en de plek die de vleugel inneemt is plek waar we niets anders kunnen mee doen.
Wanneer ben je begonnen met muziek spelen?
Echt als piepklein kind van vier à vijf jaar. Ik was veel te jong om naar de academie of muziekschool te mogen, dus kreeg ik thuis les van mijn mama die ook piano speelde en waardoor er dus ook een piano in huis stond. Mijn broer speelde ook muziek maar ook voetbal. Tijdens zijn voetbaltraining gaf mijn mama me theoretische les en dan zetten we dat thuis om in praktijk op de piano. En dankzij een kleine shortcut kon ik dan toch, nog te jong eigenlijk, naar de muziekschool. Dat kwam omdat mijn mama op een bepaald moment minder tijd had om me te onderwijzen en ze een privé leraar aan huis liet komen. Die man gaf ook les op de academie en zo kon ik dus rond mijn zes jaar daar instappen terwijl de instap eigenlijk maar kon vanaf een jaar of acht. Ik was te jong maar qua kennis liep ik enorm voorop, vandaar dus die ietwat vreemde wending.
Ben je altijd muziek blijven spelen? Ook tijdens de puberteit en je middelbare schoolcarrière?
Ik had niet het gevoel dat ik me tijdens mijn puberteit moest afzetten tegen iets of tegen een systeem. Of tegen mijn ouders. Ik ben toen wel wat meer popmuziek gaan spelen en we hadden een bandje en zo. Allemaal wat cooler.
Maar de piano was nooit veraf en is toch de grote liefde gebleven. Ik ben de piano blijven koesteren en studeerde dan ook logischer wijs af op het Lemmens instituut als meester in de muziek, piano, met de grootste onderscheiding. Wat nu wel wat blasé klinkt. (lacht)
Ere wie ere toekomt, zoiets mag toch worden gezegd? En nu komt je nieuwe album uit en zit je hier voor een gesprek.
Een nieuw album geeft steeds wat stress. De muziek is dan klaar maar dan komt er de promo bij, de interviews, de reviews… de foto’s.
Je spreekt het woord foto’s uit alsof je net een lepel citroensap binnen kreeg.
Ja, ik ben daar niet goed in, in dat poseren. Zoals vandaag ook. We gaan foto’s nemen en je zorgt dan dat je haar goed ligt en dergelijke maar ja, we zijn aan de kust. De wind is zo ongenadig voor een kapsel. En ik trek steeds vreemde gezichten ook, op foto’s. Dat vind ik van mezelf toch.
We zullen onze lezers expliciet vertellen dat er minstens 10 beaufort wind stond toen we de foto’s maakten van jou. Doen reviews je iets?
Uiteraard hoop je opgepikt te worden en hoop je dat mensen leuk vinden wat je maakt. Ik maak geen muziek om tienduizenden mensen mee plat te spelen op een festivalweide maar in het kleinere circuit word je toch ook graag een beetje graag gezien. Opbouwende kritiek is steeds meegenomen.
Je speelt geen muziek om tienduizenden mensen plat te spelen. Vind je dat soms niet jammer?
Neen, eigenlijk niet. Pas op, ik speel graag hé, begrijp me niet verkeerd. Optreden is heel leuk en creëren en echt maken van muziek is ook heel leuk. Maar ik besef dat ik in een niche zit waar de grote festivalweides niet zitten op te wachten. Maar dat hoeft ook niet. Kleinere festivals, intiemere settings, culturele centra,… ik vind dat zeker minstens evenwaardig.
Wat is het hoogste doel in de muziek voor jou?
Kunnen leven van je muziek moet zalig zijn. Er komt meteen een pak meer tijd vrij en je kan dus ook meteen meer tijd besteden aan wat je graag doet. Al mag ik niet klagen. Ik geef pianoles en ik kan werken aan mijn eigen muziek. Dat is al heel wat.
Hoeveel uren speel je piano in een week?
Dat zal toch snel 20 uur per week zijn in een normale week. In aanloop naar een optreden of een opname wordt dat daar een veelvoud van omdat ik dan veel extra wil inoefenen en repeteren.
Waar haal je je inspiratie voor je muziek?
Werkelijk overal. Een deuntje op de radio, een flard muziek ergens op een straathoek… Als het blijft hangen, kan ik er iets mee gaan doen.
Stelen met de oren?
Ja, ergens wel. Maar denk je niet dat iedere mogelijke combinatie van noten en tonen intussen zijn gemaakt of geschreven? Ik denk dat we in een fase zitten waar iedere muziek gebaseerd is op iets anders van muziek. Of je het nu wil of niet. Misschien zelfs onbewust.
En stelen is dat ook niet echt, vind ik. Je hoort een nummer op de radio in de auto. ’s Avonds zit het nog steeds in je hoofd en je zet je aan de piano. Wat er dan ontstaat is pure magie. Je baseert je op iets dat je hoorde maar uiteindelijk ontstaat toch een compleet nieuw nummer. Waarvan niemand weet wat de basis was om het nummer te schrijven, tenzij ik het zelf vertel.
Je nieuwe album komt uit op 30 juni, net voor het groot verlof. Wat doe je met 8 weken vakantie?
Genieten van het gezin! We gaan eens een weekje naar Italië en dan wat later nog eens een weekje naar Portugal. Maar vakantie is evengoed thuis zijn en genieten met de mensen die je graag ziet. En dat gaan we buiten die twee weekjes weg zeker ook doen. En misschien nog eens een dagje naar zee, natuurlijk.
Geen optredens deze zomer?
Neen, voor mij begint het allemaal terug na de zomervakantie. Er staan al wat optredens vast maar dat mogen er altijd meer worden natuurlijk (brede grijns).
De zomer is vaker rustig voor mij maar dat is geen bewuste keuze. Natuurlijk zijn er in de zomer veel grotere evenementen waar mijn muziek misschien wat zou opgaan in de massa of het feestgedruis. Maar ook voor de kleinere festivals en zo werden we dit jaar niet gevraagd. Albums uitbrengen, geboekt worden,… het is allemaal geen exacte wetenschap (lacht).
Als dit interview daarbij kan helpen dan gunnen we je dat van ganser harte!
Heel blij dat ik mocht langskomen! En dan moeten we nu nog foto’s maken zeker?
Honderdduusd Beaufort is het nu. Minstens!
Optredens Paulette Verlée:
20/10/23 – GC De Zeyp, Ganshoren
25/10/23 – CCHA, Hasselt
12/01/24 – GC Spikkerelle, Avelgem
10/02/24 – Cultuurcentrum, Poperinge
17/02/24 – Cinema Walburg, Hamont-Achel
03/03/24 – Kasteel Coloma, St Pieters Leeuw (15u00)
28/03/24 – CC Het Bolwerk, Vilvoorde
Paulette Verlée op Facebook
Paulette Verlée op Instagram
Website Paulette Verlée
