Home Belgisch Luminous Belge

Luminous Belge

by Pieter Walcarius

Een bombastische track, een lekker luie vibe die wel wat ruikt naar Serge Gainsbourg, een garagepunksfeertje, gladde westcoastsoul van de jaren ’80 en een klassieke ingetogen compositie. Allemaal to discover in onze wekelijkse Luminous Belge!

Artiesten van dienst zijn The Bony King Of Nowhere, Warhaus, Roda Lits, Frankie Fame en Kids With Buns.

Dit jaar kondigde Bram Vanparys eindelijk een nieuw The Bony King Of Nowhere-album aan, na maar liefst vijf jaar stilte. Het album Everybody Knows mogen we volgend jaar op 2 februari verwachten en werd door Vanparys ingeblikt samen met Vitja PauwelsHendrik LasureSimon Segers en Jasper Hautekiet.

De eerste single Are You Still Alive van de nieuwe plaat klonk vrij avontuurlijk, Almost Invisiblewordt dan weer gekenmerkt door een meer orkestraal en dramatische geluid. Het nummer geeft een gitzwarte kijk op hoe onze samenleving de meeste mensen in een eendimensionale richting duwt waarin weinig ruimte is voor een kritische geest.

Het nummer begint vrij ingetogen maar groeit uit tot een grootse, bombastische track. Vanparys haalt alles uit de kast om het overweldigend en intens te laten klinken, en dat lukt ook met veel overtuiging. Wat een ongelooflijk straf nummer is dit!

Blijkbaar zaten veel mensen al een tijdje te wachten op het derde Warhaus album Ha Ha Heartbreak dat Maarten Devoldere vorig jaar uitbracht. Deze maand is Devoldere op nationale clubtournee vertrokken, twaalf concerten die allemaal heel snel uitverkocht waren. Het album is ondertussen 1 jaar oud en om dat te vieren krijgen we nog een nieuw nummer dat hij nog ergens had liggen.

Op Ha Ha Heartbreak verwerkt Devoldere zijn break up met Sylvie Kreusch, die dan ook voor het eerst niet meewerkte aan het album. Of Popcorn dateert van voor de albumopnames weten we niet, maar Kreusch is er wel op te horen.

Het nummer is Devoldere’s manier om te zeggen dat liedjes geen uitleg van de artiest behoeven. Voeg er zout of suiker aan toe naar smaak en geniet gewoon van het nummer. Toch verwerkte hij het recept van popcorn in de tekst… Het nummer heeft een lekker luie vibe die wel wat ruikt naar Serge Gainsbourg. Zeker als de strijkers invallen krijgen we een flinke knipoog naar de jaren ’70.

Dit nummer is te goed om het niet uit te brengen. We zijn dus helemaal in de wolken dat Popcorn nu toch het levenslicht zag en we zo toch nog eens kunnen genieten van de magie tussen Devoldere en Kreusch.

Wie de onstuimige garagerock van Roda Lits miste tussen 2019 en nu, kan opnieuw zijn muzikale hart ophalen, want ze zijn helemaal terug en zijn hun catchy rock-‘n-roll-tunes met postpunkattitude niet ontgroeid. Met hun tweede return-single Like That laten ze opnieuw een ‘masterpiece of madness’ vanuit de eclectische Belgische DIY-undergroundscene klinken.

Like That komt met een vette knipoog naar liefhebbers van zowel rock- als punkgeschiedenis, en naar mensen die naar de toekomst kijken. Met liefdevolle lyrics klinkt de track vuil, luid en strijdlustig, met zijn blik gericht op een tiener uit de jaren 50. Het schetst met de nodige ironie, de verwaandheid die uitmondt in een verontwaardigde mentaliteit.

Uit de jaren zestig plukte het Antwerpse viertal de backbeat mee, de gitaren en tamboerijn en toch staat Like That stevig gegrond in de 21 ste eeuw. “De fakers, ze komen achter ons aan!”

Het rebelse spel van de gitaren, no nonsens drumwerk en uitdagende vocals in een garagepunksfeertje met wat retroklanken daarin verweven, doen goesting krijgen om ons in een spannende slim fit-jeans te wurmen, onze boots niet te knopen en met ongewassen lange haardos de straat op te trekken. Met deze Like That als soundtrack bij elke stoer verwaande pas die we zetten.

Meer van dit!

De Antwerpse singer-songwriter Michael Franck was jaren frontman van de “spacepop rock-‘n-roll-band” Skinny Dynamite en werkte als technicus bij Nice Recordings waar hij kon sleutelen aan zijn eigen sound. In 2020 debuteerde hij dan onder het alter ego Frankie Fame met de funky cosmopopsingle Tuesday. Die was ook terug te vinden op het album Frankie Fame dat het jaar daarop verscheen. Franck is er nu met de opvolger die hij samen producete met zijn schoonbroer Willem Ardui (blackwave). Tobie Speleman (blackwave, The HauntedYouth,…) stond in voor de mix.

Frame is ontstaan tijdens een hete week in augustus en heeft dan ook een onbezorgde zomerse vibe. Fame wil niet in één vakje thuishoren en speelt met een mix van stijlen die gaan van funk, soul, disco tot gepolijste pop. De Antwerpenaar noemt het dan ook een popalbum dat oprecht aanvoelt zonder al te serieus te zijn.

Het album bestaat alleen maar uit luchtige songs waar je instant vrolijk van wordt. 

Het begint al goed met de catchy popsong Aching Of The Times. Tijdens The Days wordt het iets funkier en Daddy’s Car heeft een glamrock-kantje dat hij mixt met funkysoul. Als we Is It Only en Lychee horen moeten we onmiddellijk denken aan de gladde westcoastsoul van de jaren ’80 (denk aan Hall & Oates). 

Frame is een knap vervolg op de debuutplaat van Frankie Fame waarop hij hetzelfde straffe niveau haalt. Soms klinkt het allemaal wat clean maar dat past natuurlijk wel perfect bij het genre.

Het is nog maar vier jaar geleden dat Marie Van Uytvanck en Amber Piddington voor het eerst samen op een podium stonden tijdens de voorrondes van Sound Track. Ondertussen hebben ze als Kids With Buns al heel wat podia gedeeld en is de sound van het duo verder gegroeid. Op de debuutep Waiting Room stond nog ingetogen bedroompop, op hun onlangs verschenen debuutalbum Out Of Place pakten de dames uit met een straf, gelaagd geluid.

Stubborn Mind is afkomstig van die nieuwe plaat en gaat over het bewust worden van je eigen koppigheid. Er wordt teruggekeken op een situatie waarin iemand weigerde zijn eigen fout toe te geven. Als de ene persoon niet luistert naar de andere, dan loopt die het risico hem of haar te verliezen. Iets wat in het heetst van de strijd soms vergeten wordt.

Het nummer begint als een klassieke, ingetogen Kids With Buns compositie met enkel een tokkelende gitaar en de prachtige stem van Marie. In het refrein worden meer laagjes aan het geluid toegevoegd waardoor de muziek warmer en intenser wordt. Het resultaat is opnieuw een topsong uit hun topdebuut.

Veel luistergenot!

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More