De vooruitzichten waren bijzonder gunstig, een uitverkocht Depot en een hoofdact die dichtbij een grote doorbraak staat of er zelfs middenin zit. De verwachtingen waren hooggespannen en het Mechelse Soul‘Art mocht de boel op gang trappen. Dit hiphop-gezelschap had het toch al redelijk bevolkte Depot meteen mee en de handen gingen gewillig in de lucht. Enthousiastelingen van dienst M13, Jazzy Bench, Zed en Sparrow rapten en sprongen er op los. Naar eigen zeggen speelden ze maar op halve kracht aangezien hun zangeres, Martha Canga Antonio er niet kon bij zijn maar daar was toch bitter weinig van te merken. De Soul’Art machine draaide op volle toeren en het publiek genoot met volle teugen. Het enige wat we niet begrepen: wat was er nu zo sfeervol aan al die Smartphone-lichtjes? Maar goed, dat deed niets af aan de puike prestatie van Soul‘Art, hou deze bende in de gaten!
Stipt half tien zette Yann Gaudeville Different Waters, de openingstrack van het gelijknamige debuutalbum in. Coely imponeerde met haar prachtige stem en haar ‘coole’ bewegingen. Tijdens Don’t Care werd Coely bijgestaan door de energieke Dvtch Norris en ging het publiek helemaal uit zijn dak. Coely speelde hier maar al te graag op in en mengde zich nadien tussen de fans voor een heuse ‘dance battle’.
We misten toch net dat extraatje waardoor het geen onvergetelijk concert werd zoals we gehoopt hadden. De korte tijdsduur en wederom de Smartphone- lights gaven ons een beetje een wrange nasmaak. Werchter is niet ver van Leuven en het leek wel alsof Coely zich van plaats vergist had. Wat ons betreft verdiende Het Depot meer dan deze ‘festivalset’ maar geen man overboord, wees er maar zeker van dat iedereen genoot van dit buitengewone talent dat Coely is. Volgende keer laten we de Smartphones thuis en reiken we elkaar de hand zodat we allemaal samen de wereld aankunnen!
Bart Van den Bosch
