Het voorbije jaar bracht Such Beautiful Flowers twee knappe herwerkingen uit. De Slow Crush-remix van Drift en de cover van I Wanna Be Your Dog vanThe Stooges. Op het einde van dit bizarre jaar, komen de mooie bloemen op een graf te liggen. Het graf van een bittere liefde van een ten onder gaande maatschappij. De nieuwe track van het newwaveproject Such Beautiful Flowers laat niet alleen een knappe koud golvende synthsound horen, maar ook een kritische blik op hoe het onze sociale maatschappij momenteel vergaat.
“Het nummer reflecteert op de manier waarop we deelnemen aan en reflecteren op de wereld om ons heen”, laat Donny Woestenborghs, de Hasseltse man achter Such Beautiful Flowers, weten. “Sociale en politieke polarisatie duwt mensen verder weg van elkaar en brengt een tribalistische aard naar voren, waar je voor of tegen bent. De middenweg is niet alleen verloren, maar we kijken er allemaal naar uit om de ander in de afgrond te zien vallen. Publieke figuren smullen van deze neiging en kruipen naar het hoogste punt waar men regeert met behulp van nepnieuws, complottheorieën en het aanwakkeren van de vuren van haat, terwijl ze zichzelf presenteren als een messias voor hun volgers. Mensen stromen toe naar deze valse profeten en de cyclus blijft zich herhalen en groter worden. We worden gelokt omdat we gelokt willen worden, we claimen onafhankelijkheid maar verlangen naar een leider die ons vertelt wat we moeten doen en zeggen.”
Een nummer gehuld in duistere tonen, met de geliefde beats en synths in een eightiessfeer, maar een hedendaagse esthetiek, waarbinnen ook knetterende sci-fi geluiden een plekje krijgen. Donny, die zich voorheen met de band Midnight Souls vooral in de metalwereld situeerde, laat met dit nummer een knappe evolutie in zijn vocals horen, die – nog meer dan in de vorige tracks – hun plaats vinden.
De bijhorende videoclip toont het glurende oog, dat de werkelijkheid niet meer ziet, maar enkel nog door de filters van de sociale media kijkt. Een spel van kijken en bekeken worden, oordelen en beoordeeld worden, gescheiden door een muur waarbij enige verbinding met de realiteit ontbreekt. “We verlangen ernaar om de voyeur te zijn, maar haten het idee dat iemand kijkt naar ons, terwijl we tegelijkertijd verlangen naar de bewondering van het starende oog”, aldus Woestenborghs.
“Venomous tongue and a cruel cruel smile
I think I’ll love you for a while
Venomous tongue and the cruelest smile
I think I’ll love you a while
Come kiss the grave
Just kiss the grave
Kiss the grave
Come sink your fangs in me
Come sink your sharpened fangs in me
On the path of the left hand
We’ll trample infinity
Come sink your fangs in me”
Dit is het eerste nummer dat Woestenborghs volledig zelfstandig aanpakte, van schrijven, componeren tot opnames, mixen en masteren, wat tot een kwalitatief DIY-resultaat leidde.
(Her)lees hier ook onze review van de ep Neon Gloom (2019) van Such Beautiful Flowers.
Facebook / Instagram / Bandcamp / Spotify / Merch
