Naamloos klinkt onmenselijk. Zonder naam, geen mens. En misschien hebben we ons wat mensloos gevoeld de laatste maanden. Met Naamloos brengt Hoetelaer zijn nieuwe single. Over verplichte quarantaine en het hermetisch afsluiten van alle steden, het verplicht dragen van maskers, absurde controle en betutteling door de staat, een les in gehoorzaamheid en totale ontmenselijking. Een proteststem waar we jullie inhoudelijk zelf een mening over laten kweken. Wij lieten ons vooral muzikaal overspoelen door de track.
Uit de hersenspinsels van Remco Van Damme (Muziek, zang, tekst, gitaren) ontstond Hoetelaer als nieuw kleinkunstcollectief, waarin hij samen met zijn broer Deben (elektrische en synthviolen, soundscapes en programmeren synths, productie, opname, mix) en Werner Huysman (keyboards, synths, drummachines, beats, sequencer, theremin, Moog,…) een nieuw geluid laat horen in de kleinkunstwereld.
Het muzikale kader klinkt bevreemdend, met een bepaald sciencefictiongehalte, hoewel we naast de elektronische elementen ook heel wat natuurlijks horen. De vervormde, golvende viool sneren van Deben spelen hier een belangrijke rol in. Een mix van zachte soundscapes, elk met eigen – vaak uiteenlopende – emotionele sferen beladen. De vocals klinken kil en zorgwekkend en vertellen ook echt een verhaal van pakkende bezorgdheid.
Naamloos kadert als single binnen de lp die eraan komt en waaruit we in de loop van het jaar nog singles mogen verwachten, en de theatertour Winter. Het is geen track die we voor de sfeer of de emotie die ze losmaakt nog eens opnieuw en opnieuw zullen opzetten thuis, maar een theaterpodium lijkt ons de plek waar dit nummer absoluut helemaal tot zijn recht zal komen.
Naamloos staat online op alle kanalen en streamingdiensten. (Her)lees hier onze review van Hoetelaers eerste single Wilde Paarden.
