Home ReviewsAlbum Reviews SPILAR – Vandaag En Alle Dagen

SPILAR – Vandaag En Alle Dagen

by Felix Sandon

Oud en nieuw, traditie en moderniteit, ze sluiten elkaar niet uit. Integendeel, ze vullen elkaar aan en zijn onlosmakelijk verbonden. Dat bewijst folkgroep Spilar nog maar eens. Een maand geleden kwamen ze bovendrijven met IJslandvaarder, een warme en weemoedige single over een zeeman op rust die een vergeten stukje verleden nieuw leven inblies. Op hun album gaat het vijftal nog vele stapjes verder.

Met Zoete Lief diepten ze een eeuwenoud volksliedje op uit het Antwerps Liedboek, publicatiejaar 1544. Zanger Maarten Decombel herschreef de tekst van dit trieste liefdesverhaal en voorzag het van een nieuwe melodie. Het resultaat is hartverscheurend en blijft meteen aan je ribben kleven. Ook muzikaal versmelten jaren en invloeden: we horen zowel de prachtige akoestische klanken van de mandola als elektrische gitaar, drums en synths.

En zo gaat het negen nummers lang. Klinkt Wa Ga Je Gie Doen eerst als een vrolijke rondedans op een dorpsfeest, dan dringt de prangende boodschap al snel door wanneer zangeres Eva Decombel zingt “Wa ga je gie doen als ’t hier al verzuipt in ’t water?” We krijgen Occitaanse, Engelse en Amerikaanse melodieën te horen en zelfs een volledig origineel nummer als herinnering aan een gekapseisde vissersboot waar twee mannen het leven lieten en een derde ternauwernood kon ontkomen.

Afsluiten doen we met twee iconen van eigen bodem. In Rug Naar ’t Land brengt Eva een melancholische tekst van Wannes Van de Velde waarin het Antwerpse orakel mijmert over zijn leven tussen stad en natuur en hoe de mens er keer op keer een potje van maakt. Eva’s stem, zo helder als een bron in de bergen, laat je het mos voelen en de ondergaande zon boven de golven zien.

Duf Duf Duf is dan weer oorspronkelijk van de Gentse troubadour Walter De Buck en verhaalt over een hachelijke boottocht van Oostende naar Londen en terug, waarvan de regel “Op een zeemansgraf staan d’er geen rozen” nog lang resoneert. Telkens opnieuw komt het water dat geeft en neemt aan bod in de teksten, telkens opnieuw is er dat droomhuwelijk tussen oud en nieuw, tussen traditioneel en hedendaags, tussen gisteren, vandaag en alle dagen.

Facebook / Instagram

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More