‘The city, the lights are so bright.’ Zo begint Borderland, de nieuwe single van het Gentse trio Onset, dat in februari voor het eerst op de radar van Luminous Dash opdook. Toch is dit niets voor een zonnige zomeravond in een zuiderse badstad. De synthesizers weergalmen als een bloemlezing uit het donkerste van de new wave en doorheen de sombere zangstem horen we snikjes en gehijg: hier is meer aan de hand.
De rest van de tekst maakt immers duidelijk dat Onset geen bende lachebekjes is. ‘I ain’t got nothing left / But the clothes on me / Keep me from harm, will you’: niets om Jotie T’Hooft mee op te vrolijken op een regenachtige maandagochtend, maar meeslepend is het allemaal wel. Want wie is die geheimzinnige doler? Een man, een vrouw? Een vluchteling, een slachtoffer van huiselijk geweld, een voortvluchtige crimineel? En wie is de ‘you’ die hem of haar moet behoeden voor de storm? En wie zijn ‘they’ in ‘It’s nonsense what they have been selling / Don’t you believe what they say’? Gefascineerd luister je verder, keer op keer, om te ontsluieren wat er precies gaande is. Alleen zinnen als ‘I ran a thousand miles / But now I am here‘ zijn minder scherp en halen de angel er een beetje uit.
Met Borderland hebben de heren van Onset een kortverhaal gepend dat de luisteraar bij zijn nekvel grijpt en geïntrigeerd achterlaat, nog lang nadat de laatste synths zijn uitgedreund en uitgegalmd. De videoclip, geregisseerd door Amber Van Acker, draagt bij aan die sfeer: mysterieuze mooie vrouwen poseren tussen hoge golven op een rotsig strand, maar naar wie zijn ze toch steeds aan het kijken? En waarom wenden ze soms zo angstig hun blik af? En wat is er in hemelsnaam met die appartementsblokken aan de gang? De beelden roepen de beklemmende sfeer van films als Mulholland Drive en Blow-Up op. Sommige scène-overgangen zien er nog een beetje knullig uit, maar als Van Acker ooit een langspeelfilm regisseert met Onset op de soundtrack, komen we meerdere keren per dag kijken.
