Een gestempelde driehoek op een kartonkleurige hoes verhult de eerste release van Many Chants A Trapped Secret, het nieuwe alter ego van Jef Mertens. Het geheel mag dan wel simpel ogen, het spreekt absoluut tot de verbeelding en wij zijn dan ook maar al te blij dat wij één van de 50 exemplaren in ons bezit hebben. Een huis, een berg, starten, terugspoelen, de eerste zonnestralen die langzaam vanonder de horizon opdoemen, … De interpretatiemogelijkheden van de hoes zijn eindeloos al is de link met de tracktitels overduidelijk. Verpakt in het kartonnen hoesje zit een blinkende, zilveren cassette die, bij het openen, ongetwijfeld dezelfde gelukzalige grimas op ons gezicht toverde als toen Charlie een gouden wikkel uit zijn chocoladereep haalde. We’ve got a silver ticket! We’ve got a silver twinkle in our eye!
Mirror Mountain huist zes composities. De insteek van de release was om soundtracks te maken voor onbestaande films. Dat de inhoud dan ook tot de nodige visualisering zal leiden, is overduidelijk. Hieronder volgt een geschreven weergave van al dat auditieve moois.
Mirror Mountain gaat van start met Leaving The Village. Het geheel heeft bij momenten wat weg van het geluid van een draaiende turbine, hoewel je die vergelijking niet al te letterlijk hoeft te nemen. Het roderende geluid van Leaving The Village lijkt, naarmate de compositie vordert, de vorm van een pseudo-mantra aan te nemen en herleidt de luisteraar dan ook tot een toestand van trance en pure rust. Noties van psychedelica en sitar-achtige geluiden geven extra diepgang aan het geheel en drukken verder de Oosterse stempel op deze intrigerende openingstrack.
The Only Way To Ascend bouwt in zekere zin verder aan de toon die Mirror Mountain voorheen zette, hoewel de compositie zich ook duidelijk weet te onderscheiden van zijn voorganger. Het centrale geluid komt van de Indiase shruti box, al heeft Mertens ook duidelijk aandacht voor de auditieve texturen op de achtergrond. Mertens weet de verschillende geluiden en frequenties naadloos in elkaar te passen en een Oosters-getinte muur van geluid te creëren die de luisteraar minuut na minuut de oren doet spitsen.
In Scraping For Solitude gaat Mertens duidelijk een andere richting uit. De track doet ons wat aan deze Dadaist Tapes release van Glen Steenkiste denken die volledig draaide rond een Zildjian cimbaal. Ook binnen Scraping For Solitude is het hoofdinstrument duidelijk het cimbaal al is er van een conventionele speelwijze weinig spraken. Het geheel resulteert in een akelig, onheilspellend geheel met een industriële bijklank en toont nog maar eens aan dat een cimbaal veel meer potentieel heeft dan we in eerste instantie wel zouden denken.
Ook op Reflective State/Essence wordt het nog maar eens duidelijk dat Mertens niet persé bezig is met noten en toonladders maar vooral met geluidstexturen. Het centrale punt van de compositie is een geluid dat ons wat doet denken aan een roterend zaagblad dat net het hout raakt. De compositie is echter veel meer dan dat, iets dat luisterbeurt na luisterbeurt weer blijkt. We merken dat ons tijdens het luisteren regelmatig verliezen in de muziek in oeverloze pogingen de individuele geluiden te identificeren maar nog meer door de grenzeloze rust die Reflective State/Essence over ons laat neerdalen.
Rewind/Reset is duidelijk het opus magnum van deze release. Met een lengte van een kleine veertien minuten krijgen we al snel de indruk dat hier iets speciaal gecreëerd werd; een verwachting die ook absoluut wordt ingelost.
Bij aanvang van de compositie moeten we, vanwege de ietwat psychedelische ondertoon, wat aan de sfeer van Tomorrow Never Knows van The Beatles denken, hoewel er doorheen het nummer vooral allusies naar klassieke muziek gemaakt worden. Mertens weet de illusie van een leger aan strijkers en hoorns te creëren dat met diepe, zwellende mineurtonen moeiteloos de ganse kamer vult; iets waar hij tijdens Rewind/Reset overigens ook ruim de tijd voor neemt. Naarmate het einde van de compositie nadert, maakt Mertens systematisch komaf met de gecreëerde grandeur en laat hij de stilte opnieuw de storm overwinnen.
We zijn als luisteraar in zekere zin geconditioneerd aan vluchtigheid. Tracks van 2 à 3 minuten met herkenbare structuren die ons onmiddellijke gratificatie moeten verschaffen zonder dat we daar al te veel moeite voor moeten doen. Het is dan ook verfrissend dat we af en toe nog eens werken zoals Rewind/Reset ter ore krijgen, waar je als luisteraar de tijd hebt om aandachtig te luisteren naar wat werd gecreëerd. Top!
Early Sun is het laatste nummer van deze cassette en, wat ons betreft, dekt de titel ook volledig de lading. De compositie zet vooral in op minimalisme en doet denken aan een gevoel van ontluiking zoals bij dat van het ochtendgloren. Early Sun mag dan niet de grandeur en duur bevatten van zijn voorganger maar intrigeren doet het alleszins. De compositie resulteert in een luchtig, mysterieus geheel en sluit de cassette op een gepaste manier af.
Zoals eerder vermeld zijn er, naast het digitale album, 50 fysieke exemplaren van Mirror Mountain beschikbaar en als we de sociale media mogen geloven, gaan deze bijzonder snel de deur uit. Voor een schamele 8 euro kan je deze prachtige cassette al aan je collectie toevoegen. We hebben je hieronder alvast van de nodige link voorzien om je van jouw aanschaf te verzekeren alsook enkele andere relevante links om het reilen en zeilen van Jef Mertens te volgen. Niet twijfelen!
Alvast veel luister- en kijkplezier!
JEF MERTENS: BANDCAMP
DADAIST TAPES: BANDCAMP / WEBSITE
TAPING POLICIES: WEBSITE / FACEBOOK
