Ierse schoonheden die kunnen zingen. Ze blijven steeds maar opnieuw je hart veroveren, hoewel Lisa Hannigan helaas niet de enige in haar vak is. De Ierse muzikante is geen onbekende, ze lag mee aan de basis van de platen die van Damien Rice een onverwoestbare naam in het singersongwritergenre maakten (O en 9), maar sinds tien jaar bezig als solo-artieste. Met drie albums op één decennium kun je moeilijk zeggen dat de Ierse productief is.
Op At Swim staan elf degelijke songs die door Aaron Dessner, de man van The National, zijn geproducet. Er worden wel allerlei instrumenten bovengehaald (van viool tot banjo), toch blijft deze derde worp in eerste instantie een folkplaatje met als magneet Lisas magistrale stem die zowel de verbetenheid van PJ Harvey als het kitscherige van Dolores O’Riordan (dat zelfde sexy accent) bevat.
Op het wat aparte a-capella-achtige Anahorish na, dat gebaseerd is op een gedicht van de Ierse Nobelprijslaureaat Seamus Heaney, blijft At Swim vooral een plaat die de liefhebbers van dromerige indiefolk zal doen zweven.
Een uiterst brave lp met niet één risicovol moment, wel uiterst kwalitatief, wat nu eenmaal niet meer dan logisch is als je een nachtegaalstem met Dessners vakmanschap combineert. Een mooi plaatje dat best mag gehoord worden, maar ook nooit echt zal opvallen. Liedjes voor dagdromers…
