“Schrijven over muziek is als dansen over architectuur,” zo luidt een uitspraak van Elvis Costello (al komt ze niet oorspronkelijk van hem). In zekere zin heeft hij een punt dat de beleving van muziek moeilijk in woorden te vatten is: probeer maar eens een omschrijving te vinden voor deze sferische, in weelderige klankkleuren geborstelde composities van Kuusi. Tegelijk is het onzin: praten over muziek zou dan eveneens belachelijk zijn, dan zouden we je gewoon deze plaat in handen moeten duwen en zeggen “Luister hiernaar en hou je mond.”
Terwijl we het net zo graag willen hebben over deze vijf zorgvuldig geconstrueerde liedjes. Wie onze website al even volgt, weet wat te verwachten: zangers Fien Druyts bespeelt haar kristalheldere stem als een instrument, net zo virtuoos als haar muzikanten Esther Coorevits (altviool) en Renke Van Impe (cello) dat doen. Dat hoor je meteen op opener No Trace: de luisteraar die zich durft open te stellen voor dit avontuur en de moeite doet om geconcentreerd te luisteren, wordt beloond met een reis weg van de platgetreden paden.
In Let Me Find You is er de weemoedige bugel van Ester Van Nuffel als een vriend die je onderweg ontmoet en een deel van de tocht mee aflegt. Crackling Train is volledig instrumentaal en roept daarom de meeste herinneringen op aan filmmuziek of aan neoklassieke componisten als Ólafur Arnalds en Paulette Verlée. Toch is dit duidelijk een popplaat, eens te meer door de uitgekiende productie van Sasja Maekelberg.
Luister maar naar het zonnigste nummer You Lifted Me Up: het meeslepende ritme, de juiste wendingen op de juiste momenten en de perfect belichte details maken dit tot de prijzenpakker van deze ep. Afsluiter Entangled Flower laat de luisteraar zelf een impressionistisch landschap schilderen, al is de tekst eerder abstract. Hier gaat Fien aan de slag met de klank en de melodie van woorden, in plaats van hun betekenis. Taal kan immers niet alles uitdrukken. Maar toch veel, daarom blijven we schrijven over muziek.
Facebook – Instagram – Website
