Dit jaar vieren Hendrik Willemyns en John Roan de 25ste verjaardag van Arsenal (hoewel de eerste Arsenal-single Release al 26 jaar oud is). Met A Volta schoot het duo in 2000 echter voor het eerst in de roos.
Het Arsenal-recept blijft na al die jaren fris en fruitig, waardoor nog steeds alle optredens zo goed als direct uitverkocht zijn. De sound van dit duo spreekt alle leeftijden aan, en het is geweten dat elke show van de tienkoppige band steeds een feest is. Na het voorgaande album In The Rush Of Shaking Shoulders wist Willemyns niet echt goed meer hoe het verder moest met de band. Gelukkig is het vuur ondertussen helemaal terug en dat is te merken aan Okan Okunkun.
Van Arsenal is geweten dat ze graag met gasten werken, eerder waren dat onder andere Gavin Friday, Aarno Perrino van The Sheila Divine, Gabriël Rios, Baloji, Grant Hart, Shawn Smith (Brad, Satchel, Pigeonhed) en Lydmor. Tegenwoordig wil de band vooral nieuw talent van eigen bodem promoten. Op het vorige album was Felix Machtelinckx van Tin Fingers te horen, en hij duikt nu ook weer op op de nieuwe plaat. Ook zangeres Lindy Versyck is deze keer van de partij. Zij kleurt de liedjes mee in met haar fantastische stem.
Met de single Mendeleev heeft de nieuwe alvast een sterke opener. Het nummer bevat de live-energie van de band die ze deze keer perfect hebben weten te vangen op plaat. In Hey Ghost horen we een zalige baslijn die je meesleept en een drive die super aanstekelijk werkt. Moonlight Calls bouwt rustig op, maar is toch weer megadansbaar, Machtelinckx en Versyck zingen de sterren van de hemel. In Baba (Father) spelen percussie, drums en gezangen uit Nigeria de hoofdrol, en die klinken heerlijk samen met de gitaarklanken. Deze meer dan zes minuten durende track verveeld dan ook geen seconde.
In het gedreven Barbara zit de typische Arsenal-melancholie, gecombineerd met geweldige percussie en prachtig gitaarwerk. Pas in de laatste minuten duiken Felix en Lindy op met hun warme stemmen. Versyck mag de hoofdrol spelen in het dreampopachtige Swim By, en dat nummer mag zeker een single worden. Wat een topsong! Het instrumentale Osmau heeft wat krautinvloeden en klinkt vrij donker en dreigend. Het titelnummer sluit de plaat af, en daar duiken opnieuw de Nigeriaanse stemmen en percussie in op. Het is een kleurrijke track met warme, melancholische gitaarklanken. Ook op het einde zijn de krautinvloeden er terug, en daarbovenop duiken er stevige housebeats op.
Als Arsenal alleen de songs van deze plaat in een show zou spelen, zou dat al voor vuurwerk zorgen want er staan acht ijzersterke songs op die de perfecte aanvulling vormen op de andere Arsenal-klassiekers.
Je kan deze geweldige band live aan het werk zien op 24, 25, 26, 27 en 28 juni in De Roma in Antwerpen en op 4 juli staan ze op Rock Werchter tussen onder andere: Green Day, Simple Minds, Underworld, Girl In Red, Weezer en Wet Leg.
Facebook – Instagram – Spotify
