Daar zit je dan in je zetel te genieten van je nieuwste aankoop van Heaven Hotel, mijmerend over die tien euro die je, wat ons betreft, op uitstekende wijze besteedde. Wanneer je je hand tussen de kussens van de zetel steekt en, tot groot jolijt en grote frustratie, wederom tien euro vindt én die autosleutel die je al enige tijd kwijt was. Vertwijfeling en paniek lijken kortstondig je bestaan opnieuw te overheersen maar vrees niet, want wij zouden Luminous Dash niet zijn als we niet opnieuw een pasklare oplossing hadden voor jouw financiële dilemma.
Gitarist Thomas Noppe verdiende eerder zijn strepen al bij bands als: Angels Die Hard, Gore Slut, Ow, Strumpets, … Na Sundowner, de laatste release van Angels Die Hard, uit 2018 bleef het helaas enige tijd stil rond de muzikant, tot nu. Met zijn nieuwe project Sunshine Recorder en een gelijknamig debuut onder de arm lijkt Noppe helemaal terug van weggeweest. Het is dan ook al snel duidelijk aan de 14-nummerige tracklijst dat Noppe allesbehalve heeft stilgezeten de laatste jaren.
Qua titel had Noppe geen betere keuze kunnen maken wat ons betreft. Met Sunshine Recorder lijkt het dan ook wel alsof de gitarist de verschillende gedaantes van de zon auditief probeert weer te geven. Het ene moment bijzonder agressief en brandend het andere moment dan weer zwoel en traag.
We hebben de indruk dat Noppe op deze cd verschillende muzikale voorliefdes combineert. Het is op tracks als Billed By Beth en March Of The Missing Brain Cells dat we allusies horen naar de alt-rock noise van bands als Sonic Youth en My Bloody Valentine. Waar de gitarist bij nummers als Pan en Lonely At Lovers Beach dan weer de warme tonen van 70’s psychedelica de plak laat zwaaien.
Eindigen doet het album met Nightwake, een track die nota bene langs de kaap van 9 minuten scheert, en wat ons betreft perfect het verhaal van Sunshine Recorder illustreert. Met 14 tracks aan instrumentale muziek zou je denken dat Sunshine Recorder een release is voor de geduldige luisteraar en hoewel daar zeker een grond van waarheid in zit, spreken we dat toch ook graag tegen. We hebben tijdens het luisteren vooral het gevoel dat Noppe met zijn muziek een sfeer wil creëren zonder dat je daarbij noot per noot aandachtig moet luisteren.
Tegenwoordig moet het allemaal snel gaan. Instant gratification, pleegt men het in het Engels wel eens te noemen, maar laat het nu dat zijn wat deze cd niet doet. Geen aaneenschakeling van hooky riffs maar vooral terughoudendheid en repetitiviteit kenmerken de 14 instrumentale tracks die het album rijk is. Noppe vraagt met Sunshine Recorder jouw aandacht als luisteraar maar tegelijkertijd staat hij het je ook toe om langzaam weg te dromen terwijl je gedijt op de golven van zijn dromerige gitaar. En laat dat nu meteen de reden zijn waarom we zo van deze release houden.
Hieronder vind je alvast de nodige links om Heaven Hotel je, met recht en reden, wederom van je tien euro afhandig te laten maken. Bij gebrek aan sociale media-accounts voor Sunshine Recorder verwijzen we je graag naar de pagina van Angels Die Hard.
ANGELS DIE HARD: FACEBOOK – BANDCAMP
HEAVEN HOTEL: FACEBOOK – BANDCAMP – WEBSITE
