Kiss My Jazz, I H8 Camera, … het zijn maar enkele van de legendarische bands waar Heyme in het verleden een hand in had. De voorgenoemde bands mogen voor Heyme dan wel tot het verleden behoren, solo draait de creatieve machine nog steeds op volle toeren. Met de release van Moving On wordt het meer dan ooit duidelijk dat Heyme zijn stem als soloartiest heeft gevonden. Een eigen naamlabel in de bakken van de lokale platenzaak lijkt met deze release dan ook meer dan ooit een evidentie te worden. Onlangs vroegen we Heyme nog waar we nu best zijn platen in een platenzaak moesten zetten, waarop het antwoord luidde: “Zet mij naast Nick Cave of een Dinosaur Jr. en dan zullen de mensen mij wel vinden.”
De plaat gaat van start met Move On. Hoewel het thema van het nummer allesbehalve rooskleurig is, voelen we toch een zekere nonchalance en een voorzichtig optimisme in deze openingstrack. Een fluitwijsje, wat sprankelend gitaargeluid en vocalen alsof ze uit de strot en het sentiment van Cave himself komen, scheppen alvast zeer hoge verwachtingen voor de rest van de plaat.
Another Day Gone is het tweede nummer van de plaat. Voor een geschreven weergave van al dat auditieve moois verwijzen we jou graag naar deze recensie.
Minimalisme regeert in Hurts Like Hell. Piano, gitaar en saxofoon mogen dan allemaal wel de revue passeren in het nummer, het is echter al snel duidelijk dat ze een dienende rol hebben. Wat op het eerste zicht een redelijk rechttoe rechtaan nummer lijkt, is in feite een bijzonder interessant en gelaagd geheel. Vooral de overdubs van de vocalen en de zwoele ondertoon van de saxofoon maken van Hurts Like Hell echt een klepper.
Sick & Tired (Of Being Sick & Tired) is volgens Heyme zijn “pandemienummer tot en met”, iets wat we duidelijk uit de tekst kunnen afleiden. Instrumentaal horen we op de achtergrond een repetitief basloopje dat rustig op en neer gaat terwijl jazzy akkoorden warmte aan het geheel geven. Verder creëert Heyme doorheen Sick & Tired (Of Being Sick & Tired) nog extra nuance door het gebruik van trompet in combinatie met een demper, wat opnieuw het jazz-element extra in de verf zet.
“Love, trick me again!”, als je met deze zin nog niet doorhebt dat het nummer over liefde gaat dan zal dat met titel Love waarschijnlijk wel het geval zijn. Love heeft door het arpeggio-gebruik een wat ballade-achtige feel. Qua sfeer doet de track bij momenten wat aan Love Hurts van Nazareth denken. Dat dit nummer van de hand van Heyme is, hoor je echter onmiddellijk aan de manier van sliden en de prachtige saxofoon- en gitaar-harmonie. Een nummer dat speelt met contradicties en voorzichtig optimisme.
Het voorzichtig optimisme waarover we in het voorgaande nummer spraken, wordt bij Ready 2 Roll opeens zeer expliciet. Overstuurde gitaar, een uptempo drumbeat en vocalen als ware Iggy Pop, David Bowie en Lou Reed in één entiteit versmolten, banen zich een weg door de speakers. Met woorden als: “Ready for action, ready to roll. Looking for trouble, just looking for fun”, weet je dat Heyme voor dit nummer alvast zijn stoute schoenen heeft aangetrokken. Deel twee van de plaat begint, hier!
De expliciete ondertoon die bij het vorige nummer werd gestart, zet zich duidelijk verder bij Monsters In My Head. De overstuurde gitaar wordt gecombineerd met licht-atonale licks en gedempte trompet waardoor een ietwat akelige sfeer tot stand komt. Monsters In My Head is opnieuw een nummer met heel wat subtiele accenten wat keer op keer zorgt voor een interessante luisterbeurt. Tip, misschien best toch maar het licht aan laten bij het beluisteren van deze track!
RAT distortion en The Melvins zijn de eerste dingen waaraan we denken bij de start van Antidote. Al snel voelen we echter de hand van Heyme in het nummer. De manier waarop de saxofoon-noten gefraseerd worden en de uitgesponnen gitaarnoten schreeuwen Heyme Langbroek. In dit instrumentale nummer experimenteert Heyme onder meer met harmonieën tussen gitaar en trompet, een intrigerende combinatie die wonderwel werkt.
In Without A Paddle laat Heyme de agressieve ondertoon van de voorgaande nummers even voor wat het is en haalt hij zijn innerlijke singer-songwriter opnieuw naar boven. Het resultaat? Het doet ons wat aan een combinatie van Let It Be van The Beatles en Quinn The Eskimo van Dylan denken maar dan met Nick Cave op vocalen. Een gegarandeerde meezinger dus!
Nooit gedacht dat een nummer met dergelijke titel zou starten met: “shalalalala”. Wij hadden ons na het lezen van de titel al voorbereid op één of ander hardcore punknummer maar de realiteit is dat It’s A Beautiful Day (To Kill A Nazi) een pak terughoudender is. Waar het gebruik van het strings-effect een sporadische nuance brengt in het nummer geldt voor de: “shalalalala” vooral een contradictorische luchtigheid, in een nummer dat toch een ietwat zwaarmoedige ondertoon heeft.
Eindigen doet Heyme met het idyllische Everything Will Be Alright. De track wordt geregeerd door minimalistische gitaar, hinten van piano en saxofoon en een eerlijke breekbaarheid die ons bij momenten wat aan het solowerk van Rudy Trouvé doet denken. Bij het beluisteren van Everything Will Be Alright voelen we een rust en kalmte over ons neerdalen die in de huidige maatschappij bijzonder zeldzaam geworden is. “Echt schoon!”, zoals men dat in de Kempen zegt.
In deze recensie van Great Expectations van Zwerm zeiden we dat het sowieso één van de beste platen van het jaar zou worden. Na het beluisteren van Moving On van Heyme wensen we graag ook deze plaat aan dat lijstje toe te voegen. Heyme heeft ons met Moving On weten te beroeren, aangemaand tot kalmte en aangezet tot reflectie en laat dat nu net het kenmerk zijn van echt goede muziek!
Echt, een absolute aanrader!
Naar goede gewoonte wordt ook deze release opnieuw verzorgd door het machtige Jezus Factory Records. De fysieke oplage is beperkt tot slechts 200 stuks dus haast is geboden. Voor een luttele 18 euro krijg je bovendien niet enkel 11 geweldige nummers in je bezit maar ook nog eens een prachtige platenhoes van de hand van Alsuda Alkaya.
We hebben trouwens onlangs een interview afgenomen met Heyme dat je hier kan lezen. Ook zijn vorige release Escape Velocity hebben wij recentelijk onder de loep genomen. De geschreven weergave daarvan, kan je hier terugvinden.
Wij hebben je hieronder alvast van enkele relevante links voorzien om je van jouw aanschaf te verzekeren.
HEYME: FACEBOOK/WEBSITE/BANDCAMP
JEZUS FACTORY RECORDS: FACEBOOK/WEBSITE/BANDCAMP
