Opnames van live-optredens, je moet er voor zijn. De charme van een live optreden is, euh… dat je het live meemaakt. Je bent in het moment, samen met anderen, ziet de creatie van iets en geniet van de energie die (in het beste geval) over en weer stroomt van podium naar publiek en vice versa. Kan en moet je iets dat per definitie van voorbijgaande aard is, dan vastleggen zodat de essentie ervan: het momentane, permanent wordt? Sommigen vinden van wel, anderen – zoals wij – vinden dat in 95% van de gevallen niet. En dat is helaas ook het geval met deze live-ep van Ernst.
Ernst dat zijn zangeres en grote klok Debby Termonia, gitarist Olivier Elen, drummer Kristof Meeuwissen en bassist Wouter Mees. Een vocaal jazzkwartet dat graag in duistere film noir-sferen verkeert en daar met veel plezier en kunde een soundtrack bij voorziet. Niet alleen muzikaal, ook vestimentair is er goed nagedacht over Ernst en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Hun muziek drijft op de krachtige en heel aanwezige stem van Termonia en de twangy, naar The Shadows lonkende gitaar van Elen. Het zit allemaal prima in mekaar en het werkt helemaal als je van het genre houdt.
Tijdens hun doortocht in het legendarische jazzcafé L’Archiduc in Brussel, maakte de band een opname waarvan vier nummers uit hun meest recente album The Next Big Thing verzameld werden op deze live-ep. Ernst is duidelijk een liveband en de aanwezigen zullen meer dan waarschijnlijk een geweldige avond beleefd hebben.
Wat is dan eigenlijk het probleem? Wel, wij waren daar niet bij die avond en voor ons werkt het niet. De soms vrij harde stem van Debby zit helemaal vooraan in de – nogal mono – mix en snijdt bij momenten door merg en been. De subtiliteit, iets waar dit genre het toch van moet hebben, gaat bij momenten helemaal verloren en dat is spijtig. Had dit in de mix verholpen kunnen worden? Misschien wel, of misschien vinden de band en hun fans net dat het helemaal prima is zo. Over smaken en kleuren…
Website – Facebook – Instagram
