Home ReviewsAlbum Reviews CATHERINE GRAINDORGE – Songs for the Dead (Glitterbeat)

CATHERINE GRAINDORGE – Songs for the Dead (Glitterbeat)

by Björn Comhaire

Catherine Graindorge is een Belgische violist, altviolist, componist en actrice die zich al een tijdje in nationale en internationale muzikale middens ophoudt. Zo verscheen in 2022 nog de ep The Dictator die ze opnam met niemand minder dan Iggy Pop. En nu we toch namen aan het droppen zijn, vermelden we ook graag samenwerkingen met Nick Cave, Warren Ellis, Debbie Harry, Mark Lannegan (Jeffrey Lee Pierce project), Chris Eckman (Dirtmusic), Hugo Race, Pascal Humbert en Bertand Cantat, John Parish, Andrea Schroeder… Tenslotte speelt ze ook in de Belgische band Nile On waX, componeert ze voor het theater, dansvoorstellingen en film.

Ook in 2024 verblijdt Graindorge ons met haar muziek en dat doet ze meteen goed met haar nieuwe en omineus getitelde album Songs For The Dead waarop ze de steun krijgt van onder andere Simon Huw Jones (And Also The Trees) en Pascale Humbert (16 Horsepower).

Inspiratie voor het album vond ze bij een gedicht van Allen Ginsberg: A Dream Record. Daarin vertelt Ginsberg over een gedroomde ontmoeting in Mexico City met (de dan reeds overleden) collega beat-poeet Joan Vollmer (aka Joan Vollmer Adams Burroughs). Vollmer stierf op haar 28ste toen haar echtgenoot en schrijver William Burroughs haar ‘per ongeluk’ door het hoofd schoot tijdens een tragisch vuurwapenongeluk.

Het volledige gedicht kan je horen in This Is A Dream ergens halverwege het album of hieronder in deze opname met Allen Ginsberg zelf.

Ook het nummer Joan gaat trouwens over haar. Graindorge: “Ik wilde een nummer wijden aan haar. Ik stel me voor hoe ze in limbo verkeerd niet wetende of ze nu leeft of dood is.” In het Frans-Engels vertelt ze over hoe Vollmer zich voelt nu het bloed in haar aderen bevroren is en ze meer lood in de hersenen heeft dan gezond is voor een mens.

Die sfeer van twijfel tussen leven en dood, hemel en hel, vreugde en depressie karakteriseert de nummers op het album waarbij vooral de stukken waarin de innemende stem van Simon Huw Jones zingt en praat, veel indruk maken op ons. En neen, je bent niet de enige die bij een nummers als Orpheus’ Head aan Nick Cave moet denken. Nog meer referenties naar de Griekse mythologie horen we trouwens in het geweldige Eurydice.

Graindorge creëerde een machtig mooi en indrukwekkend album vol warme nummers doordrenkt van dreiging en badend in de koele schaduw van de dood. Een plaat om rustig te beluisteren terwijl je dankbaar stilstaat bij de schoonheid van het veel te korte leven.

INSTAGRAM / FACEBOOK

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More