Gezeten op de vloer van de studio bracht Westhinder mogelijk de intiemste Scorpio Session uit de geschiedenis van het programma. Indien je de ingrediënten goed gebruikt, heb je voor een beklijvend lied niet meer nodig dan een stem en een paar snaren, en zangeres Stien Carlier weet hoe het recept in elkaar zit. Ondersteund door haar gitarist, die op de juiste momenten ook zijn stem leent, weeft ze een prachtige versie van Forget die klinkt alsof ze in je eigen huiskamer zit op te treden.
Natuurlijk mag State Of Emergency, het prijsnummer van Westhinders vorig jaar verschenen album, niet ontbreken.
Hoe vaak we dit al beluisterd hebben, de tekst kruipt weer onder de huid alsof het de eerste luisterbeurt is. Dat dankzij regels die aan W.H. Audens klassieke gedicht Funeral Blues doen denken, als “Darken the clouds, fade out the skies, empty the seas and muffle the stars.” Zonder de epische wending die het origineel kenmerkte, maar daarom niet minder indrukwekkend.
Als toegift krijgen we Hey Mama aangeboden. Wat onopvallend begint met “Hey mama, hoe gaat het met jou?” ontvouwt zich als een brief aan Stiens overleden moeder, tegen wie ze zegt “Ik wil je weer hier, voor een eeuwtje of tien.” En aan wie ze vraagt “Vind je daar al wat rust?” Warme herinneringen worden gekoesterd, maar natuurlijk is er ook het onuitwisbare gemis. Dat allemaal deelt de zangeres met ons in een ongekunsteld Nederlands. Sommige dingen krijg je immers alleen verteld in je moedertaal.
