Stijn sierde eerder al de affiche van Release Festival in Borgloon. Hij nodigde ons uit om mee backstage het festival bij te wonen. We zeiden geen nee!
Wie kent Stijn? Hij brengt Vlaamse funk op verzoek, die gaat er in als koffiekoek.
Kleinschalig, een beetje als familiefeest begonnen, is Release Festival ondertussen uitgegroeid tot een gezellig evenement met twee podia en een hele chille sfeer, inclusief vriendelijke medewerkers.
De dag is aangenaam warm maar eens de avond valt blijkt een t-shirt al snel wat minimaal qua isolatie. Het publiek hokt dan ook samen voor het podium. Al tijdens de soundcheck leert Stijn ons de Release dansmove en staan we dicht op elkaar gepakt.
Wat later worden we zowaar Hot & Sweaty. Stijn verkleedt zich meermaals, speelt met het publiek en schudt teksten uit zijn mouw tijdens het improviseren op eigen nummers. Stijn doet zijn zin. Lust het publiek die loop, zijn we mee in de groove, dan legt hij laagjes stem over elkaar, aangekleed met het betere toetsenwerk à la minute. Er valt al eens een nummer van de geplande playlist wegens tijdgebrek. Zo’n improvisatie kost wat tijd, maar vergis je niet: dit is genieten. Hier scheidt men koren van kaf. Je krijgt een live show, waar zelfs deze onemanband weet niet waar die eindigt.
Stijn vuurt zijn beats af vanop de MPC, masseert de toetsen van de synths en pleegt dansmoves alsof het allemaal niks kost. Hij is beleefd, lief en spreekt met twee woorden. Doe Maar passeert, attent en niet gespaard van humor en verborgen boodschappen. Stijn is een meester in zijn vak. Welk vak vraag je? 2 Funkafy!
De aanwezige Purple People trakteert hij een streepje DMSR van Prince, een nieuw nummer doemaarlekkervoortgezijtgoebezig weerklinkt zonder de classics zoals Sexjunkies, Wrong en zelfs Steentjes Gooien te vergeten. Stop je zorgen in je hand, maak een vuist, steek ze in de lucht, draai die rond en gooien maar.
Wie koopt er nog platen, vraagt Stijn? Alsof hij je vraagt om een motivatie voor naast dat nieuw nummer, met een vers album op de proppen te komen. Het publiek had niet in de gaten dat de set voorbij was. Stijn deed een toegift, maar het publiek schreeuwde voor meer. Een verzoekje werd nog heel kort aangestipt. Volgende keer meer, beloofd!
Sinds enkele optredens waagt Stijn zich aan crowdsurfen. Een gewaarschuwd fan is er twee waard. Als jij zijne Stijnheid volgende keer mee op handen wil dragen: kies je plaats strategisch!
