Nadat Chantal Acda jaren aan een stuk muziek uitbracht onder de naam Sleepingdog vond ze tien jaar geldeden de kracht om een album uit te brengen onder haar eigen naam. Na een optreden in Parijs – waar ze vergezeld werd door Nils Frahm en Adam Wiltzie – gebeurde er iets magisch en dat was de aanzet voor haar “debuutalbum” Let Your Hands Be My Guide. Dit jaar kijkt Acda terug met de vinyl-release van de live registratie van haar concert op Jazz Middelheim uit 2017 met Bill Frisell (waarmee Acda terug een plaat mee heeft opgenomen met bijdragen van Thomas Morgan, Shahzad Ismaily, Colin Stetson, Eric Thielemans, Jozef Dumoulin, Niels Van Heertum, Kurt Van Herck en Joachim Badenhorst die pas volgend jaar het licht zal zien) en ook Let Your Hands Be My Guide verschijnt voor het eerst op vinyl.
Chantal wil haar debuutalbum terug integraal live brengen maar deze keer met haar vaste live band (met Alan Gevaert op bas, Eric Thielemans op drums, Gaetan Vandewoude op gitaar en Niels Van Heertum op euphonium en keys) plus bijdrages van Gregory Frateur (Dez Mona), Pieter Van Dessel (Marble Sounds), Frank Vander Linden (De Mens), Gerd Van Mulders (Isbells, Marble Sounds), Patricia Vanneste (Sohnarr, Driftwood) en haar moeder Maria Acda. We waren dan ook benieuwd hoe deze fragiele stukken gingen klinken met de band en al die gasten.
Simon Raman mocht de avond openenen met zijn rauwe mix van blues, rock en tribal grooves. In 2019 verscheen de debuutep Birth Of Joy wat een heel straf visitekaartje was. Twee jaar later kregen we de single Talkin’ waar RAMAN. zich ontpopte als een doorleefde muzikant die in de voetsporen van Jeff Buckley ging. Pas dit jaar kregen we terug een nieuwe track te horen. Swirl klinkt lekker groovy en ook enorm bluesy. Het was dan ook afwachten wat hij in Ha Concerts ging voorschotelen.
Simon had zijn band in thuisstad Gent gelaten en begeleidde zichzelf op een resonator-gitaar en met voetpercussie. Het was dan ook een uitgelezen kans om de man in zijn puurheid aan het werk te zien. Met band klinkt het altijd enorm intens en gedreven maar solo laat hij zijn breekbaarheid meer naar voor komen. Blijkbaar is Raman bezig aan een debuutplaat en daar kregen we nu al een paar nummers van in première. Simons’ mooie, warme stem blijft natuurlijk de blikvanger in de songs maar ook zijn meesterlijke gitaarspel is natuurlijk een fantastische meerwaarde. Bij Talkin’ vroeg hij of het publiek meezong in de outro, maar omdat Simon zo hoog zingt, konden de aanwezigen de toon moeilijk aan. Dat bewijst nogmaals wat voor een flexibele stem deze singersongwriter wel heeft. We waren dan ook weer serieus in de wolken over zijn geweldige set die van ons nog veel langer mocht duren.
Dan was het de beurt aan Chantal Acda die haar begeleidingsband uitbreidde met Pieter Van Dessel op keys en Patricia Vanneste op viool en backings. We merkten dan ook al op bij openingsnummer Jason (tevens ook het eerste nummer op het album Let Your Hands Be My Guide) dat alles wat we te horen ging krijgen subtiele laagjes had gekregen zodat de songs rijker klonken door de fantastische muzikanten die Acda omringen. Op het album is geen ritmesectie te horen en dankzij de inbreng van Gevaert en Tielemans leek het wel of de nummers het echt wel nodig hadden om deze invulling te krijgen. Ook moeten we de inbreng van Vandewoude niet onderschatten met zijn sfeervol warme gitaarspel en Van Heertum die de songs meer kleur gaf met zijn euphonium en keyboard.
Bij We Will, We Must kreeg Chantal het gezelschap van Gregory Frateur die met zijn machtige stem het nummer nog meer diepgang gaf, en ja, het origineel was al zo indrukwekkend! Daarna mocht Frateur plaats maken voor Chantals’ moeder die met haar dochter een pakkende versie bracht van Wolfmother, een buitenbeentje dat afkomstig is van Saturday Moon. Daarna werd de draad terug opgepakt met zalige versies van My Night en Own Time van het debuutalbum. Het hoogtepunt van de avond kwam bij Arms Up High waar Frateur de zangpartij van Peter Broderick op geweldige manier heeft ingezongen. Het was een meesterlijke versie die heel diep ontroerde.
Gregory bleef dan ook op het podium voor het wondermooie Lost maar daarna kregen we een totaal ander sfeertje. Acda ging terug naar het album Saturday Moon met een stevige rockversie van Disappear (waar Acda op het album wordt bijgestaan door Alan Parker van Low en zijn vorig jaar overleden vrouw Mimi) en Frank Vander Linden de backings verzorgde, wat niet echt een meerwaarde was. Gelukkig ging het er daarna terug rustiger aan toe met Backdrops waarbij Vanneste niet enkel het nummer inkleurde met haar de prachtige klanken van haar viool maar ook in duet zong met Chantal. Het krautachtige We Must Hold On speelde Nils Frahm op de plaat in met een lading synths en werd nu op het podium door Van Heertum, Van Dessel en Vandewoude ook gespeeld op synths. Ook dit klonk weer intenser dan voorheen.
Voor de twee laatste songs in de set (These Terms uit Bounce Back en Still We Guess uit The Sparkle Of Our Flows) kreeg het gezelschap nog meer kleur met Gerd Van Mulders die met zijn bugel het geheel nog een melancholischer kantje gaf. Na deze songs stond iedereen recht voor een staande ovatie, wat iedere muzikant op het podium dan ook verdiende na zo’n magisch mooie set. We werden daarna nog getrakteerd op twee bisnummers: het intieme pareltje Wintercoat en de perfecte afsluiter voor de avond You Live Inside My Heart waarvoor het publiek gevraagd werd om het nummer nog meer kracht bij te zetten door mee te zingen.
Elk optreden van Chantal Acda kruipt diep onder de huid door haar mooie warme melancholische composities en de manier waarop ze contact zoekt met het publiek. Dat was deze keer niet anders alleen was het door de gasten en al de muzikanten nog een tikkeltje intenser. Ok, Disappear was misschien een sfeerbreker maar voor de rest hebben we genoten met volle teugen. We kunnen dan ook van harte aanbevelen om te gaan kijken naar deze 10de verjaardagstournee van Let Your Hands Be My Guide die je nog kan gaan bekijken op:
19/11 – 30CC, Leuven
22/11 – De Warande, Turnhout
08/12 – Wilde Westen, Kortrijk
Daarna gaat Chantal Acda terug op tournee met Bruno Bavota om het intieme album A Closer Distance voor te stellen. Het duo kan je volgend jaar aan het werk zien op:
09/02 – CC De Ververij, Ronse
10/02 – De Velinx,Tongeren
24/02 – De Casino, Sint-Niklaas
