Tekst: Patsker Omaer Beguin
Foto’s: Johan Van Parijs
Beernem, een rustige en groene gemeente in het Brugse Ommeland, kreeg het bezoek van vier bands voor het album release evenement van de Brugse metalband Guilty As Charged. Severdhed, Vultures at Dusk en Fire Down Below mochten het publiek opwarmen voor de release show van het nieuwe Guilty As Charged album Depravity. OC De Kleine Beer was zo goed als uitverkocht en verwelkomde meer dan vierhonderd fans voor een metalfestijn van eigen bodem.
Jonge wolven
We kwamen gelukkig net op tijd aan want het thrashmetalkwartet Severdhed stond al om 19.00 uur gepland. De band uit Izegem werd in 2018 opgericht door leden van twee ontbonden West-Vlaamse thrashmetalbands Nocardia en Infantile. Bij de eerste gitaarriffs werd al snel duidelijk dat deze vier thrashwolven barsten van energie en passie. Geen poespas bij dit jonge geweld. We kregen een portie onvervalste old school thrashmetal tegen de tanden gegooid met snedig hakwerk en flitsende gitaarsolo’s. Dario Van Fleteren (gitaar en zang), Sam Parret (gitaar), Lucas Wyffels (bas) en de nieuwe vellenmartelaar Elegast Vercruysse zijn sterk beïnvloed door thrashlegendes zoals Slayer, Megadeth, Anthrax en Testament. Severdhed weeft deze invloeden tot een eigenzinnige portie thrashmetal waarbij ook een vleugje punk in te ontdekken valt. Met I Wanna Die In The Nuclear Warzone kregen we ook nog eens een heus punknummer geserveerd. De stevige en zuivere zangpartijen van Van Fleteren werden perfect gedragen door de muziek. Toen we onze ogen sloten tijdens de zwiepende gitaarsolo’s kregen we toch een soort Dave Mustain (Megadeth) gevoel (en dat in Beernem). Severdhed speelde een opmerkelijke goede set waar we echt van onder de indruk waren. We gaan in de toekomst nog horen van deze jonge wolven die er in slaagden het hart van een oude metalhead sneller te doen kloppen.
Emotionele gieren
Vultures at Dusk is een vijfkoppige band uit Brugge die een mix van postgrunge en hardrock brachten. Na het geweld van Severdhed was het even wennen aan de tragere met psychedelica gespekte nummers. Vultures at Dusk speelde deze avond voor het eerst met hun nieuwe bassist. Zanger Jeroen Klein Gunnewiek vond echter zijn draai niet zo goed maar slaagde er toch in heel wat emotie in de set te duwen. Hij gebruikte onder andere een megafoon om zijn vocalen te vervormen tot synthetische leuzen tussen de langzame brij van gitaren. Nadien hoorden we dat Gunnewiek ziek op het podium stond om het feestje met de gastheren niet te missen. De emotioneel geladen muziek drong niet meteen echt door maar zorgde wel voor afwisseling tijdens deze zwoele zomeravond. Vultures at Dusk gaat in de nabije toekomst hun debuutplaat uitbrengen die door de coronaperikelen uitgesteld werd.
Granietbewerkers
Al bij de soundcheck bleek al snel dat Fire Down Below niet gekomen was om te schilderen. De Gentse stonerband heeft al twee albums uit en trakteerde het ondertussen volgelopen OC De Kleine Beer op een dampende set stonerrock-metal. De band had er zin in, zanger-gitarist Jeroen Van Troyen was zeer goed bij stem en ondersteunde extra de vette riffs van Kevin Gernaey en de dreunende baslijnen van Bert Wynsberghe. Houthakker Sam Nuytens duwde de set in de richting van het graniet bewerken.
Fire Down Below knalde een reeks logge en psychedelisch getinte songs de ruimte in waar het publiek van smulde. De indrukwekkende geluidsmuur hield de aanwezigen toch enkele meters van de bühne tot Van Troyen terloops aangaf dat men nog dichter bij het podium mocht en kon komen. Zonder aarzelen schoof een blok dampende lichamen dichter bij de band om zich nog dieper te laten meeslepen in de verslavende uitwasemingen van Fire Down Below. De avond kon na dit prima optreden al niet meer stuk en het echte feest moest eigenlijk nog beginnen.
Bier, zweet en het dak eraf
Er werd ons voor het optreden al ingefluisterd dat Guilty As Charged van plan was er tijdens de voorstelling van hun nieuwe album Depravity volledig voor te gaan. En ja, de gespannen zenuwen werden al met de eerste riffs onmiddellijk doorgeknipt. We kregen een set van achttien songs waarbij het gaspedaal nooit werd losgelaten.
Depravity werd geïntroduceerd met drie spetterende op thrash en speedmetal geijkte nieuwe nummers waaruit toch wel blijkt dat het Brugse kwartet muzikaal gegroeid is. Nu, het was wel eventjes (met heel veel geduld) wachten op de waardige opvolger van Leap Of Faith uit 2014. De tien songs op Depravity werden integraal gespeeld en afgewisseld met ouder werk. Snarenplukker Dempsey Derous was in topvorm en toverde de ene na de andere solo (badend in het zweet) tevoorschijn. De band speelde als een geoliede machine en kwam verrassend experimenteel uit de thrashboot op het nummer Frail Line waar gastmuzikant Leun van Roy de dubbele gitaarmuur van Guilty As Charged met zijn opzwepend saxofoongetoeter mocht verfraaien. Gewaagd, dat wel, maar er zijn nog bands zoals de Belgische deathmetalband Wound Collector die ook de saxofoon in hun muziek gebruiken. Het enthousiasme van de Bruggelingen en het publiek steeg naar ongekende hoogtepunten. Er ontstond een heuse moshpit waar het bier en zweet zich met de moshers vermengden tot een kleverige brij. Naar het einde toe ging het dak er echt af tijdens de nummers Never en Lonewolf. Er slaagde zelfs iemand in om vanaf het podium tot aan de PA te crowdsurfen. Niets anders dan lof voor Jan De Vuysere (ritmegitaar, zang), Dempsey Derous (leadgitaar), Jasper De Clercq (bas) die zeker de volgende dag een stijve nek had door het headbangen en drumbeest Matthew Vandenberghe voor dit super uitgevoerde metalfestijn.
We kregen een fantastische avond met optredens die toch een zekere internationale allure hadden en waar jong en oud zich over de verschillende generaties heen verbroederden in een muziekgenre dat nog steeds springlevend is. De weg naar de uitgang van de zaal was zeer kleverig door het bier en zweet. Het organische mengsel dat op de vloer achterbleef was een stille getuige van dit toch wel onvergetelijk evenement.
Facebook Fire Down Below – Bandcamp
Facebook Guilty as Charged – Website
