Dik anderhalf jaar geleden pakte de Canadese Krautfunk band met de onmogelijke naam Avec Le Soleil Sortant De Sa Bouche (ALSSDSB) Muziekcentrum Kinky Star in met een opmerkelijk straf optreden. Een avant-gardistisch klankenspel van de meest opwindende soort.
Dat was ook de programmator van Democrazy niet ontgaan, want de eigenzinnige Canadezen werden uitgenodigd voor een replay in Trefpunt. Aanleiding; de promotie van het tweede bandalbum Pas pire pop, I Love You So Much, zopas uitgegeven door het huizenhoge huis van vertrouwen Constellation. Korte catchy titels verzinnen is duidelijk iets waar ze niet goed in zijn in Montreal.
Het Brusselse Edgar (animo) draafde op als opwarmer voor een handvol toeschouwers. Nooit leuk om zo te moeten starten. Van dit gemoedelijke kwartet uit de hoofdstad hadden we werkelijk nog nooit gehoord. Edgar (animo) blijkt echter al 10 jaar actief en vier albums op de teller te hebben. Opereren onder de radar dus. Het lot van veel bands die niet gaan voor de grootst gemene deler.
De band maakte zaterdagavond niet meteen een geweldige indruk met hun delicate mix van jazz, etno, pop en math. De vonk, voor zover al aanwezig, sprong niet over. Na een dik half uur waarbij vooral geput werd uit de recentste release Pandide, volgde een beleefdheidsapplaus en dat was dan dat.
De beleefdheden ruimden al gauw baan voor enthousiaste reacties eens ALSSDSB bezit nam van het podium. De band speelde in Trefpunt de allerlaatste date van een slopende Europese tour. 23 shows in 25 dagen. Zoiets kruipt niet in de kouwe kleren. De sfeer zat er desondanks van bij de start goed in. Jean-Sébastien Truchy – karakterkop par excellence -en zijn vrienden waren geenszins langsgekomen voor een laatste verplicht nummer vooraleer de oceaan weer over te steken.
De Canadezen verdeelden zaterdag hun inspanningen netjes over de twee albums die tot dusver werden uitgebracht. Met het recent uitgebrachte album werd energiek van start gegaan. Het podium begon er zowaar van te schuiven. De langgerekte trip die je op het album aantreft werd er in twee grote blokken – elk zo’n twintig minuten lang – doorgejaagd. Te beginnen met het begin; het aanstekelijke Trans Pop Express I.
Het tweede luik, met het nodige gevoel voor zelfspot aangekondigd als: “good truck driving songs”, werd ingevuld met de twee nummers die van Zubberdust een onweerstaanbaar album maakten; Super Pastiche Fantastique en Face à l’instant (I-IV). Het laatste nummer, een merkwaardige mantra waarin een alles verpletterende heavy metal riff verweven zit, werd opgedragen aan al wie niet meeholt in de ranzig-populistische waan die in onze age of panic de boventoon voert.
De ketelherrie/potpourri – trance van ALSSDSB accuraat omschrijven in één woord, of zelfs twee, is een lastige opgave. “Post-modern psychedelic trance-pop the likes of which we can honestly say we’ve not heard before” staat te lezen op de Constellation website. Niet zo gek ver af van de waarheid. Versta: onvergelijkbaar met wie of wat dan ook. De show in Trefpunt – weird & wonderful – was daar een goede illustratie van. Magistraal concert.
