Home Belgisch TEN LUMINOUS QUESTIONS: BAS BULTEEL (WASDAMAN)

TEN LUMINOUS QUESTIONS: BAS BULTEEL (WASDAMAN)

by Didier Becu

Storm In A Cup Of D. Het is de alleszeggende naam voor de titel van de plaat van Wasdaman. Zappaeske zotheid met alle mogelijke zijwegen die het jazzpad aanwijst. We vroegen aan bezieler Bas Bulteel om een antwoord te verzinnen op onze tien vragen…

Wat betekent muziek voor je en kan je een leven inbeelden zonder muziek?
Muziek is voor mij zoals eten, drinken, ademen,… Ik heb twee verslavingen in mijn leven: muziek en hardlopen en zodra ik één van die twee te lang moet missen, kan ik niet functioneren en word ik ambetant voor mijn omgeving. Het helpt ook enorm om mijn verdere chaos in balans te houden. Dus het is niet alleen geweldig tof, werk en/of studie maar ook helend. Het is werkelijk freaky, het zijn wellicht ook enkel de twee zaken waar ik zeer gedisciplineerd voor leef en mee omga. Na een intens concert te spelen ben ik als het ware leeg gespeeld net alsof ik een marathon heb gelopen maar het gevoel achteraf is zalig. Endorfines…
Ochtendritueel: met kop koffie aan de piano and let the day begin.

Wat is de eerste plaat die je in je leven kocht, en weet je nog hoe dat kwam?
Mijn eerste plaat was: Thelonious Monk In Italy (Riverside). Een geweldige live-plaat! Ik kocht al vrij jong eerder meer jazzalbums dan pop en rock. Tja, hoe die kronkel in mijn hersenen is binnengeslopen, daar heb ik niet echt een verklaring voor.

Welke artiest of band heeft jou op het podium meest geïmponeerd?
Moeilijk om er eentje uit te kiezen: elk concert van Brad Mehldau is van een buitenaards niveau en blaast mij steeds achterover. Craig Taborn (zowel solo piano als in trio), The Bad Plus, Martin, Medeski & Wood en Snarky Puppy.

Wie heb je ooit als kind voor de spiegel staan imiteren?
Weet ik niet, imiteren is niet direct mijn ding.

Welke platenhoes vind jij de meest iconische?
Bijna alle Zappa-albums, zot en geestig net als zijn muziek en ook Birds Of Underground van het Albert Mangelsdorff Quintet.

Met welk nummer kunnen we je doen wenen?
Hier alvast enkele instrumentale emo-geladen shizzle maar werkelijk pure schoonheid: Game Of Silence van Giovanni Guidi Trio, Hope van Branford Marsalis & Joey Calderazzo (Songs of Mirth and Melancholy) of The Dream Thief van Shai Maestro Trio.

Wat is volgens jou de meest ondergewaardeerde plaat, en welke de meest overgewaardeerde? 
Alhoewel beide heren een palmares hebben dat niet te bevangen is, zou ik durven het album Affinity van Bill Evans en Toots Thielemans vernoemen als ondergewaardeerd. Over the top: Rod Stewart en zijn The Great American Songbook en alles van Kenny G. Sorry heren… ze zullen er allebei niet van wakker liggen.

Als je moet optreden, wat doe je de vijf minuten daarvoor?  
Handen wassen, focussen en knuffelen.

Noem eens het meest gênante moment uit je artiestenleven!
Ondertussen al vrij lang geleden, maar heel gênant was toen ik op mijn voicemail een verkeerde locatie had begrepen waar we moesten spelen. Zo stond ik geparkeerd voor de schouwburg van Ieper en ik vond het verdacht stil en dus niemand te zien. Ik had Ypres begrepen in plaats van Ittre, ligt niet bepaald naast de deur en bij aankomst was de band al aan het spelen.

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More